Moeten wij nu echt geloven dat de moslims in Europa vredelievende burgers zijn die de terreur oprecht veroordelen?

• Nog maar enkele jaren geleden hingen ze overal aan hun vensters vlaggen en affiches van de terreurgroep Hamas.
• Na het doodvonnis van Salman Rushdie kwamen ze met tienduizenden op straat om zijn executie te eisen.
• Na 11 september stonden ze overal te jubelen en te feesten.
• Tijdens de Koeweitoorlog steunden zij Saddam.
• Tijdens de oorlog in Afghanistan stonden zij aan de kant van de Taliban en Al Qaeda. In het conflict in Libanon steunden zij Hezbollah.
• Op Facebook en andere nieuwe media kregen terroristen massa’s steunbetuigingen.
• Toen Abdeslam in Brussel ondergedoken zat, in zijn eigen buurt, waar iedereen hem kende, heeft niemand hem aangegeven.

Waar waren al die zogezegd vredelievende moslims-tegen-terreur toen? Maar nu beweren ze allemaal plots dat zij “geschokt” en “diep getroffen” en “verontwaardigd” zijn. Ja, voor het oog van de camera’s misschien. Nu het hen eventjes goed uitkomt. Nu staan ze schijnheilig met een bekommerd gezicht bij herdenkingsplechtigheden met bordjes “God is love”. God misschien, maar Allah zeker niet. Wie kan zo’n hypocriete en doorzichtige leugens nog geloven? Hun daden weerspreken hun vrome woorden.

Marc Joris