Quo vadis, Syria? (+ vervolg*)

De overname van de macht in Afghanistan werd gevierd in “de laatste rebellenburcht” Idlib, N-Syrië, door HTS (Hay’at Tahrir Al-Sham = al-Nusra = al Qaeda), volgens westerse media en politici “gematigde rebellen”. We schreven het hier al eerder: wanneer worden de Taliban-lieverdjes ook als “gematigd” geëtiketteerd?

HTS bejubelde de Taliban-overwinning als een “hoogst vreugdevolle en blije gebeurtenis” en zij kloppen zichzelf op de schouder door te stellen dat zij, de Syrische (… nou ja, eerder internationale) tak van al-Qaeda, de Taliban “inspireerden” door hun bijdrage aan de “Syrische revolutie”. Dinsdag en woensdag organiseerde HTS een “overwinningsstoet” in de straten van Idlib ter ere van de strijd- en ideologiegenoten in Afghanistan.

U kan hier de officiële verklaring van HTS lezen (Engels – Arabisch)

*Nvdr: Vanmorgen, 20.8.21, één dag na publicatie, blijkt dat iemand in hogere internetsferen bovenstaande video niet geschikt achtte voor uw gemoedsrust. Vandaar de censuur. Nogmaals. Voor de zoveelste keer. Het moet zijn dat wij af en toe een gevoelige snaar raken of omdat het te dikwijls bekeken werd. We gingen dus op zoek naar nieuw beeldmateriaal en vonden onderstaande video, die gepubliceerd werd door Koerdische media. De initieel geplaatste video, mét talrijke reacties, werd verspreid door Russische media. Misschien heeft u nu meer kans de beelden te bekijken…

Valt het niemand op dat het Westen de geestesgenoten van de Taliban in Syrië ondersteunt terwijl de Taliban als de baarlijke duivel voorgesteld wordt? Twee maten – twee gewichten.

Dat in Idlib niet alles peis en vree is, zal u wel intussen duidelijk zijn. We hebben bij herhaling gemeld dat HTS alle andere “rebellen” intussen opgeslorpt en/of geliquideerd heeft. Zo lazen wij dit bericht over een oorspronkelijke collega-terroristengroep, intussen concurrenten, de Oeigoeren, bekend onder het handelsmerk TIP, kort voor „Turkestan Islamic Party in Syria“, (of TIM, Turkistan Islamic Movement) wiens bolwerk gesitueerd wordt in de stad, die naar hen genoemd werd, Jisr ash-Shugur. (voor verduidelijking: zie eerdere publicaties onderaan)

Deze video zal u niet bij de poco media kunnen, resp. mogen zien; er wordt duidelijk gemaakt waar hun oorsprong ligt en vragen gesteld waarom het Westen hen zo nodig in de betreurde slachtofferrol van de Chinese overheid wil plaatsen:

Schakel ondertiteling, vertaling en/of geschreven tekst in via icoontjes onderaan

Een (ingekort) getuigenis van een voormalige bewoner van Qalb Lawze (of Loze), helemaal in het noorden van Idlib, die veiligheid zocht in Damascus:

“Het huidige status quo in Idlib mag dan beter zijn dan de alternatieven, maar ten koste van wat? Oeigoeren hebben niets te zoeken in Syrië, ze hebben woningen van talrijke oorspronkelijke bewoners in beslag genomen en bezet. De oorspronkelijke Druzen in Qalb Lawze werden lang geleden gedwongen zich tot de soenni-islam te bekeren en toch behandelen de Oeigoeren, deel uitmakend van een militie genaamd Katibat al-Ghuraba’ al-Turkistan (vrij vertaald Vreemde militie der Turkistani = Oeigoeren) , hen met verachting en vijandigheid en zij moeten er geen rekenschap voor afleggen.

Hay’at Tahrir al-Sham, de groep verantwoordelijk voor het bestuur van Qalb Lawze & de wijde omgeving, doen hun best om journalisten e.a. te overtuigen van hun zogezegde vervelling naar een “gematigd” niveau. Sommige uitgenodigde journalisten kwamen in contact met enkele resterende christenen in plaatsen zoals al-Ya’qoubia, maar over de regio van Jabal al-Summaq en de originele Druzen-dorpen, zoals Qalb Lawze, wordt als vermoord gezwegen. En dit is geen toeval: HTS heeft een absolute censuur opgelegd over de situatie in Qalb Lawze, dat in 2015 de plaats was van een slachting door HTS voorganger, al-Nusra (naamlijst + foto’s slachtoffers).

Als HTS het ernstig meent met de gratuite verklaringen dat ze milder en democratischer geworden zijn, dat ze het verleden willen begraven en hun imago willen oppoetsen, dan zouden ze het énige eerbare moeten doen nl. de in beslag genomen huizen en eigendommen aan de oorspronkelijke bewoners teruggeven, de Oeigoerse bezetters buiten gooien en de verdrijving van de oorspronkelijke Druzen-bewoners ongedaan maken.

Als men in het Westen via de media verneemt dat de Chinese regering de Oeigoerse minderheid onderdrukt (genaamd Turkistani), dan heeft men medelijden en sympathie voor dit “onderdrukt volk”. Ik heb als eenvoudige bewoner van het dorp Qalb Lawze met dit “verdrukt volk” samen gewoond in mijn dorp gedurende ca. 4 jaar vooraleer ik naar Damascus uitgeweken ben, gevlucht voor de verdrukking van dit “verdrukt volk” en hun soortgenoten. Ik zeg u: jullie media liegen. Ik was wel geen getuige van de gebeurtenissen in China, maar ik zeg u: een verdrukt mens verdrukt geen anderen.

