Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

Deze week begon met Aswoensdag de grote vasten of veertigdagentijd, als voorbereiding op Pasen, het feest van Christus’ Verrijzenis. De woestijntocht is bij uitstek het Bijbelse beeld van ons leven. Ook als we buiten een klooster leven, in een dorp of stad, kunnen we hiervan de vruchten plukken.

De woestijn is de plaats waar het volk van Israël verbleef tussen zijn  bevrijding uit de slavernij in Egypte en de intocht in het beloofde land, gedurende veertig jaar, in het midden van de dertiende eeuw vóór Christus. Dit wordt beschreven in het boek Exodus, dat samen met Genesis één geheel vormt. De joden noemen beide boeken met hun beginwoorden: Genesis (Beresjit = in het begin, letterlijk: aan het hoofd/’En tête’!), het boek van de schepping. Het geeft ons het Grote Verhaal van de wereld en de mensheid. Het is niet bedoeld, om uit te leggen hoe de wereld, het heelal en de hemel ontstaan zijn (wat ons uiteindelijk overstijgt) maar, volgens de heilige Augustinus, om te weten hoe we in de hemel moeten komen! Het boek Exodus (Sjemot = namen van Israëlieten die naar Egypte trokken) is het boek van de uittocht, de bevrijding.

Onze tijd is meer dan ooit geneigd  zich te verliezen in  een puur historisch-kritische lezing met uitsluitende aandacht voor vragen als: wanneer? Hoe precies?… En hierdoor missen we de eigenlijke boodschap: God voert mensen weg uit de slavernij en brengt hen tot de ware eredienst aan Hem, die  de echte bevrijding is. In Egypte moeten de Israëlieten hard werken in een erbarmelijk slavenbestaan voor de glorie van Farao. Ze hebben bovendien geen tempel en kunnen geen eredienst houden ter ere van God. Vandaar een dubbele onderdrukking: lichamelijk en geestelijk. God bevrijdt mensen uit slavernij en uit de zonde, die de slavernij van afgodendienst is.

Dit is ook de betekenis van het Hebreeuwse woord voor Egypte (Mitzraim = uit de tweevoudige verdrukking). Hiermee begrijpen we tevens waarom Exodus zoveel aandacht schenkt aan het maken van een heiligdom. Eerst wordt uitvoerig het plan voor de bouw van het heiligdom beschreven (24, 12- 31, 18) en daarna de bouw zelf (35, 1 – 40, 38). Let op de diepe betekenis hiervan. De edelste metalen, het beste hout, de rijkste stoffen worden voor het heiligdom gebruikt en wel door de grootste kunstenaars en vaklui. Alles voor Gods glorie. Jezus leerde ons bidden tot God, onze Vader: Uw Naam worde geheiligd, Uw Rijk Kome, Uw wil geschiede! Dit is ook veruit het beste voor iedereen. Daarmee bereiken we zelf onze diepste ontplooiing en onze hoogste vrijheid. Het tegendeel is herleid worden tot slaven van onszelf of anderen, van het aardse, menselijke, vergankelijke. Jezus zegt: “Zoekt eerst het Koninkrijk en zijn  gerechtigheid: dan zal dat alles u erbij gegeven worden” (Mattheus 6, 33). Zijn onze middeleeuwse kathedralen daarvan geen sprekend getuigenis? Waar elders vind je zulke prachtige kunstwerken van gebouwen, glasramen en schilderijen? En wie waren deze grote kunstenaars? We weten het niet eens. Werken voor eigen glorie of die van een mens herleidt ons tot een slavenbestaan, werken voor Gods glorie maakt ons  vrij en brengt de beste gaven in ons tot ontwikkeling. Dat is de boodschap van Exodus. Dat is het doel waarnaar we dienen te streven.

