De katholieke beweging Civitas wil als politieke partij naar de parlementsverkiezingen trekken.  Ze beschouwen zichzelf ‘politieke wezen’ en willen er zijn om ‘het gezinsleven, de identiteit van de Franse beschaving te verdedigen’.

De linkse zijde reageert als door een wesp gestoken: even erg, zo niet erger dan I.S., luidt het afkeurend.