Bij de quasi dagelijkse dreigende taal tussen de VSA en Noord-Korea zou men haast vergeten wat er tijdens de Koreaanse oorlog, waaraan de Amerikanen liefst niet herinnerd worden, gebeurd is. 600.000 ton Amerikaanse bommen werden op Noord-Korea gedropt. Elke stad werd vernietigd.
De meerderheid der burgerslachtoffers viel in Noord-Korea door luchtbombardementen. Dit gedeelte van de video werd in de Amerikaanse versie van de documentaire gecensureerd.
Elke vergelijking met Raqqa in Syrië is puur toeval.
Deze video keert even terug in het verleden:
Lees ook een reactie onderaan de video.
Bij Jan-met-de-Pet blijft de herinnering aan de televisiereeks M.A.S.H., met een humoristische blik achter de schermen van een mobiel veldhospitaal in Korea. Hoofdfiguren: Hawkeye, Hotlips, Frank Burns…
Een prachtige reeks met zelfspot, die nu zo zeldzaam geworden is. Wat ons betreft mogen ze die gerust heruitzenden. Enkele fragmenten:
Laat het ons eens over miet smet hebben,komaan pamperjournalisten,wie durft????
https://www.hln.be/nieuws/buitenland/zweedse-ministers-getuigen-over-seksuele-intimidatie-in-hoogste-kringen-eu-zijn-handen-zaten-plots-overal~a9dbfe98/
Ik heb dit artikel ook gelezen, en… zoals steeds met zulke verhalen, vraag ik mij af…WAAROM die dames steeds zooo lang wachten om klachten neer te leggen.
Hadden zij (misschien) gehoopt om énig voordeel uit hun stilzwijgen te halen, maar bleek hun hoop telkens een scheet-in-een-fles te zijn ?
Anderzijds, ook al vaak “dames” gehoord dat zogezegd “nagefloten” worden door bouwvakkers maar eigenlijk wél zich innerlijk gekrenkt voelen… als hun passage geluidloos verloopt. (wegens “de-moeite-niet-meer-waard” om nog naar te fluiten)
Ondertussen reeds verscheidene clips gelezen op YT over die oorlog in Korea waardoor mijn jeudig enthousiasme van in de vijftigerjaren tegenwoordig “sub-zéro” geworden is door àl die fabeltjes die toén verspreid werden. (zo verloor dan ook een van mijn nichten haar lief in Korea… die kl*** had getekend voor een reisje naar “ginder”, zonder te beseffen dat hij een “souveniertje” nagelaten had: Hij trachtte nog om hier te blijven, doch “getekend was getekend”, uiteindelijk is hij teruggekeerd, maar dan wél in een lijkkist)