Identiteit is bekend. Zwitserse naam. Geen ‘vreemde’ achtergrond. Geen extremistisch verleden. Woningonderzoek bracht niets aan het licht. Heeft absoluut niets met moslim terrorisme te maken. Zegt men. Meer niet. Behalve dan dat men naar het motief zoekt.
Ergens doet de retoriek – of liever het gebrek aan duidelijke informatie – alle alarmbelletjes rinkelen. Geen foto’s, geen identificatie. Als je een vliegtuig tegen een berg laat knallen, weet heel de wereld binnen enkele uren wie er in de cockpit zat, dat hij ‘psychische problemen’ had, waarom zijn liefje het uitgemaakt had, dat hij eigenlijk niet had mogen vliegen, worden zijn ouders door het slijk gehaald en wordt zijn medisch dossier on line geplaatst.
Mocht ‘de vermoedelijke verdachte’ Urs Müller heten, het zou ons verbazen.
Telkens als er ‘iets’ gebeurt dat mogelijk, eventueel, waarschijnlijk-maar-niet-vanzelfsprekend een islamitisch tintje heeft, valt de politiek en de pers in een soort winterslaap, met als enige kennisgeving: ‘het motief is niet bekend’. Maar men is zoekende.’
Er wordt gesuggereerd dat hij (dat is zowat het enige dat we mogen vernemen) liefdesverdriet zou hebben… iets in de relationele sfeer, wat niet wil zeggen dat hij ‘rationeel’ handelde.
Met het verlenen van de nationaliteit zijn alle Europese landen veel te grootmoedig. Laat de nieuwkomers eerst bewijzen dat ze tot het land, waartoe ze naar verluidt willen behoren, in alle omstandigheden trouw zullen zijn, zullen dienen. Laat hen eerst de taal, de cultuur, de normen en waarden, de wetten omarmen. Laat hen eerst 20 jaar bijdragen aan de sociale zekerheid, aan het belastingsstelsel, kortom: laat hen eerst de facto een EU-burger worden eer ze inspraak krijgen in ‘s lands bestel. En laat hen vervolgens een keuze maken: geen dubbele nationaliteit, maar een duidelijke keuze voor het gastland dat hen kansen biedt die ze in hun eigen herkomstland – naar verluidt – niet konden krijgen.
Lees ook:
Vijftig miljoen moslims in Europa, elke dag een ‘incident’
@ Redactie,
Enigszins tot mijn verbazing lees ik volgende zinsnede: “… kortom: laat hen eerst de facto een EU-burger worden eer ze inspraak krijgen in ‘s lands bestel.”
Wat nu redactie?? Is het EU-burgerschap nu werkelijk het ideaal waarnaar
‘vreemdelingen’ moeten streven om in een land, in ons land, inspraak te krijgen?
Dit is voor mij een vreemde redenering, hoor!
Ook weer vandaag, na de schietpartij in Gent, de hallucinant idiote verklaring van een madammeke van het Parket : (niet letterlijk)
“wie weten nog niet kunnen onderzoeken welke de motieven zijn van de dader die overal in het rond met zijn pistool schoot, maar we kunnen met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid verklaren dat het absoluut geen terroristische daad is”.
Van welke universiteit komen die nuttige idioten ? -die niks weten van het motief maar à la minute zeker weten dat het niet een terroristisch motief was.
Weeral een illustratie van de permanente manipulatie en valse berichtgeving.
Kan je quasi dagelijks vaststellen. De meeste gevallen worden geheim gehouden.