Hoog spel met de honger

Wekenlang werd ons bij elke nieuwsuitzending duidelijk gemaakt dat Rusland verantwoordelijk is voor de honger in de wereld. Dat Oekraïne geen voorstander was van een veilige doorgang, daar de ligging van diepzeebommen moest bekend gemaakt worden of zelfs geruimd worden, is te begrijpen. Anderzijds kan men niet verwachten dat men met treinen en camions de miljoenen tonnen granen efficiënt op de markt kan brengen. Voorafgaand aan de Razoni was er al een ander schip, geladen met verschillende graansoorten en bloem, het mikpunt van politieke touwtrekkerij met de hongerige bevolking als slachtoffer.

De Laodicea, varend onder Syrische vlag, vertrok uit een Russische haven met een gemengde granenvracht richting Tripoli, Libanon, en Tartous, Syrië. U herinnert zich zonder enige twijfel het geweeklaag van Zelensky dat de Russen zijn graan zouden gestolen hebben. Prompt werden de Libanese autoriteiten door de Oekraïense ambassadeur in Libanon op het matje geroepen en quasi gedwongen het schip mét lading in beslag te nemen toen het de meertouwen vastmaakte in de haven van Tripoli.

Het is de tweede keer dat Oekraïense regering Rusland ervan beschuldigt hun graan te stelen en te verschepen met een Syrisch schip. De eerste keer was in juni: het schip had een vracht tarwe met bestemming Latakia. Turkije was gewillig en hield het schip tegen, maar na onderzoek bleek dat er niets aan de hand was.

De boycot van graanleveringen aan de bevolking van Syrië en Libanon is iets wat in de westerse pers niet gepubliceerd wordt. Of dat de VSA met de hulp van handlangers SDF de Syrische graanoogsten stelen of zelfs in brand steken opdat deze in geen geval bij de Syrische bevolking – ten westen van de Eufraat in de Republiek Syrië o.l.v. president Assad – zou kunnen terecht komen.

De rederij legde de officiële documenten voor aan de Libanese autoriteiten, waardoor het vrij gepleit werd van diefstal. De procureur deed zijn werk en veegde de valse beschuldigingen, geuit door de Oekraïense ambassadeur, van tafel. Die kon immers niet het tegendeel bewijzen.

De Laodicea kwam uiteindelijk met meer dan een week vertraging aan in de haven van Tartous, na het lossen van de gedeeltelijke lading met Libanese bestemming.