In deze veertigdagentijd luisteren we naar God die het joodse volk 40 jaar in de woestijntocht bracht opdat het zou leren in kinderlijke afhankelijkheid van Hem te leven. God wil hen louteren en voorbereiden op een leven met Hem in het Beloofde Land. Daarvoor geeft Hij hen zijn geboden. Is dit een juk? Ja, een juk waardoor de lasten gemakkelijker gedragen kunnen worden. Twee emmers draag je veel gemakkelijker met een juk. Jezus zegt: “Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht” (Mattheus 11, 29 v).

Hij wil dat het volk zich bij iedere moeilijkheid vol vertrouwen tot Hem wendt. Bij de minste tegenstand echter vergeten ze hun vertrekpunt, de bevrijding uit Egypte en verliezen ze ook het einddoel, het Beloofde land, uit het oog. De Israëlieten worden helemaal in beslag genomen door de onmiddellijke noden. Ze morren tegen Mozes en Aaron omdat ze geen water en geen eten hebben,  ze morren ook tegen God in plaats van zich te wenden  tot God. Ze waren liever bij de vleespotten van Egypte gebleven. Ze vragen Mozes schamper waarom ze naar de woestijn  moesten en of er in Egypte (het land van de monumentale graven!) geen graven  genoeg waren? Mozes keert zich telkens tot God en God geeft water, manna, kwartels. Hij geeft hen ook zijn geboden. Als ze die onderhouden zal God hun Heer en Geneesheer zijn. En daarop  komen ze plots in Elim, een onvoorstelbare weelde: “een plaats met twaalf bronnen en zeventig palmen” (Exodus 15, 27).

Zoals de profeten Elia en Johannes de Doper in de woestijn verbleven, zal ook Jezus veertig dagen in de woestijn verblijven. Hij voert als het ware de strijd van Adam en Eva opnieuw. Adam en Eva hadden onbeperkte toegang tot alle mogelijke geneugten van de “boom  van  het leven”. De kennis van goed en kwaad  is echter alleen aan God gegeven. De duivel verleidt Eva om te willen zijn als God. Daarna neemt Adam het verlangen van zijn vrouw over. Jezus nam de taak van Adam in het paradijs opnieuw op, maar volgde de duivel niet en gaf een voorbeeld voor onze woestijntocht.

De woestijn  is het beeld van het leven dat zich afspeelt tussen het aards paradijs en de Wederkomst des Heren, het Hemelse Jeruzalem. Heel ons aardse leven, vanaf ons doopsel tot ons sterven, is een woestijntocht. Het is een tijd en plaats van beproeving en ontbering, van strijd, lijden en gevaren maar ook van heerlijke, onverwachte oasen, indien we Gods geboden onderhouden. Ja, daar spreekt God tot ons zijn Woord en geeft zijn geboden. Dan is er verfrissing en rust samen met onrustwekkende geluiden, duivelse verleidingen, twijfel, vertroosting, eenzaamheid, stilte en intieme ontmoeting. Daar voeren we de strijd tegen onszelf en tegen de begeerten van de duivel in ons.

Monniken in de woestijn  gaven ook de belangrijkste impuls aan het beginnende christendom. “In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God… alles is door Hem geworden… in Hem was leven  en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de duisternis maar de duisternis nam het niet aan”. (Johannes 1,1-5). Het klinkt als een nieuwe schepping. Het Hebreeuwse “devar” betekent niet alleen “woord” maar verwijst ook naar de werkelijkheid zelf. Voegen we er de “m” (van maqom = plaats) aan toe, dan krijgen we “midbar” (= woestijn). De woestijn is inderdaad de plaats waar we de diepste zin van de werkelijkheid en het leven kunnen ontdekken. De veertigdagentijd lokt ons naar de woestijn om daar een grondige bekering te ondergaan door onze aardse begeerten te laten afsterven en de diepste dorst naar onze uiteindelijke vereniging met God te laven.

