In Berlijn hebben enkele dagen geleden twee Afghaanse broers hun zuster vermoord, omdat ze zich ergerden aan haar westerse levensstijl (zie video) – dàt is het enige wat je als conclusie kan trekken uit de feiten. Deze afschuwelijke misdaad – die zich meer voordoet dan er in de pers kenbaar gemaakt wordt – leidt tot enkele vragen die men zich kan stellen bij immigratie uit niet-westerse landen. In het algemeen wordt aangenomen dat een immigrant zich succesvol geïntegreerd heeft als hij onze westerse levensstijl aangenomen heeft. Maar wat als deze integratie tot gevaar voor lijf en leden leidt?

Meestal steekt men liever het spreekwoordelijke hoofd in het zand, kijkt men weg of verzint men verontschuldigingen… u kent ze… trauma, verward, racisme… De Berlijnse integratie-senator Breitenbach van de Linke-partij heeft een nieuw etiket voor eremoord gevonden: femicide, vrouwenmoord dus. Waarom? Wie of wat wordt hierdoor beter? En waarom in godsnaam, zouden twee broers hun zuster vermoorden omdat ze een vrouw is? Wie of wat moet hierdoor beschermd worden? Wie dergelijke onzin uitkraamt, heeft geen argumenten. De werkelijkheid zag er totaal anders uit: ze werd door haar moslimechtgenoot regelmatig als boksbal gebruikt, ze liet zich volgens de Duitse wet scheiden, én dat pikten haar twee (jongere) broers niet, vermits ze volgens Allahs wetten nog steeds getrouwd was met haar wrede man. Waarmee we bij het thema “westerse waarden” gekomen zijn.

Twintig jaar probeerden de VSA en hun bondgenoten “westerse waarden” in Afghanistan wortel te doen schieten. Waarom worden deze bewierookte westerse waarden dan in Europa niet beter verdedigd? Ook als men ons echter steeds weer met preken over de culturele verrijking der immigratie zand in de ogen strooit, dan nog moeten multicul-aanbidders, dwaallichten, kerkneuroten, linkse wereldverbeteraars, dwaze Gutmenschen en sprookjesvertellers toch ooit de hamvraag moeten beantwoorden: waaruit bestaat die geadoreerde verrijking nu eigenlijk?

Eremoorden, amputaties van een hand bij diefstal, lijfstraffen voor vrouwen… die kunnen het toch niet zijn. Zijn het de soepjurken, de hoofddoeken, de halal-eetwarenaanbiedingen, de waterpijpen of de boerka’s in zwembaden? Is het de niveaudaling van het onderwijs? De zwartrijders op het openbaar vervoer? De onevenredige aanwezigheid van immigranten in de gevangenissen? Zijn het de kinderen-uit-den-vreemde die in de klassen eerder een last dan een verrijking zijn? Onze kleinzoon vertelt af en toe over zijn klas. Al twee jaar (hij gaat nu naar het 6de leerjaar lager) worden drie Syrische meisjes meegesleurd. Zij kennen nog steeds niet het minimum Nederlands dat hen in staat moet stellen een simpele vraag te beantwoorden – dit ondanks het dagelijks bijspijkeren tijdens aparte lessen. Zij hoeven geen taken te maken, geen examens af te leggen, zij worden niet berispt bij wangedrag, zij krijgen gewoon een uitzonderingsstatus. En als ze zich verongelijkt voelen, dan worden de traansluizen open gezet, waarop ze dan toch hun zin krijgen. De andere leerlingen voelen zich ook verongelijkt, benadeeld. Zij merken dat de lat niet voor elke leerling gelijk gelegd wordt, niet alleen qua prestatievereisten. Ook qua gedrag en levenshouding. Eén van hun lievelingsbezigheden is de voetbal afpakken van de jongens. Als de jongens hun bal dan heroveren, worden deze van geweld beschuldigd. Herkent u het patroon? Of ze op deze manier ooit ingeburgerd geraken? Iets leren? Wat moet er met hen gebeuren volgend jaar in het middelbaar?

Indien we dan toch – zonder dat we daarvan bewust zijn – verrijkt worden, ja, dan moeten ons nu sinds het Afghanistan-débâcle met z’n allen verheugen over een nieuwe verrijkingsgolf. Mét het gekende risico van een nieuwe aanvulling van de voorraad der moslimterroristen.

Het is merkwaardig dat een verrijking resulteert in een verarming. Noem één sector die daadwerkelijk beter af is met een toestroom van zandbakbewoners. Ze kosten ons alleen maar geld, meestal verkwist geld. Talrijke van hen zijn hier illegaal, hebben geen recht op asiel, hebben minstens één of meerdere derde-landsgrenzen der EU overgestoken. Als er iets duidelijk werd tijdens heel de Afghanistan-luchtbrug, dan was het wel dat we veel te royaal met de uitreiking van Belgische paspoorten omgegaan zijn. Vluchtelingen… mijn oor, zegde ons moeder, … wie gevlucht is, gaat er niet op vakantie. Wie gevlucht is, heeft er geen tweede woonst. Wie zich Vlaming – of godbetert “Belg” – noemt, kent één der landstalen, i.p.v. Engels. Wie gevlucht is, heeft er geen tweede gezin gekweekt… En dat tweede gezin moet ook naar het westerse manna geleid worden. Geef ze eens ongelijk. Het is onze fout dat we deze ballast binnen halen.

We zouden zgz. verrijkt worden met vakkrachten: artsen, scheikunde- IT-bollebozen, ingenieurs, taaltovenaars… allemaal afgestudeerd aan gerenommeerde zandbakuniversiteiten. Laat dat nu net de richtingen zijn met de grootste personeelstekorten. Raar dat die niet ingevuld geraken met verrijkende nieuwkomers.

De regering zou natuurlijk ook kunnen zeggen: wie niet onze taal spreekt, zichzelf niet kan onderhouden en de krapte op de arbeidsmarkt niet verrijkt met hoognodige invulling van bepaalde vacatures, die is niet welkom. De regering zou ook kunnen zeggen: gezien de bevolkingsdichtheid is er geen plaats meer voor nieuwkomers. De regering zou ook kunnen zeggen: we willen onze eigenheid behouden, onze cultuur, onze taal, onze normen en waarden. We willen niet omvolkt én leeggezogen worden.

Zou. Maar daarvoor moet je wel een verkozen regering hebben die het volk vertegenwoordigt en verdedigt.