Goede Vrienden,
Op het einde van vorig jaar hebben twee gebeurtenissen plaats gevonden die we als de meest invloedrijke van het jaar mogen be- schouwen.
Vooreerst was er de verrassende presidents-verkiezing in de VS van Donald Trump en vervolgens de bevrijding van Aleppo. De presi-dentsverkiezingen hebben aangetoond dat een groot deel van het volk de mediamanipulatie en de huichelarij van de politieke elite beu is. De bevrijding van Aleppo heeft voor goed duidelijk gemaakt dat de weerstand van Syrië sterker is dan de verpletterende militaire overmacht én de monsterleugens van de helft van de  wereld. Neen, het gaat ons niet zozeer om de politieke of geo-politieke gevolgen hiervan. Wat ik hier meld, zal wellicht eens te meer erg verschillen van wat vele “politiek correcte” journalisten schrijven. We willen geen  politieke analisten zijn. Wij willen de waardigheid van de mens verdedigen, de eerbied voor het leven, het morele en christelijke erfgoed van onze beschaving verdedigen.
We geven eerst, zoals naar gewoonte,  enkele flitsen uit het leven van de  gemeenschap. Vervolgens willen we nogmaals het belang van het streven naar waarheid benadrukken en het recht  verdedigen op het leven,  dat aan ieder van ons als een geschenk Gods gegeven is, tot Zijn glorie en tot ons heil.

P. Daniel

Vrijdag 3 februari 2017

Flitsen uit de gemeenschap

In het begin van vorige week waren er abnormaal veel stroomonderbrekingen. Pas tegen het einde van de week werd het weer gewoon: ongeveer de helft van de  tijd stroom en de andere helft niet. En toen kregen we een winterse bui met  sneeuw.  Hierdoor waren  in de nieuwbouw  de waterleidingen bevroren zodat we ofwel water bij de zusters moesten halen of wachten tot het warmer wordt. Na enkele dagen waren de  leidingen ontdooid en hadden we weer water. Met de kou was het deze dagen ook  bijna niet mogelijk  om buiten te werken. Daarom  hebben we binnen gewerkt en kaarsen ingepakt om ze voor levering klaar te maken. Een ander  werk dat we binnen konden doen is  schoenen bij elkaar brengen en sorteren. Er is namelijk een zeer grote hoeveelheid schoenen (voor mannen, vrouwen, kinderen)  die nog niet konden bezorgd worden. Het is gebruikt maar nog goed schoeisel (botten, bottines, werkschoenen, sandalen, sportschoenen, zomerschoenen, winterschoenen). Ze zijn  door elkaar geraakt en moeten nu een voor een met elkaar verenigd worden en gesorteerd. Een groot werk dat bovendien overdag moet gebeuren terwijl het nog licht is. Er zijn een massa vrouwen- en kinderschoenen maar helaas veel te weinig mannenschoenen.

Woensdag werd het plots nog kouder en er was niet alleen een ijzige wind maar een echte storm. Alles vliegt dan door de lucht en als je de grote deur van de nieuwbouw opent, heb je man en macht nodig om die weer dicht te krijgen. Maar… alle  schoenen waren tenslotte gesorteerd en bij elkaar gebracht. Woensdag op donderdag was het -16 en toen de Nigerianen hier kwamen vonden ze het al koud als de temperatuur onder + 10 zakte! Dus weer bevroren waterleidingen. Wat is het houtvuurtje in de refter dan een aangename body-warmer.

Ondertussen is  in de byzantijnse  traditie de voorbereiding op de grote vasten al aangebroken. We beginnen met 2 februari dat we als een feestdag, dus als een zondag vieren (We hebben vandaag ook genoten van het gezelschapsspel Rummikub, dat ons door een Vlaamse weldoenster werd bezorgd: Rummikub in Mar Yakub!) O.L.Vrouw Lichtmis is de presentatie van Jezus in de tempel, in het oosten is dit het feest van de ontmoeting van Jezus met zijn volk (“hypapante” genaamd),   alsook de manifestatie van de Heer. Jezus wordt opgedragen aan de  Vader, volgens de joodse wet. Het is een voorloper van zijn Kruisdood. Maria draagt Jezus op in de tempel van Jeruzalem. Jezus zal zich totaal overgeven aan de Vader wanneer Hij sterft op het Kruis en daar zal ook  Maria bewust aan deelnemen. Vandaag kwam ook een van onze bevriende christelijke echtparen hun pasgeboren baby opdragen, een feest voor alle kinderen.