P. Daniel, 4 maart 2022, Mar Yakub, Qâra, Syrië

Flitsen           

In de byzantijnse liturgie spreekt men nu van de zondag van de “tyrophagie” (melkproducten), waarop voor het laatst melkproducten kunnen genuttigd worden, terwijl maandag de vasten begon.  In de Latijnse liturgie sprak men vroeger van “quinquagesima” (50e dag of 7e zondag voor Pasen) en begint de vasten op woensdag (Aswoensdag).

Zondagmiddag aten we in de kluis. Wat primitief, maar toch gezellig. Maandag begon dan de grote vasten al in de byzantijnse liturgie. De eerste maaltijd van de dag (met uitzondering voor de kinderen en hen die het nodig hebben) is dan het  middagmaal om 15.30 u Vooraf worden de vespers gezongen met het treffende slotgebed van de heilige Efrem: “Heer en Meester van mijn leven, laat in mij geen geest toe van luiheid, nieuwsgierigheid, ambitie en praatzucht maar wil aan uw dienaar een geest geven  van wijsheid, nederigheid, geduld en liefde. Ja, mijn  Heer en Koning, leer mij mijn fouten te zien en niet te oordelen over mijn broeder, want Gij zijt gezegend in de eeuwen der eeuwen. Amen.”

Ondertussen doet iedereen 4 x een “grote metanie”: met twee knieën knielen,  met het hoofd tegen de grond (dit gebruik werd later door de moslims van de Syrische monniken overgenomen!). ’s Avonds worden de lange completen gezongen die eindigen met een gezamenlijke vraag om vergeving.

De christenen in Qâra proberen ook echt in de geest van de vasten te leven. Toen we zondagavond in een gezin in Qâra waren vroegen ze vooraleer te vertrekken dat we even zouden bidden en zegenen om de vasten goed te beginnen.

Het westen, Oekraïne, Rusland,  Syrië en Libanon

Vorige keer gaf ik het kort, nuchter overzicht van Thierry Meyssan over de inval van Rusland in  Oekraïne. Ik koos dit verslag als mijn vertrekpunt omdat ik er vele gelijkenissen in zag met wat hier in Syrië gebeurde en hoe dit geheel vervormd werd in de media. De demonisering van Poetin is echter nog veel agressiever dan de demonisering van Assad. Toen de bevolking in Aleppo werd uitgemoord door terroristen, volop gesteund door het westen en hele wijken tot puin werden geschoten, hadden de westerse media daarmee geen enkel probleem, het was voor hen een goede bevrijdingsstrijd. Toen het Syrische leger, gesteund door de Russen én de bevolking aan de echte bevrijding begon, spraken de westerse media alleen maar van gruwelen die zouden begaan zijn door het Syrische en Russische leger. Na de bevrijding kwam het volk massaal de straat op en danste van vreugde. Hierover kwam in de westerse media geen woord. Zij bleven gewoon het voorgeschreven draaiboek van de CIA volgen en schreven over een volk dat strijd tegen een gruwelijke Syrische dictator en daarbij  gebombardeerd wordt door het Syrische en Russische leger. En daarmee gaf het westen zichzelf alle dekking om zijn misdaden in Syrië ongehinderd en met toestemming van de buitenlandse openbare opinie te blijven voortzetten.

Op mijn bericht  over Oekraïne van vorige week kreeg ik merkwaardige reacties, zowel pro als contra.

Een van de beste Nederlandse onderzoeksjournalisten, die vele jaren voor de NOS gewerkt  heeft en nu het ene boek na het andere schrijft met degelijk onderbouwde informatie, stuurde aan haar ruime vriendenkring mijn korte tekst over Oekraïne door met de mededeling: “Ik dank pater Daniël voor deze korte, krachtige en -naar mijn mening- zeer rake analyse”. Er kwam echter ook deze reactie: “Daniel, je bent hartstikke gek of van de duivel bezeten. Stop alsjeblief met al die onzin”.  Wanneer we rekening houden met de macht van de huidige mediamanipulatie en de daardoor gevormde “massavorming”, vermoeden we dat er meer mensen het oneens zijn met deze “andere visie”. In een tijd van globale dictatuur en leugen wordt iedere poging om de waarheid te openbaren unaniem als een revolutionaire daad beschouwd die  als een misdaad moet gestraft worden.

