Als de beschrijving der daders onduidelijk is, algemeen wordt gehouden, als het over “mensen”, “mannen”, “jongeren”, “inwoners” van een land of gemeente gaat, als er gewoon een nationaliteit op gekleefd wordt zonder vermelding van de namen… dan moet je je geen vragen stellen, dan weet je gewoon dat de verrijking toegeslagen heeft.
De tekening der “verdachten” mogen wij omwille van het auteursrecht niet publiceren. We zijn zo vrij een persoonsbeschrijving bij te voegen. Humo vraagt zich af: “Wie zijn deze jongens en hoe kwamen ze tot hun plannen voor een aanslag?” en vermeldt volgende namen (ere wie ere toekomt) bij de tekening: Van links naar rechts: Nadim S., Nabil B., Morat M., Waïl el A. en Shevan A.. Allemaal “Nederlanders”, “Arnhemmers” met stoere baarden, exotisch uiterlijk, getaand maar niet gekleurd (naar analogie met “shaken not stirred”), dromerige blik…
Het O.M. eist “tot” 20 jaar cel. Murat (Morat) wou naar verluidt helemaal geen aanslag plegen. Hij wou slechts aan een wapen geraken. Een Kalasjnikov: “Ja, ik kus die AK” (…) om zijn gezin te beschermen.
Je kan toch niet iemand veroordelen omdat hij een zeldzame obsessie, of noem het gewoon “liefde”, voor metalen voorwerpen heeft of omdat hij zijn gezin wil beschermen tegen de wapendragende politie?
