De weerstand tegen GeenPeil is hautain
Nederland mag in de eerste helft van 2016 naar de stembus, of het kabinet nu valt of niet. Voor de tweede keer sinds de invoering van het algemeen kiesrecht vindt er een landelijk referendum plaats. Maar anders dan de vorige keer, in 2005, hebben de meeste kiezers nog geen flauw benul waarover het gaat.
Zij worden geacht straks een oordeel te vellen over het associatieverdrag tussen de Europese Unie en de Oekraïne. Waarschijnlijk zou de overgrote meerderheid van de Nederlanders liever de gelegenheid hebben gehad zich uit te spreken over een van de steunpakketten aan Griekenland, of over de wenselijkheid alle migranten die naar ons land trekken op te vangen.
Toch is het associatieverdrag met de Oekraïne niet zonder belang. Het verdrag zelf bevat tal van bepalingen over intensieve maatschappelijke, politieke en economische samenwerking. Bovendien vormt een associatieverdrag de opmaat tot een EU-lidmaatschap.
Zwak leiderschap: Weliswaar kan de stap naar zo’n lidmaatschap lang worden gerekt, zoals de associatie met Turkije al ruim een halve eeuw laat zien. Maar het voorbeeld Turkije laat ook zien dat een associatiepartner gebruik kan maken van zwak leiderschap in de EU – zoals dat van Merkel – om meer zicht op lidmaatschap af te dwingen.
Veel politici vinden het maar niets dat burgers de kans krijgen om zich over het associatieverdrag uit te spreken. In een eerste reactie werden al argumenten tegen het referendum opgeworpen. En mocht de uitslag politici onwelgevallig zijn, dan zullen ze nog wel meer redenen aanvoeren waarom ze zich niets van de uitslag aan hoeven te trekken.
Lees hier het opiniestuk van Patrick van Schie bij Trouw.
U herinnert zich toch nog wat er met dit referendum gebeurd is?
FT