De Eurovisie-komedie heeft alles of totaal niets te maken meteen visie op en van Europa. Het evolueerde van een liedjeswedstrijd die de diversiteit der Europese landen beklemtoonde tot een walgelijk decadent schouwspel voor de linkse showwereld. Duur, wansmakelijk en tegelijkertijd een spijtig beeld van het verval van onze westerse maatschappij. Arm Europa!
Dat men geen aardrijkskundig deel van Europa hoeft uit te maken om deel te nemen is al langer een feit. Een geschoolde stem is ook geen vereiste. Dat een gekozen liedje niet aan ieders smaak hoeft te voldoen… ach… goesting is koop. Dat het podium gereserveerd is voor “normaal” uitziende, proper gewassen, presentabel geklede zangers/zangeressen/groepjes… behoort al jàààren tot het verleden. Mannen met baarden in vrouwenkleren. Huppelende bont-en-blauw beschilderde circusartiesten. Alleen de pluimen in hun … mankeren nog. En nu dit Israëlisch exemplaar. We durven haar/zijn geslacht niet meer vermelden – kwestie van niemand voor het geslachtsneutrale hoofd te stoten. Maak kennis met Netta, die een speciale “anders”prijs kreeg. Slik. Wij hebben nog Esther Ofarim in herinnering…. Maar wij zijn dan ook niet mee met de moderne tijd. We geven het toe: klasseer ons maar onder “verzuurde ouwe zakken”.