Eenmalige dankbetuiging

Iedere week krijg ik van verschillende mensen belangrijk nieuws toegestuurd in nieuws-berichten, artikels, video’s enz. als bevestiging, aanvulling of correctie, waar ik blij om ben. Soms neem ik hun nieuws ook over. Omdat ik onmogelijk op iedere toezending een dankwoord kan schrijven,  wil ik nu heel uitdrukkelijk en oprecht al deze vrienden bedanken om die zo nuttige informatie. Zo stuurde een vriend mij deze week meerdere links die mij  geheel onbekend zijn (o.a. https://shar.es/1ODS1l: “The Media Coverage on Syria is the Biggest Media Lie of our Time”: Interview with Flemish Priest in Syria”, de vertaling van het interview van de Nederlandse journalist Wierd Duk in Algemeen Dagblad).

Tevens wil ik nu mijn verontschuldigingen aanbieden om mijn onvolledig bericht over het Willibrordushuis in de  Oude Molstraat in Den Haag. Ik had helaas niet de tijd om aan te  bellen. Ik vermeldde dat de zusters van Liefde daar al in de  jaren ‘80 vertrokken zijn, zoals plechtig op twee marmeren platen wordt vermeld. Een oud bewoonster vond het terecht jammer dat ik niet gesproken heb over de geschiedenis daarna. Het is toen immers een bloeiend centrum geworden van de katholieke charismatische vernieuwing onder leiding van Anton en Nellie Ruiter. Ik had het kunnen weten want het is toen dat ik daar  contact mee nam. En nu is in dit stadsklooster  een gemeenschap gevestigd van de Broeders van St. Jan met een grote evangelische uitstraling. Moge de Heer hun werk en  het Willibrordushuis overvloedig zegenen tot glorie van God en heel vele mensen!

Barsten in het overbekende verhaal

Al zes jaar lang vertellen de media dat er in Syrië een verschrikkelijke dictatuur heerst, die een militaire tussenkomst van de internationale gemeenschap vereist. Hiermee rechtvaar- digt het westen voor zichzelf de vernietiging van een harmonische samenleving in een prachtig land.   Het overbekende verhaal van de mainstream pers over de ongewapende spontane volksopstand die tot een  burgeroorlog in Syrië  uitgroeide, vertoont steeds meer barsten. Het Amerikaanse congreslid Tulsi Gabbard heeft vorige maand Syrië bezocht. Ze sprak met de president en regeringsleden, met het gewone volk en soldaten, met oppo- santen en families. Ze heeft goed begrepen dat er helemaal geen “gematigde” rebellen zijn en dat de hulp van de VS in feite naar terroristen gaat om een “regeringswissel” te bewerken voor eigen politieke doeleinden. Ze maakt nu duidelijk dat de werkelijkheid die ze ontmoette totaal verschillend is van wat de westerse media berichten en dat het westen moet ophouden daar oorlog te voeren. ( Rep Tulsi Gabbard, Le peuple syrien veut désespérément la paix,  mondialisation.ca, 27 januari 2017).

Roland Dumas, minister van buitenlandse zaken onder Mitterand (1984-6 en 1988-1993) en voorzitter van de Franse “conseil présidentiel” (1995-2000) komt nu met nog meer onthutsende onthullingen. Twee jaar voor de onlusten van 2011 in Syrië vernam hij van regeringskringen in Engeland dat ze een militaire invasie in Syrië aan het voorbereiden waren, naar de wens van Israël. Daarover werd met hem openlijk  gesproken en hem gevraagd of Frankrijk eventueel zou meedoen.  En onze pers maar schrijven over een spontane volksopstand!

