… en toch gebeuren er nog rare dingen rondom mij
Verschillende Amerikaanse universiteiten bieden bezigheden aan om gefrustreerde studenten over hun verlies te helpen nadat de lieftallige Hillary op een zijspoor werd gezet.
De univ van Michigan had bij de rechtenfaculteit een ‘na-verkiezingen-hulpprogramma’ op stapel gezet met o.a. samen maaltijden nuttigen, samen spelen (met klei aanmodderen, kleuren met verf of potloden, samen positieve boodschappen in de vorm van kaarten de wereld insturen, samen met de Lego-blokkendoos spelen of bellen blazen’. Nadat bleek dat dit ongewenste opmerkzaamheid van de buitenwereld getrokken had, werd de broodnodige mentale steun aan de gedeprimeerde studenten verwijderd van de webstek.
De univ van Standford bood psychologische ondersteuning aan studenten die kampen met ‘onzekerheid, angst en boosheid’. Niet dat deze fobieën iets met de examens te maken hebben.
De univ van Pennsylvania – de alma mater van Donald Trump – nam een initiatief om een ‘veilige ruimte’ te installeren met poppen en kleurboeken.
Let wel, het gaat hier om universiteitsstudenten, niet om kleuters. Hoewel je tot die conclusie kon komen als je zag wie op het aanbod inging
Op Cornell namen de studenten zelf het heft in handen met een ‘cry-in’, een huilzitting, een soortement dodenwake met papieren zakdoekjes en warme choco. Ze konden daar hun diepste emoties kwijt op plakkaten en de vloer.
Op Yale een soortgelijk initiatief maar dan minder bezonnen: een ‘group scream’, een groepskreet.
Op de univ van Kansas zetten ze ‘therapiehonden’ in.
Als blijk van begrip lieten professoren op andere universiteiten de examens uitstellen.
Het is duidelijk de nieuwe generatie bestaat uit “Gutmenchen” die het einde der tijden zullen inluiden met begrip , verdraagzaamheid , behulpzaamheid en respect , voor onze “andere” , broeders en zusters
Ik ken ze. Hier en overzee. Ze zouden de eerste de beste slachting steunen om er stemmen bij te krijgen.