Over nagenoeg heel Syrië is er nu vrede afgezien van het noorden en de Golan die illegaal bezet zijn. Laten we even vooruit kijken. De VS hebben een militaire basis in An Talf van waaruit zij de terroristen blijven steunen en  het land ontwrichten. Zij zorgen er voor dat 90 % van de olie “veilig” kan gestolen worden, week na week met een lange colonne tankwagens, terwijl het Syrische volk zelf kou lijdt en gebrek aan brandstof heeft. Zij zorgen ook voor het vernietigen van de oogst en het stelen van het graan dat toch kon geoogst worden.

Niet alleen Syrië en Rusland maar steeds meer landen roepen de VS op om deze illegale basis, het centrum van ontwrichting, armoede en lijden voor de bevolking te ontruimen. Ze roepen de VS (Turkije en Israël) op om het internationaal recht te respecteren en de soevereiniteit van Syrië te erkennen. Daarmee zal de “Syrische crisis” meteen opgelost zijn. Deze oproepen krijgen echter niet alleen geen enkele gehoor maar in de westerse media wordt er evenmin met een woord over gerept. De westerse arrogantie en hoogmoed gaan steeds maar verder. Dit lijkt precies op wat er al decennia gebeurde voordat de oorlog tegen Oekraïne uitbrak. De vraag van Rusland om op te houden de buurlanden in te palmen en vol te proppen met kernwapens tegen zijn land, kregen geen enkel respons. Het westen had ook geen enkele neiging om het gegeven woord en het internationaal recht te respecteren. 

Stel u voor dat Syrië, gesteund door Rusland, Iran en anderen, een ultimatum stellen aan de Amerikaanse  militaire basis in N. Syrië: verdwijn of we ruimen zelf alles op! En stel u voor dat uiteindelijk zou overgegaan worden tot het bombarderen van An Talf. De westerse media zullen plots gloeiend rood staan van de zogenaamde gruwelen van het Syrische en Russische leger! We bidden dat het zo ver niet komt en dat de terreur van de VS, Turkije en Israël eens ophoudt. Een naïeve hoop? In het Israëlische en Amerikaanse  leger is de zelfdoding onder de soldaten al lang de eerste doodsoorzaak. Daardoor sterven meer soldaten dan door oorlog. Wat gaat er om in het hart van een Israëlische of Amerikaanse soldaat die zelf tot de tanden gewapend is en voor zich een kleine jonge in lompen ziet met een steen in zijn hand? Zal hij zich nooit de vraag stellen: ben ik niet mede de oorzaak van de ellende van dit volk?

Het westen heeft Oekraïne gemaakt tot een bom voor de deur van Rusland. Rusland heeft geen andere keuze dan deze bom onschadelijk maken als het westen dit niet zelf wil doen. Er zijn nu vele deskundigen die in deze zin hun visie geven op Oekraïne maar niets hiervan komt in de gewone media. In plaats van het ontmaskeren van de agressie en  hoogmoed van het westen, lukt het de huidige media en westerse heersers om hun crimineel gedrag af te schuiven op de Russische president en nog agressiever en hoogmoediger te reageren tegen Rusland. Willen wij tot een veilig en welvarend westen komen dan zouden we veel beter vriendschappelijke relaties opbouwen met Rusland. Een wederzijds respect en samenwerking zal voor beiden veel beter zijn. De grote verliezers zullen dan wel de wapenbazen zijn en de oorlogstokers in de VS en de NAVO. Moeten wij echt haat blijven zaaien om hun “permanente oorlogen” te blijven voeden? Is het echt een “misdaad” van Poetin dat hij zijn land terug opgericht heeft, de levensstandaard spectaculair heeft doen stijgen en het Russische volk zijn fierheid terug gegeven  heeft? De VS en de NAVO blijven alles doen om Rusland totaal te vernietigen. Moeten wij blind daarmee blijven meespelen?