De grote mogendheden zijn hun politiek stilaan aan het aanpassen.   Londen en Berlijn volgen Washington. Boris Johnsson (UK) heeft nu het grote licht gezien en verkondigt dat Bashar al-Assad aan de macht mag blijven, alsof hij in plaats van het Syrische volk daarover moet beslissen. In Duitsland is Sigmar Gabriel, tot heden minister van economie, een van de meest  felle tegenstanders van de Amerikaanse imperialistische politiek in Oekraïne, de Krim, Midden-Oosten… Hij veroordeelt openlijk de financiering van de terroristen in Syrië. De Duitse kanselier Angela Merkel heeft deze man nu  verplaatst van het ministerie van economische zaken naar het ministerie van buitenlandse zaken. Er is dus hoop dat er ook bij  buitenlandse zaken in de Lage Landen ooit iets gaat druppelen.(Die schwarze Liste der Schande des Westens)

Al jaren lang verkondigen de politieke wereldluidsprekers  eensgezind dat de Syrische president zulk een onmens, gruwelijke dictator en “slachter” van zijn eigen volk is, dat hij “spoedig” ten val gebracht zal worden. Dat schreeuwden deze  wereldheersers uit: Obama, Hillary Clinton, Cameron, Sarkozy, Hollande  en hun ministers. Ondertussen zijn deze profeten  zelf van hun voetstuk gevallen, terwijl het Syrische volk fier de foto van zijn  president in heel het land aanbrengt. Wie een kuil graaft voor een ander, zo luidt het Vlaamse spreekwoord, valt er zelf in.

Heeft Amerika  weer een president?

Wat we met enige zekerheid over president Trump kunnen voorspellen is dat hij voor een flink deel onvoorspelbaar is. Zijn hoofdbekommernis blijkt te zijn de macht terug aan het volk geven en de  gewone werkende Amerikaan wat welvarender te maken,  in plaats van zich te mengen in tientallen landen over de hele wereldbol verspreid.  Het zit hem dwars dat na de aanslagen van 9/11 nagenoeg niets meer wettelijk is in Amerika. De president is gezakt tot een marionet van Wall Street,  de  militaire industrie en de wapenbazen, gemanipuleerd door de massamedia.  Hillary Clinton of John McCain  en anderen zouden hieraan perfect kunnen beantwoorden.

De CIA die tot heden het wapen was om geheime acties uit te voeren, heeft Trump al teruggebracht tot een agentschap dat  informatie moet verstrekken. Hiermee wordt het imperialisme van de VS over de rest van de  wereld al flink verminderd. In 2015 zouden er door de CIA politieke moorden gepleegd zijn in niet minder dan 35 landen! (Thierry Meyssan,  Donald Trump dissout l’organisation de l’impérialisme états-uniens, réseau voltaire, 30 januari 2017). Uiteraard hebben oud-directeurs van de CIA en anderen al fel geprotesteerd.

De gezaghebbende Amerikaanse historicus en journalist Webster Tarpley (www.tarpley.net) beweert dat de VS sinds J.  Kennedy (die daaraan iets wilde doen en  vermoord werd) geen president meer hebben gehad en dat Obama, waarover hij een grondige (“niet ge-autoriseerde!) biografie heeft geschreven, hierbij uitmunt omdat hij “een veel betere leugenaar en acteur” was dan zijn voorgangers. Daarom konden ze hem ook zonder moeite meteen de Nobelprijs voor de vrede geven, terwijl hij de vernietiging van Irak, Libië en Syrië aan het voorbereiden was en de nucleaire dreiging aan het vergroten.

Trump beweert dat hij zijn energie niet wil steken in het omverwerpen van regeringen, ook niet die van Syrië en dat hij IS werkelijk wil uitroeien van de aardbodem. Aan de hysterie van de russofobie doet hij niet mee.

Van de NAVO heeft hij  begrepen dat het een geldverslindende oorlogsmachine is, die helemaal door de  VS wordt geleid en die eigenlijk al een kwart eeuw over  datum is.

De grote nieuwsankers noemt hij openlijk bij hun naam: leugenaars! Hij wil er ook voor zorgen dat het TPP (Trans Pacific Partnertship), het sluitstuk van de ‘Nieuwe Wereld(wan)orde)’, gerealiseerd o.a. door Obama, Hillary Clinton en de valse biljonair George Soros niet doorgaat. Het TPP moest de bekroning worden van het neoliberalisme, ten voordele van de oligarchen.

De milieubewegingen en de draconische maatregelen in verband met de klimaatveranderingen zal hij niet steunen. Hij omringt zich met mensen (zoals Myron Ebell) die beweren dat  gelijkaardige klimaatveranderingen op andere planeten aantonen dat de zon deze bewerkt en niet de activiteit van de mens. Hij  beschouwt de milieubeweging als een bedreiging voor de vrijheid en de vooruitgang van de mensen. Tegen de heersende stroming in wil hij het gezin als basiscel van de maatschappij  steunen.

