Idealistische zijstroom-lesgevers ervaren de harde werkelijkheid

Wegens onze herhaaldelijke gedwongen werkloosheid, kunnen we vandaag pas onderstaande belevenissen publiceren. Niet moeilijk dat er een tekort is aan leraren.

Jan Laeremans deelde dit op facebook:

Absoluut lezenswaardig, deze belevenissen van een gepensioneerde ingenieur die is gaan lesgeven!

Waarom nieuwe leerkrachten na 5 jaar het onderwijs verlaten

Laten we eens een bezoek brengen aan een school en kennismaken met de realiteit in het veld. Ik zal uw gids zijn, ik ben geen pedagoog of onderwijsdeskundige, ik ben een gepensioneerd ingenieur, heb mij wat bijgeschoold en doe nu vervangingen in de middelbare school.

Ik heb al 60 scholen kunnen helpen gespreid over een periode van 12 jaar (gemiddeld 5 per jaar), en heb meer dan 10 jaar aan voltijdsequivalent gepresteerd.

Waar kunnen we beter beginnen dan in de klas …

Klas: Begin van het schooljaar, kennismaking, vrolijke stemming, goede atmosfeer, morgen begint het echte lesgeven en pas dan wordt het ernstig. Na enkele weken kan er wel eens een klein akkefietje ontstaan met een leerling, die vertelt het thuis, de directie komt het te weten … Of nee, soms loopt het nog anders, de leerling staat recht en zegt: “Meneer, ik ga nu naar de directeur!”

Directeur: Na de lesuren wordt de leraar bij de directeur geroepen. De directeur: “Ach, je weet wel, het zijn pubers en vergeet niet, bij ons staat de leerling centraal”.

Dat laatste weten de leerlingen en hun ouders maar al te goed en zij vertalen dat als ‘wij zijn op school de baas’. Natuurlijk is de school er voor de leerling, maar een betere leuze zou zijn, het leren staat centraal.

Les: Volgende les kom je in de klas, er is al wat gegiechel want iedereen weet het, de loser staat vooraan. En dan kun je nog van geluk spreken dat je geen conflict had met een leerling van vreemde origine, want dan was het niet alleen de loser maar ook nog de racist. De directeur heeft je autoriteit volledig ondergraven en nu moet je het toch nog een heel jaar volhouden.

Ouders: Misschien vind ik wat steun bij de ouders, die willen toch een goede opleiding voor hun kinderen. Weet je wat, volgende week hebben ze een toets en dat is altijd een beetje een stressmoment, ik stuur een bericht naar de leerlingen met een A4-tje extra eenvoudige uitleg zodat het beter lukt. Oeps, ik krijg reactie van een groep ouders: wat denk ik wel dat ze één blad moeten kennen waarover geen les is geweest (6-de jaar). Middelbare school, de mooiste tijd van hun leven en ik ga hun jeugd verpesten met een extra A4-tje!

Vervanger: Als vervanger in een klas die al een tijdje zonder leerkracht zat wilde ik na enkele lessen een toets geven om te zien of de leerlingen mee waren. Het woord toets was verkeerd overgekomen, ik kreeg van de directeur een bericht dat dit niet doorging. Ik zei: “Sorry voor het woord toets, ik zal een blad geven met vragen waar geen punten opstaan, ik wil alleen weten waar de leerlingen staan”. Mijn relatie met de directeur is niet meer goed gekomen. Voor de herfstvakantie vragen de leerlingen mij in de klas of mijn vervanging na de vakantie verder gaat. Ik antwoordde: “Dat hangt ervan af of er nog vervanging nodig is”. Staat een leerling recht met een brief in de hand van de directeur naar de ouders: “Meneer, hier staat het, je komt niet meer terug”. Zo was ik geïnformeerd.

Leerlingenbegeleiding: Goed idee, de leerlingen die het moeilijk hebben moeten geholpen worden, sta ik volledig achter. Maar als een hele klas van gezonde sterke jongeren (6-de jaar, wetenschappen-wiskunde) troost gaat zoeken bij de leerlingenbegeleiding omdat fysica te zwaar is … Mevrouw de begeleidster komt bij mij in de les (alle leerlingen in de klas) en wil met mij de cursus doornemen om te zien welke bladzijden ik moet schrappen, want… zij waren op reis geweest en hadden geen tijd om dat allemaal te studeren.

Niveau van de lessen: In mijn vorige vervanging ben ik het na 2 weken afgestapt, men had mij verwittigd, stedelijke context wordt dat nu genoemd in de vacatures op de VDAB-website. Ik kreeg van die leerlingen niets gedaan, het was een TSO chemie richting en het was al moeilijk om ze zover te krijgen dat ze een labo jas aantrokken. De papieren vliegtuigjes vlogen in het rond en de smartphone was het meest gebruikte labo instrument.