Na de slachting van mijn dorp op 10 juni 2015, vluchtte meer dan de helft van de bevolking naar de hoofdstad Damascus. Binnen de tien dagen nodigden de Turkistani (Oeigoeren) zichzelf uit als gasten in mijn mooi dorp. Het gele ras kwam zo massaal dat ze een meerderheid vormen in mijn Chinees dorp! Deze “gasten” werden de nieuwe bewoners en bezetters, ze verklaarden de djihad in de naam van Allah, riepen de originele bewoners van mijn dorp tot “kafirs” uit… ouderen, jongeren, vrouwen en kinderen. Hun haar en baarden lang. Als kleding de bekende al-Qaeda stijl en voorzien van een arsenaal wapens van verschillende types. Zij bezetten de woningen van het volk van mijn dorp, die vluchtten voor de dood. Zij noemden hen “Shabiha“-aanhangers en ongelovigen. Zij namen hun huizen en eigendommen en zegden dat dit bij de gratie van Allah gebeurde. “Allah heeft ons ingerichte huizen geschonken… oorlogsbuit… Allah zij geprezen!”

Het waren niet alleen onze kinderen die slagen moesten incasseren van de kinderen der Turkistani, maar ook onze ouderen en vrouwen. En beledigingen zoals “ongelovige en Taghut (duivel, hellegebroed)”. En we konden niet antwoorden. Wie het waagt wordt erop afgerekend. Dit gebeurde met een 65-jarige dorpeling ca. 2 maanden geleden. Toen hij een Turkistani kind betrapte bij vandalenstreken in zijn stal, wees hij het kind terecht. Na zonsondergang brak de hel los. De vader en 20 gemaskerde Turkistani posteerden zich voor zijn huis, riepen hem naar buiten en ranselden hem af. Toen zijn vrouw en zuster buiten kwamen mochten zij de slagen en trappen delen. Dit gebeurde zonder dat er iemand rekenschap moest voor afleggen.

En zo zijn er meer gevallen, meestal uitgelokt, voor bv. het roken van een sigaret. Niemand durft te helpen, te protesteren. Niemand is veilig: geen man, geen vrouw, geen kind.

Talrijke Turkistani Oeigoeren zijn getrouwd met Syrische vrouwen… niet alleen met Syrische vrouwen van het dorp maar van daarbuiten. Al dan niet vrijwillig, zelden of nooit een huwelijk uit liefde. En dat noemen ze een beloning van Allah, omdat ze een weduwe of oude vrijster bovenop hun echtgenote huwden. Maar ze leggen wel duizenden dollar neer voor een jong mooi meisje. Het zijn leugenaars, verdrukkers, schurken, beesten…

Als de dorpelingen hen op straat ontmoeten dan groeten ze hen met “salam“, een gewone Arabische groet, zoals “shalom” bij de joden. Maar zij krijgen geen antwoord, vermits de dorpelingen voor de Turkistani ongelovigen zijn, en men mag niet met een “salam” antwoorden aan ongelovigen. Na vier jaar bezetting nog steeds geen “salam”-begroeting. Geen vrede( = betekenis van salam)

En na de huizen, de woningen, werden de landbouwgronden van de gevluchte arme bevolking in beslag genomen, zelfs als hun broers, zusters en familie nog in het dorp wonen. Opnieuw klinkt dan “… oorlogsbuit… Allah zij geprezen!

En zij zegden: roken is verboden – het is voor niemand toegelaten op straat te roken. Maar zij roken wel – heimelijk. Het is verboden in de buurt van hun kinderen te komen. Onze kinderen waren gewend buiten te spelen, op straat, in een speeltuin, op een sportterrein, maar zij worden door hun kinderen uitgescholden en geslagen. Zij worden gehinderd als zij ergens willen spelen, zij mogen hen zelfs op straat niet passeren… en dit gebeurt open en bloot onder goedkeurend oog van de Turkistani vaders en moeders. Wij kunnen onze kinderen niet verdedigen… hun kinderen worden zo opgevoed…

En ik richt me tot de mensen van het Westen: jullie zullen van jullie houding nog spijt krijgen. Er komt een dag dat een storm zal opsteken…”

Tot zover dit getuigenis.

Hun band met al-Qaeda en Osama bin Laden:

Hun kinderopvoeding:

Intussen laten de Oeigoeren een spoor van vernieling na:

Begrijpe wie kan: De VSA hebben hen van de terroristenlijst geschrapt om hen vervolgens te bombarderen…

*De Koerden mogen naar verluidt op hun twee oren slapen… de VSA hebben hen verzekerd dat ze in Syrië nog steeds de “democratie” blijven verdedigen…

http://www.aymennjawad.org/2021/08/guest-post-the-uyghur-jihadist-scoundrels

2 gedachten over “Quo vadis, Syria? (+ vervolg*)

  1. Wat een krabbenmand. Komt hier ooit nog eens iets goed van, ik betwijfel het.Ik zal op den duur mijn vader nog moeten gelijk geven : het mens(dom) en het dieren(rijk).

    • Als alle buitenlandse machten stoppen zich ermee te bemoeien.. misschien…

Reacties zijn gesloten.