VLAAMS BLOK NAAR VLAAMS BELANG 　

Peilingen zeggen me niet alles. Ze geven een richting aan en dan nog.　 In nogal wat gevallen voel je waar de peiler van dienst naartoe wil.　 Vooral in Nederland bij De Hond is het zo klaar als een klontje dat hij van rode signatuur is . Daar werd vlak voor de kiezing de PVDA in de hemel geprezen. Niet alleen door De Hond, maar evenzeer bij de media die in Nederland zoals hier volledig in linkse handen is. Wilders zal men daar zo goed en kwaad als het enigszins kan trachten dood te zwijgen. Zoals bij ons het VB, zal men niet nalaten hem te demoniseren.

Maar nu bij ons: Het Vlaams Blok tot 2004 was vanaf de eerste verkiezingen in 1978 van 1.4% opgeklommen tot 24.2 % !　 U zal onmiddellijk begrijpen: een doorn in het oog van het regime. Tijdens die periode, in 1989, had Jos Geysels het fameuze “cordon sanitaire” uitgevonden. Vooreerst hielden niet alle partijen zich aan de afspraak.　 Nadat in 1991 het Vlaams Blok een klinkende overwinning, gekend als de ” zwarte zondag”, had behaald werden zowel de VU, die intussen geslonken was tot een kleine partij, als de toen PVV, CVP, SPa　verontrust.  Het cordon dat tot dan bij naam bestond, werd een feit. November 1991!　 De stok om de hond te slaan was gevonden: “het 70-punten plan”. De media deden jaren hun best om het bij de publieke opinie erin te pompen: het Vlaams Blok was een racistische partij. Blijven liegen tot de leugen voor waarheid wordt aangenomen.　 De beproefde tactiek werd weer eens met succes toegepast.　U gelooft het niet maar de beginselen van het cordon sanitaire werden nog eens uitdrukkelijk herbevestigd in het “Charter voor de Democratie” naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen in 2000.　Maar toen kwam het proces tegen het Vlaams Blok. Een onbetwistbaar politiek proces waarin de “democratische partijen” 　schijnheilig enkele goed uitgekozen magistraten van linkse signatuur het vuile werk lieten opknappen.　 Het Vlaams Blok werd veroordeeld als racistische partij wegens “strijdig met de Europese verklaring voor de rechten van de mens”. Geysels had een schitterende overwinning behaald.　 Zo dacht hij tenminste .　 Maar de champagnekurken hadden te vroeg geknald. In 2004 werd het Vlaams Belang geboren! De nieuwe partij haalde zo maar eventjes 24.2%.　 Een nooit gezien succes.　 Maar meteen werd hen de oorlog verklaard.　 Intussen was Marie-Rose Morel bij de nieuwe partij binnengehaald. Aanvankelijk een aanwinst.　 Het 70-puntenplan werd afgevoerd en het programma van het Vlaams Belang werd herschreven.　 Dat leverde enkel op dat het cordon bij de letter werd afgevoerd.　 Maar tot vandaag wil geen enkele partij met het Vlaams Belang samenwerken.　 Zelfs　de intussen grootste partij geworden, de N-VA.　 Hoe dat in zijn werk is gegaan is een totaal ander verhaal.　 Maar het VB verloor na 2006 een heel deel van zijn aanhang. Hoe kwam dat?　 Alleen de schuld van de media? Nee, wel grotendeels.　 Maar eerst in eigen boezem kijken.　Een detail in de geschiedenis van het Vlaams Belang;　 Verstrepen, die ook als een aanwinst　werd binnengehaald, was uit de partij verdwenen. 　M-R Morel, intussen overleden, samen met Frank Vanhecke hadden zich met de ‘Belfortgroep’ zogezegd　tegen het harde beleid van het Vlaams Belang gekeerd. Een drogreden, een stok om de hond te slaan! 　Het waarom heeft meer met privézaken dan met de richting van de partij te maken. We zwijgen er dus best over. Men late de doden met rust. Zoals De Wever, die van de situatie profiteerde, in het Latijn zou zeggen “requiem in pace “.　 Vanhecke echter hield niet op zijn oude partij,　waarvan hij nota bene de 2de voorzitter was geweest, het mes in de rug te planten. Ik laat er MRM buiten, Vanhecke niet. Het deed de partij zeker geen goed , waar Vanhecke openlijk pleitte om voor N-VA te stemmen.　 Intussen was N-VA al een grote partij geworden ten nadele van zowel de CD&V, Open VLD en niet in het minst het VB.　 Hij werd tot “uitroker” gebombardeerd via het tv-spel ” De slimste mens” van het programma Woestijnvis.　 Dit nadat De Decker van de gelijknamige partij grandioos was mislukt.　 Al deze feiten tezamen hebben ervoor gezorgd dat vandaag de partij “Het Vlaams Belang” rond de 10 % is beland.　　Het mag een wonder heten dat deze partij nog bestaat nadat “alle middelen” (Tobback) zijn aangewend om hen te kelderen.　 Geen enkele andere had dergelijke aanvallen overleefd. Maar deze Vlaams-Nationalisten, de énige partij die zich zo mag noemen, staat nog overeind dank zij meer dan 600.000 kiezers die trouw gebleven zijn. Ook in de meest woelige dagen onder voorzitter Bruno Valkeniers, die , het mag gezegd , het schip gehavend maar toch veilig aan de kade heeft gelegd. Vandaag is Gerolf Annemans als voorzitter gekozen.　 Hem wacht de ondankbare taak om de partij, die langs alle kanten gekwetst werd, er terug bovenop te helpen. Veel medewerking van de democraten en de media hoeft hij niet te verwachten. Dat is nog maar eens aan de peilingen bij La Libre te zien.　 Die zorgen er wel voor dat de” Vlaamse partijen “geen meerderheid behalen en dat de Wever geen kleur moet bekennen. G. Annemans 　zal er dus zélf moeten voor zorgen dat het spookbeeld ” racisme” uit het geheugen van de publieke opinie wordt gewist.　 Hij zal er moeten voor zorgen dat de kiezer zich bewust wordt　dat alleen een onafhankelijk Vlaanderen een oplossing kan bieden.　 Hen uitleggen waarom!　 In de eerste plaats omdat de transferts naar Wallonië　op termijn niet meer betaalbaar blijven. Verder , omdat we dan zelf een migratiebeleid kunnen voeren.　 En laatst en niet in het minst omdat we dan zelf ons Europees beleid zullen kunnen bepalen.　 Wij wensen hem alle succes toe en beloven onze volle steun!

De vlieg