VN-Mensenrechtenraad eist afschaffing éénzijdige sancties…

… iets dat op weinig aandacht in de poco media kan rekenen. Als er resoluties gestemd worden die de linkse media bevallen, dan wordt dit breed uitgesmeerd, maar als er een resolutie gestemd wordt, die niet overeenstemt met de door de VSA gedirigeerde politieke ideologie, dan is de kans op publicatie eerder klein.

Aldus geschiedde op 3 april, de dag dat in de VN-Mensenrechtenraad een resolutie voorgesteld werd “The negative impact of unilateral coercive measures on the enjoyment of human rights” (De negatieve bijwerkingen van éénzijdige dwangmaatregelen op het naleven van de mensenrechten) waarin van alle landen geëist werd “geen éénzijdige dwangmaatregelen meer op te leggen, te onderhouden, uit te voeren” daar deze “tegen het Charter van de VN en de normen en grondwetten voor vreedzame relaties tussen de staten ingaan”. De video van de stemming vindt u hier: A/HRC/52/L.18 Vote Item 3 – 55th Meeting, 52nd Regular Session Human Rights Council | UN Web TV

De VN-Mensenrechtenraad bestaat uit 47 leden. Resultaat van de stemming: 33 stemden pro, 13 tegen en 1 onthouding (Mexico). De 13 die tegen stemden waren – had u iets anders verwacht? – NAVO-lidstaten en andere satellietstaten der VSA, die wereldwijd sancties uitdelen tegen iedereen die weigert zich als een trouwe vazal aan de VSA-dominantie te onderwerpen. De 13 zijn: het land b, Duitsland, Finland, Frankrijk, Georgië, Litouwen, Luxemburg, Montenegro, Roemenië, Tsjechië, Oekraïne, G.B. en de VSA.

Volledigheidshalve, stemden voor de resolutie: Algerije, Argentinië, Bangladesh, Benin, Bolivië, Chili, China, Costa Rica, Ivoorkust, Eritrea, Gabon, Gambia, Honduras, Indië, Kameroen, Qatar, Kazachstan, Kirgisistan, Cuba, Malawi, Maleisië, Malediven, Marokko, Nepal, Pakistan, Paraguay, Senegal, Somalië, Zuid-Afrika, Soedan, Oezbekistan, VAE en Vietnam.

De resolutie vermeldt dat “men gealarmeerd is over het niet in verhouding en zonder onderscheid menselijk leed door de éénzijdige sancties en hun negatieve werking op de burgerbevolking, vooral op vrouwen en kinderen” en “op het recht op leven, het recht van iedereen van de bereikbare fysische en psychische gezondheid, medische zorg, het recht op vrijheid van honger en het recht op een passende levensstandaard, op voeding, onderwijs, werk en woning, het recht op ontwikkeling en het recht op een propere, gezonde en duurzame omgeving”. Bovendien werd vastgesteld dat sancties leiden tot “zware schendingen van mensenrechten bij de getroffen bevolkingsgroepen” vooral dan bij “oudere mensen en mensen met een handicap”.

Bovendien:

“Wij veroordelen scherp de voortdurende éénzijdige praktijk van dergelijke maatregelen door bepaalde machten als drukmiddel, incl. politieke en economische druk, tegen het in het vizier genomen land, vooral tegen de minst ontwikkelde landen en de ontwikkelingslanden met het doel deze landen te verhinderen hun recht te beslissen over een eigen politiek, economisch en sociaal systeem.”

Men hoeft niet bepaald een groot politiek licht te zijn om te begrijpen tegen wie deze resolutie zich richt. De resolutie is een muilpeer voor de VSA & de gehoorzame westerse bondgenoten, die bijgevolg ook braafjes tégen deze resolutie gestemd hebben. Sancties zijn volgens het VN-Charter slechts toegestaan als ze door de VN-Veiligheidsraad beslist werden. Alle andere zijn een inbreuk tegen het volkerenrecht, zoals we in het VN-Charter kunnen lezen.

Volgens het VN-Charter is elke poging zich met de binnenlandse zaken van een andere staat te bemoeien verboden (Art. 1). Noch individuele staten, noch groepen van staten, noch de VN zelf mogen zich in de binnenlandse aangelegenheden van een andere staat mengen. Uitzonderingen volgens art. 2, par. 7 geven aan dat de VN-Veiligheidsraad eerst een bedreiging of een vredesbreuk vaststellen. Dat is in het verleden al eens gebeurd. De VN-Veiligheidsraad heeft sancties tegen Noord-Korea uitgesproken, die door het volkerenrecht gedekt zijn. Maar dat zijn zo ongeveer de énige sancties die momenteel door het volkerenrecht gedekt zijn. Alle andere, door de VSA & bondgenoten opgelegde sancties tegen Rusland, Wit-Rusland, Venezuela, Syrië, Cuba e.a. zijn in strijd met het volkerenrecht.

De resolutie, door de VN-mensenrechtenraad met een grote meerderheid goedgekeurd, is eigenlijk niets speciaals. Hiermee werd “slechts” geëist dat het westen het volkerenrecht respecteert en juist om die reden hebben de westerse landen ook in gesloten rangorde tegen de resolutie gestemd. Ook de Braziliaanse buitenminister verklaarde op 17 april tijdens een ontmoeting met zijn Russische collega Lavrov dat “buiten het feit dat ze (de sancties) niet door de VN-Veiligheidsraad beslist werden, ze bovendien negatieve gevolgen hebben voor de economie in heel de wereld, vooral in de ontwikkelingslanden… “

Mag het dan verwonderen dat het westen bv. in Afrika snel aan invloed verliest? De westerse sancties zijn niet alleen schadelijk voor de economie van de getroffen landen, ze zijn ook dodelijk. Niet zelden worden daarbij bv. ook banken gestraft en/of staten uit het internationale betalingssysteem SWIFT geweerd. Hoe kan een land bv. medicijnen kopen als men die ten gevolge van de sancties niet mag en bijgevolg kàn betalen?

Na de aardbeving in Turkije en Syrië was het medeleven groot; tegelijkertijd werd er echter niets gedaan aan de sancties die de levering van bepaalde medicijnen, zowel door de VSA als de EU (dat trouwens ooit een Nobelprijs voor de vrede kreeg) verboden, bijgevolg onmogelijk, maakte.

Het westen zag er trouwens geen graten in honderdduizenden kinderen door sancties te doden, zoals bv. in Irak. Ter herinnering het hautaine antwoord van de daarvoor verantwoordelijke VSA buitenministerin Madeleine Albright, op de vraag of de prijs van 500.000 gedode kinderen in Irak het allemaal wel waard waren… voor een oorlog die de VSA en het V.K. begonnen omwille van massavernietigingswapens die er niet waren…

https://www.ohchr.org/en/hrbodies/hrc/home