En zo mogen we misschien verwachten dat Amerika weer een president zal hebben… hoewel ook dit uiteindelijk onvoorspelbaar is. Het ziet er naar uit dat het Pentagon deze belangrijke machtsverschuivingen niet zonder slag of stoot zal laten gebeuren.

Naar een cultuur van het leven

Aan tenminste één van zijn verkiezingsbeloften is Trump alvast meteen trouw geweest. Hij heeft een decreet getekend waardoor het aan internationale organisaties verboden wordt abortus te bevorderen en het geld zal in de plaats daarvan naar de vrouwen zelf gaan. Voor kardinaal Timothy Dolan van New York was dit voldoende om op 23 januari een plechtige verklaring uit te geven waarin hij deze beslissing openlijk verwelkomt. Verder was er vorige vrijdag 27 januari voor de 44^e keer de jaarlijkse mars voor het leven in Washington en de president vroeg zijn vice-president Mike Pence deel te nemen en het woord te voeren.

Het werd een historisch gebeuren. Mike herinnerde er aan dat de stichters van het land 240 jaar geleden het onvervreemdbaar recht op leven in de constitutie beitelden en 44 jaar geleden werd deze peiler van de maatschappij door het Hooggerechtshof met voeten getreden (door de uitspraak van 1973 in het proces Roe v. Wade, die vrouwen het “recht” gaf op abortus!). (Nvdr: zie beeldmateriaal onderaan). Mike wil namens de regering alles  doen om de cultuur van het leven in de VS te herstellen, geheel in de geest van de grote (overleden) rechter Antonin Scalia.

D. Trump heeft  trouwens net de christen Neil Gorsuch in zijn plaats als nieuwe opperrechter benoemd. In dit Amerikaanse Hooggerechtsof zijn nu 5 (‘conservatieve’?) rechters door een Republikein en 4 (‘losbollen’?) door een democraat benoemd. Neil Gorsuch is resoluut tegen abortus, euthanasie en het terugbetalen van condooms en contraceptie.

Hierdoor kan een flinke slag toegebracht worden aan de cultuur van de dood. Toch is deze nog lang niet overwonnen. De Nederlandse minister Lilianne Ploumen doet nu een pathetische en huichelachtige oproep. Ze heeft als reactie op de beslissing van Trump het platform “Zij beslist” (She decides) aangekondigd. En België sluit  zich hierbij onmiddellijk aan. Alexander De Croo, minister van “ontwikkelingssamenwerking” (!) wil  in Brussel in het voorjaar een conferentie  organiseren om te zien hoe ze  de doodscultuur toch kunnen blijven versterken. Immers, contraceptie, condooms, sterilisatie, in vitro, abortus… zijn al lang “very  big business”, ook onder de vorm van “ontwikkelingshulp” gepresenteerd. Onder  misleidende slogans van vrijheid willen ze deze economie verder laten draaien. “Meisjes en vrouwen moeten zelf kunnen beslissen wanneer en hoeveel kinderen zij willen. Dat is een mensenrecht”, aldus onze minister Alexander De Croo. Groot gelijk, man. Maar mag hiervoor het meest weerloze mensenleven vermoord worden? Als gij in een zaal vrij moogt gaan zitten op de stoel die je zelf kiest, mag je dan een zwak kind vermoorden omdat jij op die stoel wilt zitten? Meneer Alexander, zo voer je het land terug naar een barbaarse oertijd (die misschien niet eens zo wreed was als de onze nu!).

Rechten zijn altijd verbonden met plichten. Het recht op leven is verbonden met de plicht voor anderen dit te respecteren, anders worden mensenrechten herleid tot de individuele grillen van de  sterksten die de zwaksten uitroeien. Bovendien, in onze moderne tijd zijn er wetenschappelijke methoden, die echtparen de volle vrijheid geven zelf over hun vrucht-baarheid te beschikken.  Dat noemen we volwassen, moderne vruchtbaarheidsbeheersing. Natuurlijk wordt dit in de openbare opinie niet aangeprezen (of  belachelijk gemaakt) want het bevordert niet  het financieel succes van contraceptie, condooms, sterilisatie, in vitro, abortus… Dat echtparen zelf hun vruchtbaarheid kunnen beheersen, brengt economisch niet direct iets op, maar deze echtparen genieten wel in vrijheid van de  grootste gave van hun huwelijk, zonder slaven te zijn aan dokters en apothekers (b.v. met behulp van “Sensiplan” in België en Nederland). En zijn gelukkige echtparen uiteindelijk niet  de grootste bijdrage, ook economisch, aan de maatschappij?  In ieder geval, meneer Alexander,   het primitief vermoorden van de zwaksten in onze samenleving is onaan-vaardbaar en stelt u aan de kant van de moordenaars. Daarmee wordt ook de voornaamste peiler van iedere  democratie vernietigd. Lees maar eens  de toespraak van de hoger vermelde Amerikaanse vice-president Mike Pence tijdens de recente 44^e mars voor het leven in Washington.