Achteraan heb ik de inzichten van twee bijzonder deskundigen daarover kort samengevat. Wie graag wil gaan manifesteren tegen de oorlog in Oekraïne doet er goed aan zich eerst eens te informeren.  Als de jarenlange hoogmoed en agressie van het westen tegen Rusland de voornaamste oorzaken zijn van de ellende, heeft het geen zin deze agressie nog te gaan  aanmoedigen. Het is als huilen met de wolven in het bos, het westers geweld nog vernietigender maken en de wapenbazen plezieren. Dat het westen maar begint zich te bekeren van zijn eigen geweld, hoogmoed en agressie en vriendschappelijke en respectvolle relaties opbouwt met Rusland. Of is het feit dat Rusland na de val van de Sovjetunie zijn geloof, zijn eerbied voor het leven en voor de geinswaarden weer heeft heropgebouwd een doorn in  het oog van de westerse homo- en transgenderlobbies?

Laten we nu alle politieke en maatschappelijke inzichten over Oekraïne even rusten om te eindigen met een positieve noot. Ziehier een kort filmpje over het “gezegend brood”, dat niet geheel onterecht “brood uit de hemel” mag genoemd worden, omdat het waarlijk een providentieel project is. De armoede voor het Syrische volk is groot, maar de ellende en honger van het Libanese volk is nu waarlijk schrijnend. De vereniging van “de Mensenzoon”, door moeder Agnes-Mariam opgericht, heeft met andere organisaties een prachtig initiatief kunnen  opzetten, nl. een mobile bakkerij, die brood geeft aan de behoeftigen en tevens voor werkverschaffing zorgt; zie ook: www.sonofmanassociation.com. Wegens de spanningen in Oekraïne was er even geen bloem te koop maar de bakkerij werkt nu weer op volle toeren. Gods zegen over hen die dit project blijven steunen.

