Het lijkt wel een dagelijkse aflevering van een tv-reeks.  Indien we ons echt in de materie zouden verdiepen, dan konden we minstens elke ochtend starten met een artikel over de heilige maand der Mohammedanen, de ramadan.

Naar het schijnt word je erdoor gelouterd: door het vasten, de onthouding, het bidden, het tot zelfinkeer komen, de groothartigheid der aalmoezen, de bezinning en innig contact met Allah.  Naar het schijnt.  Wij vernemen daar niet veel over, behalve dan over de intentie.  Waarschijnlijk houden de beoefenaars van de godsdienst van de vrede dit aspect, de mystieke beleving van de ramadan,  voor zichzelf.  Alleen voor eigen volk.  Pure discriminatie, als u het ons vraagt.  Hoe kunnen wij dan integreren?  Blijft slechts de berichtgeving die ons – en u – aangereikt wordt.  Zoals het onderstaand artikel, waarbij wij meer te weten komen over het al dan niet drinken van een glas water bij extreme temperaturen en bij het al dan niet doden en vermoorden van Allahs tegenstanders tijdens de maand van de wrede… euh… vrede.

Een geruststellende gedachte.  Beide zaken zijn toegestaan, al moet er bij het eerste – het drinken van een glas water – wel de intentie bestaan een vastendag extra in te lassen als het wat frisser geworden is.  Bij het bloedvergieten worden geen speciale voorwaarden gesteld.  Het mag zonder meer.  In de rooms-katholieke kerk kon men aflaten verdienen.  Bij Allah schijnt men geen bonuspunten te kunnen krijgen voor bewezen diensten, zelfs geen extra maagd mocht men het geluk hebben naar Allahs eeuwige knokpartijen te kunnen verhuizen.  Of misschien toch?   Over welk soort bloed – halal of haram – dat vergoten mag worden, wordt ook geen uitsluitsel gegeven.  Tenslotte zijn moslims beschaafde mensen en geen vampieren.

“Ramadan: een glas water mag, bloedvergieten ook

De godgeleerde discussie ging over water en niet over een andere vloeistof die rijkelijk vloeit in de vastenmaand ramadan, bloed. De Iraanse ayatollah Zanjani veroorzaakte opschudding met een fatwa waarin hij stelt dat water drinken bij grote hitte het vasten niet hoeft te bederven.

De geestelijke, die zetelt in de heilige stad Qom, baseert zich op uitspraken van een geestelijk leider uit het stoffigste verleden, onder het motto dat het met theologie is als met wijn en kaas: hoe ouder hoe beter. De pleitrede van de ayatollah voor water drinken is begrijpelijk vanwege de temperaturen in zijn woonplaats in deze tijd van het jaar, waarin een Nederlandse (of enig andere West-Europese)  hittegolf als guur herfstweer zou worden ervaren.

Over bloedvergieten in de ramadan zweeg Zanjani. Het is ook zo alledaags, dat je er beter geen woorden aan vuil kan maken. Dat het niet lukt om in de ramadan wapenstilstanden af te kondigen is nog tot daar aan toe.

Minder goed te begrijpen is waarom het geweld zo onbeschaamd oplaait in de heilige maand. Dit jaar is het bijvoorbeeld weer raak in Irak, waar het aantal doden door aanslagen veel hoger ligt dan in andere maanden, al vallen er in Syrië nog steeds achtmaal zo veel slachtoffers. In de jaren negentig werd het verband tussen geweld en ramadan op macabere wijze duidelijk in Algerije. Daar richtten moslimextremisten gruwelijke bloedbaden aan in dorpen. Dat geweld bereikte elk jaar tijdens de ramadan zijn piek.

Misschien lokt de ramadan geweld uit doordat het geldt als de maand van de overwinningen. Het Egyptische leger boekte ruim veertig ramadans geleden inderdaad een grote zege, toen het Israël verraste en het Suezkanaal overstak. Nu behaalt datzelfde Egyptische leger triomfen op een plein in Caïro, waar het moslimdemonstranten in hoofd en hart schiet. Warm applaus krijgen de doodschieters van Europese islamofoben.

De storm over het glas water is alweer geluwd. Zanjani is een gewone ayatollah, zijn bazen heten groot-ayatollahs en die vinden dat je in de vastenmaand best een glas water mag drinken als je echt niet meer tegen de hitte kunt. Maar dan moet je wel die vastendag in een koeler jaargetijde inhalen.”

Tot een dezer.

Floriaan Terbeke

www.trouw.nl