Iedereen kan op zijn of haar wijze meehelpen om de terugkeer naar de cultuur van het leven te  steunen om de doodscultuur te verminderen. In Frankrijk is er de sterke beweging van Manif pour tous, een zeer  ruime stroming die we ook in ons land zouden kunnen gebruiken.

Op 10 december 2016 hebben een tiental leiders in Cape Town (Zuid-Afrika) de International Organisation for the Family gelanceerd (capetowndeclaration.com). Zij zetten zich in voor het behoud en de bescherming van wat zij als de meest wezenlijke elementen van iedere beschaving beschouwen, nl.  als het gemeenschappelijk erfgoed van heel de mensheid, het hart van iedere  sociale rechtvaardigheid. Het gaat hierbij gewoon om het respect voor de waardigheid van het leven, huwelijk en gezin. Concreet dient de huwelijkstrouw aangemoedigd te worden terwijl pornografie, overspel, echtscheiding, allerlei vormen van losse samenleving enz.  ontmoedigd moeten worden. Het is een strijd tegen een ideologische overheersing,  een soort culturele kolonisatie, die onze maat- schappij grondig wil ontwrichten.

Wij geloven dat de uiteindelijke strijd tussen goed en kwaad in onze wereld zal worden uitgevochten op het terrein van huwelijk en gezin en de waarden die hiermee verbonden zijn. Laten we allen – wij, de overlevenden van abortus – moedig weerstand bieden.  Jeanne Mancini, voorzitster van de hoger genoemde March for Life zegt dat het belangrijk is een cultuur te scheppen waarin abortus ondenkbaar is. De verandering van de harten zal uiteindelijk de noodzakelijke verandering van de wetten meebrengen. In ons land, zegt ze, zijn  er ieder jaar ongeveer één miljoen abortussen! De beweging pro life is een beweging voor de vrouw (pro Woman). Wanneer de ministers van onze (moreel) Lage Landen oproepen om de doodscultuur overeind te houden, roepen wij op om integendeel met  alle mogelijke middelen te ijveren voor een cultuur van het leven, waar iedereen beter van wordt.

Sarah Winter

Hierbij nog een aanmoediging voor hen die de hymne van het leven in onze wereld willen laten weerklinken. Sarah Fernanda Giromini, alias Sarah Winter, is bekend geworden door haar foto, samen met een andere half naakte femen in de kerk van Onze Lieve Vrouw de la Candelaria in Rio de Janeiro in januari 2014. Zij heeft in 2012 Femen Brazilië gesticht. Zij werd een felle militante voor abortus, homoseksualiteit, biseks en de hele business hiermee verbonden. Haar eerste kindje liet ze aborteren. Haar tweede kindje heeft ze met zoveel vreugde ontvangen dat haar houding radicaal veranderde.  Openlijk vraagt ze nu vergiffenis voor haar abortus, voor de belediging van de christelijke plaatsen en vooral van de christenen. Ze is nu een fervente militante pro vita en haalt scherp uit naar Femen, waarvan ze  in haar levensgetuigenis o.m. schrijft dat  deze “een sekte vormt die de afbraak nastreeft van de  traditionele familie en van alle morele waarden van de  samenleving”.  

P.S. Kan iemand aan onze minister Alexander van ”ontwikkelingssamenwerking” eens voorstellen om in hun debatten ook de meest vergeten groep aan het woord te laten, nl. de grote menigte van vrouwen die abortus ondergingen en er achteraf heel veel spijt van hadden?

P. Daniel

Nvdr: beeldmateriaal en bruggetjes werden door onze redactie toegevoegd.