Hoe moet ik nu punten geven? De lat lager leggen? Neen, de lat op de grond leggen. Ik kreeg van een leerlinge een berichtje dat ze niet veel had kunnen doen in het labo omdat ze te veel werk had met het invullen van het Excel-blad (er was 4 uur labo!), maar dat we wel eens over de punten konden praten en dat ze overtuigd was dat we tot een oplossing zouden komen, vriendelijke groeten.

Je kunt natuurlijk niet verantwoorden bij de directie dat bijna iedereen gebuisd is, want dan ben je een slechte leerkracht. Dus doe maar alsof en zorg dat het puntenresultaat mag worden gezien.

Inclusief onderwijs: Definitie: lesgeven op het niveau van de zwakste leerling.

Burn-out: En dat lesgeven, zet het uit je kop als je in het onderwijs wil verdergaan, volg een spoedcursus Chiro-leider zodat je de burn-out kunt vermijden. Bij een sollicitatiegesprek heeft een directeur het mij gezegd: “Als je ze in de klas kunt houden, dan ben ik al tevreden”.

Pesten: Alle scholen doen acties om pesten onder de leerlingen te bestrijden, maar wist je dat 1 op de 5 leerkrachten gepest wordt? Lees bijgevoegd artikel uit Klasse.

Vaste benoeming: Een vaste benoeming in een school zoals hierboven geschetst is een giftig geschenk. Als ik het als vervanger moeilijk heb, dan kijk ik eens naar de kalender en ik zie: nog 3 weken, wel, zo lang hou ik het nog net vol.

Inspectie: Als de inspectie langskomt, dan is het gezellig koffie drinken in het bureau van de directeur, verder is het alleen een administratieve rompslomp. Drie dagen kopieerwerk voor de leraar en in het archief examenbundels opzoeken van 5 jaar geleden. Onaangekondigd komt de inspectie nooit in een klas, bang om met de realiteit geconfronteerd te worden.

Computers in de klas: De computer is een nuttig hulpmiddel en onmisbaar in onze moderne maatschappij. Een auto is dat ook maar we zetten daarom toch geen kinderen achter het stuur, daarom vind ik de hele hype rond de digisprong verkeerd. Het zal het leerproces schaden, want elk uur voor het scherm is een uurtje minder taal, wiskunde, fysica, aardrijskunde, chemie… en ga zo maar door. Beter geen computers voor de leerlingen tot ze in de 3de graad zitten, pas vanaf dan kunnen ze het nuttig gebruiken. Computers worden ook steeds gebruiksvriendelijker, een leerling in de 3de graad heeft het zo onder de knie. Eerder de computer opdringen is jammer van de tijdsverspilling. Nee, het is een schande van de verloren echte lestijden.

Leraarskamer: Laten we ons bezoek afsluiten met een kop koffie in de leraarskamer. Rustige, serene atmosfeer tot ineens een lerares in tranen uitbarst en niet te troosten is. De directeur, toevallig in de buurt, kent het probleem en heeft meteen een oplossing, een bijspijker cursus klasmanagement en wekelijks een gesprek met een pedagogisch begeleider, geen woord over gedrag van leerlingen. Hoewel ik ook gemor hoor op de achtergrond, iets in de zin van: “Je bent pas goed bezig als de leerlingen van je zeggen, dat is een tang!”.

Begeleiders voor leerkrachten zijn er ook genoeg, ik ken geen enkel ander beroep waar zoveel begeleiders paraat staan. Trouwens, mannelijke collega’s weten hoe je alles onder controle houdt en leggen in detail uit hoe ze de klas met zowel trucjes als de harde hand onder controle houden. Na de koffie wandelen we toch nog eens door de gang waar enkele mannelijke collega’s lesgeven, en te oordelen naar het gejoel en rumoer dat ons tegemoetkomt loopt het daar ook niet zo goed met het ‘klasmanagement’.

Besluit: Je kunt alleen het lerarenberoep opnieuw aantrekkelijk maken door ervoor te zorgen dat de leerkracht kan lesgeven, dat wil zeggen dat hij zijn autoriteit behoudt in de klas. Hiervoor zijn zowel de schooldirectie als de ouders verantwoordelijk. Vooral de schooldirectie speelt hierin een belangrijke rol, die willen liever niet tegen de ouders zeggen dat het gedrag van hun zoon/dochter onaanvaardbaar is. Kwestie van het leerlingenaantal op peil te houden! Uit mijn ervaring schat ik dat het in 40% tot 50% van de scholen mis gaat.