Varia

  • Ons vorig bericht geïllustreerd met drie leerrijke video’s over de heilige Johannes van het Kruis, een Gregoriaans introïtus en drie video’s over de schrijnende armoede in Libanon:     https://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-250/
  • Ons vorig bericht ook hier:  http://www.katholiekforum.net/2022/02/28/regeringen-voeren-oorlog-tegen-hun-eigen-bevolking/
  • Deze beschouwing laat zien hoe wij door het officiële nieuws bedrogen worden: https://www.golfbrekers.be/zo-worden-we-bij-de-neus-genomen/
  • Af en toe vinden we ook bij ons iemand met een  helder inzicht in een opgefokte anti-Rusland hysterie. Wijze raad van onze eigen prof D. Criekemans: we moeten een veilig Europa mét Rusland uitbouwen niet tegen Rusland! https://www.golfbrekers.be/prof-criekemans-geeft-wijze-raad/
  • Een andere kijk op Oekraïne. Prof. Chems Eddine Chitour ontleedt zeer grondig de eigenlijke oorsprong van de moeilijkheden: de agressie en hoogmoed van het westen gedurende 20 jaar. Het westen met de VS als enige supermacht is na de ineenstorting van de Sovjetunie Rusland blijven beschouwen en behandelen als een buit die vrijblijvend geplunderd en vernederd kan worden, zonder enige rekening te moeten houden met internationaal recht of eigen beloften. De enige oplossing is dat Oekraïne een neutraal land wordt met goede contacten zowel met het westen als met het moederland Rusland. Om dat duidelijk te maken heeft Rusland het westen nu even schaakmat gezet. Of er een verdere gevaarlijke escalatie komt of niet zal vooral afhangen van het feit of het westen al of niet zijn agressie en hoogmoed tegen Rusland zal verderzetten en de enige alles vernietigende supermacht wil blijven (1 maart 2022, https://www.mondialisation.ca/retour-a-la-raison-loccident-devrait-oeuvrer-a-lemergence-dun-monde-multipolaire/5665777).
  • Generaal Lalanne-Bertouticq, voormalig directeur van het  Institut des Hautes études de la Défence nationale (IHEDN) geeft een grondige analyse, geïllustreerd  met enkele pakkende persoonlijke herinneringen: (25 februari 2022: https://www.lesalonbeige.fr/crise-ukrainienne-analyse-du-general-2s-lalanne-berdouticq/)
  • De verre voorbereiding: Oekraïne en Rusland zijn twee afzonderlijke landen maar wel onafscheidelijk met elkaar verbonden. Sinds de instorting van de Sovjetunie heeft het westen als overwinnaar niets anders gedaan dan zijn machteloze tegenstrever vernederd: “tragische vergissing”.
  • De nabije oorzaken. Na de val van de Berlijnse  muur (1989) werden Oost en West Duitsland herenigd. Rusland zou zich terugtrekken en het westen zou alle landen van het voormalige Warschau pakt en de voormalige Sovjetunie gerust laten. Het westen hield zijn woord niet. Het trok een hele reeks landen rond Rusland tot zich en plaatste duizenden kernkoppen aan de grens met Rusland. De protesten van Rusland werden niet gehoord. Rusland lag als machteloos overwonnen op de grond en het westen bleef maar schoppen. Inmiddels had Poetin geleidelijk  het land hersteld en gezuiverd van de plunderaars. In 2013 organiseerden Amerikaanse en Britse geheime diensten een staatsgreep in Oekraïne (Maidan) en brachten een prowesterse en anti-Russische regime aan de macht.
  • De onmiddellijke aanleidingen. De VS, die oorlogen nodig hebben om de NAVO overeind te houden, begonnen de ene oorlog na de andere: Balkan (1995, 1999), de “genocide” in Servië en Kosovo, Afghanistan (2001), Irak (2003), Libië, Syrië… Ondanks onnoemelijke doden en verwoestingen en  fabelachtige investeringen, konden de VS en NAVO nergens enige overwinning behalen. In 2014 keerde de Krim terug naar Rusland. Het was voorheen (tot 1955) nooit een deel van Oekraïne.  De roemloze aftocht uit Afghanistan gaf het beeld van een VS-reus op lemen voeten. Het Oekraïense leger en regime waren inmiddels flink in handen van neonazi’s, door het westen gesteund. De in hoofdzaak Russische bevolking van de 2 provincies in O. Oekraïne werden aangevallen en vochten voor hun onafhankelijkheid. In 2014 en 2020 werden akkoorden van Minsk gesloten die een staakt-het-vuren garandeerden. Van de kant van Oekraïne werd geen enkel staakt-het-vuren gerespecteerd.
  • De oorlog in Oekraïne. Na een bijzonder heldere en niet mis te verstane toespraak van Poetin, trekken de Russische troepen Oekraïne binnen in de morgen van 24 februari 2022 met het doel het Oekraïense leger met alle westerse dreiging uit te schakelen om Oekraïne tot een neutraal land te maken, de overwegend Russische provincies, die om hulp riepen,  te beschermen en de president, een marionet van de neonazi’s en het westen dank zij de staatgreep van 2013, zijn macht te ontnemen (de grote beschermer van de president is Ihor Kolomoïsky, miljardair en neonazi!).
  • En de toekomst? Moeilijk te voorspellen. Het Russische leger zal zonder veel moeite het Oekraïense leger kunnen uitschakelen. Zal het westen Rusland als gelijkwaardige partner eindelijk erkennen of zijn agressie opdrijven en Rusland dwingen nog harder te antwoorden?