In september 1918 schreef een dokter uit Camp Devens, Massachusetts: “Het is slechts een zaak van enkele uren tot de dood eraan komt en het is gewoon een gevecht om lucht te krijgen tot ze stikken. Het is verschrikkelijk. Je kan het aan als je één, twee of twintig mensen ziet sterven, maar om deze arme sukkelaars zoals vliegen te zien vallen, begint op je zenuwen te werken. We hebben gemiddeld 100 doden per dag, aantal nog steeds stijgend.”

Sommige Amerikanen dachten dat de griepvirus van 1918 een Duits oorlogswapen was, losgelaten door vijandelijke zendelingen die in Boston aankwamen voorzien van ampulles met de ziektekiemen. Anderen waren van mening dat Bayer het virus in de aspirine gemengd had. Duitsland schoof de schuld op Chinese werknemers in dienst van de Geallieerden.

Over het dodenaantal is men het niet eens: 20 miljoen tot zelfs 100 miljoen. De zgn. Spaanse griep was vooral fataal voor gezonde volwassenen tussen 20 en 40.