22 december 1917. De bom slaat in: Vlaanderen roept haar zelfstandigheid uit.
commissieleden Pieter Lodewijk Tack, Alfons Jonckx, T. Vernieuwe, Leo Meert, Florimond Heuvelmans, E. Ver Hees, F. Brulez, K. Heynderickx, J. De Decker, August Borms, commissiesecretaris Antoon Brijs; Bureau van de Raad van Vlaanderen J. Van Den Broeck, Alfons Rosa Van Roy, Willem de Vreese, René De Clercq, J. de Keersmaecker, L. Masfranckx
Een bevlogen August Borms nam op 22 december het woord:
‘Bedenkt goed dat de Duitsers bezig zijn met op onze vingeren te kijken of wij tot regeren in staat zijn. Wij moeten bewijzen dat wij tot regeren in staat zijn.
Indien ik Vlaanderen kon redden met een staatsgreep, ik alleen, en als ik ermee moest ten onder gaan, maar Vlaanderen gered zou zijn ik deed het onmiddellijk.’
Een storm van toejuichingen volgde en Borms ging verder:
‘Wij leven snel in deze tijden; wij weten niet wat morgen brengen kan. De vrede hangt in de lucht! Hij kan onmiddellijk intreden. Ik zou dan ook vragen van het ogenblik gebruik te maken om de Politieke Scheiding uit te roepen (…).
Wij zijn nu eerst revolutionairen (…).
Laat ons de Vlamingen een daad tonen. Dan zullen ook de Duitsers meer eerbied voor ons hebben.
Leve de Politieke Scheiding!’.
De Raad van Vlaanderen nam hierop de volgende motie aan:
‘De Raad van Vlaanderen roept de Politieke zelf- standigheid uit en gaat over tot de verkiezing van een Bureau van den Raad en van een Kommissie van Gevolmachtigden.’
Deze beslissing was niet naar de zin van de Duitse bezetters, die van een onafhankelijke Vlaamse staat niets wilden weten en daarom de publicatie van deze motie verboden.
Meer bij het Staatsarchief
Een eerste maal werd de Vlaamse onafhankelijkheid uitgeroepen door de Raad van Vlaanderen in 1917, een tweede maal door de RTBf tijdens een uitzending van La Une op 13.12.2006. En het moet gezegd: ook dit keer werd er emotioneel op gereageerd. Spijtig dat de onafhankelijkheid ook nu niet lang duurde en dat het enkel satirisch bedoeld was. Meer…