Berlijn, de verloren stad (21)

Het Landeskriminalamt (LKA), het Berlijnse bureau voor, van en tegen criminaliteit, zijnde de Berlijnse verantwoordelijke voor (de strijd tegen) mensenvijandigheid in groepsvorm*, heeft een boekje samengesteld voor de Berlijnse politie, opdat deze de juiste woordenschat zou gebruiken in de omgang met het kleurrijk pluimage dat in de Duitse hoofdstad rondzwerft.

Het boekje met de titel „Empfehlungen für einen diskriminierungssensiblen Sprachgebrauch“ – aanbevelingen voor een poco-onderdanig taalgebruik – heeft 29 bladzijden en heeft als doel om “ambtenaren gevoelig(er) te maken voor discriminatie, zodat ze in de gesproken en geschreven taal niet de fout maken de taal van de meerderheid te gebruiken maar wel deze van de betrokkene(n)”.

De politie moet bij een eventuele tussenkomst dus eerst even het boekje uit hun binnenzak halen en de bijna gebruikte kwetsende woorden vervangen door andere die niet negatief beladen zijn.

Enkele voorbeelden van verboden woorden: vluchteling, geestelijk gehandicapt, doofstom, hoofddoekdraagster, ras, donkerhuidig, gekleurd en holocaust.

Te vervangen door: bescherming zoekende mens, verward, zintuiglijk probleem, exotisch mode-accessoire, ondersoort van de mens, zwarte persoon, shoah.

Wat betreft de identificatie van de geslachten is het iets moeilijker. De politie moet goed luisteren hoe de regenboogpersoon zichzelf noemt en vooral het passende persoonlijk voornaamwoord gebruiken. Vooral niet vragen welk geslacht de betrokken persoon heeft; dit wordt als uitermate beledigend aangevoeld. Bij twijfel: een neutrale aanspreekvorm gebruiken. En bij schriftelijk taalgebruik: de intussen ingeburgerde mogelijkheden ten volle benutten door de gekende schrijfwijze te vervolledigen met een dubbelpunt gevolgd door een andere, eventuele geslachtsmogelijkheid. Voorbeeld: Bürger:inSchwachkopf:inArschloch:in…

*Duitsers kunnen de gekste en langste titels verzinnen