Goede scholen: Ja, er zijn nog goede en zeer goede scholen. Mijn huidige vervanging is zo een school. Ik doe een vervanging van een zieke leerkracht waarvan het ziektebriefje om de 2 weken (mogelijks) verlengd wordt. Ik heb dus geen lange termijn werkzekerheid, maar dat hoeft ook niet want ik ben op pensioen en kan mij zoiets permitteren. Ik kan mij wel voorstellen dat dit niet aantrekkelijk is voor iemand die met lesgeven zijn brood moet verdienen.

Zo, ons schoolbezoek zit erop, we zijn terug thuis. Nu nog een extraatje.

Zij-instroom en werken na pensioen: .Wat politici ook mogen beweren, werken na uw pensioen rendeert niet. Tenzij het zwartwerk is. Ik heb 40 jaar als ingenieur in de industrie gewerkt, nadien was ik enkele jaren op prepensioen. Ik heb die tijd nuttig gebruikt om mij om te scholen tot leerkracht wetenschappen/wiskunde (ervaring als ingenieur en een master diploma in een technologische richting is toch een goede basis). Ik heb het diploma van pedagogische bekwaamheid behaald en heb lessen in de wetenschapsvakken gevolgd bij Thomas More in Sint-Katelijne-Waver en aan de universiteit van Antwerpen. Zoals in de inleiding vermeld, ben ik nu op pensioen en doe vervangingen in de middelbare school. Ik heb al 60 scholen kunnen helpen gespreid over een periode van 12 jaar (gemiddeld 5 per jaar) en heb meer dan 10 jaar aan voltijdsequivalent gepresteerd. Wat is mijn salaris? Starten met 0 (nul) anciënniteit als beginnende leerkracht, want ik heb nog niet als leraar gewerkt en kan maar weinig ervaring inbrengen want die is vakgebonden, je mag dan wel wat weten van wiskunde, fysica, chemie, biologie … het telt allemaal niet mee.

Politici beloven soms een hoger pensioen voor wie langer werkt, vergeet het, de belasting stuurt mij elk jaar een factuur tussen 7000 en 8000 Euro, want ik ben de belastingaftrek van het pensioen kwijt, ik word dus gestraft omdat ik werk na mijn pensioen. Van het lage loon hou ik netto minder dan de helft over.

Nu komt nog de extra discriminatie, als ambtenaar kun je wel al je dienstjaren inbrengen als anciënniteit, ook als je nog nooit les hebt gegeven, je hebt misschien gewerkt bij om het even welke overheidsdienst, het leger, de spoorwegen, intercommunales, bij erkende erediensten, de brandweer … allemaal geldig als anciënniteit voor leerkracht.

Nu weet je waarom de zij-instroom in het onderwijs zo moeilijk op gang komt.

Nog iets voor gepensioneerden: als gepensioneerde ben je een flink deel van je burgerrechten kwijt, een voorbeeld, hoewel ik les geef kan ik nooit ambtenaar worden, vast benoemd worden of iets extra van pensioenrechten opbouwen.

Als gepensioneerde zij-instroom moet je echt beschikken over een groot Moeder Theresia gehalte.

Groeten,

Daniel Dewaele

U kan Jan Laeremans tussenkomst over het “onderwijs” hier nagaan: Verslag plenaire vergadering woensdag 20 oktober 2021, 14.00u | Vlaams Parlement en op Youtube kan u het beeldverslag bekijken, vanaf 56’47 en 2 u 47.

Over hetzelfde thema:

1 gedachte op “Idealistische zijstroom-lesgevers ervaren de harde werkelijkheid

  1. Het geen de leraar hier boven vertelt is al jaren aan de gang. Een vriend leraar heeft er een vijftiental jaren er al de brui aan gegeven omdat hij het beu was elke dag voor hij les moest geven een epistel van de directeur(directrice) kreeg wat hij moest doen. Dit was niet les geven maar de leerlingen in bedwang houden. In mijn tijd was een meester een leider in ethiek en kunde. Nu is de meester Jan, Piet of iemand anders maar in een verkleurde trui gestoken in tegenstelling met de meester vroeger die een deftig pak droeg. In mijn tijd zaten ook twee klassen te samen en had de meester of juffrouw geen last om de orde te handhaven . De meester had gezag en ondanks hij somtijds ons een tik op de vingers gaf een graag geziene persoon. De toegeeflijkheid van de huidige generatie bestuurders in het onderwijs zorgt er voor dat ons onderwijs naar de knoppen gaat en er is geen weg terug meer, zeg dat ik het gezegd heb en dit tot rampspoed voor onze kin deren en kleinkinderen; Oef met een diepe zucht en heimwee naar vervlogen tijden.

Reacties zijn gesloten.