In Dhillu Gharbi, Lahore, Pakistan, heeft een jonge vrouw zichzelf in brand gestoken nadat ze verkracht werd. Verkracht op bevel van de ‘panchayat‘, een ‘dorpsraad’ (Nvdr: Wij konden niet achterhalen of hiermee het gekozen gemeentebestuur of een raad van wijzen, al dan niet religieus geïnspireerd bedoeld wordt). Verkracht als plaatsvervangende straf voor haar vader, die een ander meisje zou seksueel lastig gevallen hebben. De jonge vrouw stierf aan haar verwondingen; voordien had ze nog een doodgeboren baby op de wereld gezet, vrucht van de verplichte verkrachting.
Het leest als een griezelverhaal. De vader werd in maart erbij betrapt toen hij een minderjarig meisje seksueel lastig viel. Hij werd door de politie gearresteerd en terug vrij gelaten. Het ‘geval’ belandde op de agenda van de ‘dorpsraad’. Deze besliste dat als vorm van ‘Wiedergutmachung’ de vader van het lastig gevallen meisje op zijn beurt de dochter van de dader moest verkrachten. Deze woonde toen tijdelijk bij haar vader omdat haar echtgenoot zich in het buitenland bevond.
Vijf maanden later stak de verkrachte vrouw zichzelf in brand. Zij werd immers na de verkrachting zwanger en wou haar inmiddels teruggekeerde echtgenoot niet ermee confronteren. Vooraleer te sterven bracht ze nog de doodgeboren baby op de wereld.
Intussen is elke logica zoek. De vader van het minderjarig meisje, de vader van de dode jonge vrouw en enkele leden van de ‘dorpsraad’ zouden gearresteerd zijn. Onterecht (!) blijkt, volgens politieverklaringen, want de ouders van de dode jonge vrouw, alle verdachten en enkele dorpsbewoners ontkennen de verkrachting en b.g. vergadering van de ‘dorpsraad’.
Eigen justitievorm, de overheid hoeft zich niet te mengen in privé vendetta’s. Het gaat tenslotte om hun ‘eer’…
De politie zou nu op zoek zijn naar het lijkje van het doodgeboren kindje om een DNA-test uit te voeren om de vaderschap vast te stellen. Een onmogelijke opdracht vermits de baby eender waar in de miljoenenstad Lahore kan begraven – of weggeworpen – geworden zijn.
Jacqueline Sultan, advocate en mensenrechtenactiviste is verontwaardigd. Zij wil dat de regering ‘dorpsraden’ voor onwettig verklaard. Zij wil de beide vaders – met verkrachting als handelsmerk – voor de rechtbank zien.
Vrouwen zijn in het Prachtland Pakistan dikwijls pasmunt om ruzies op te lossen, misdrijven te wreken en familieleden smartengeld te betalen. De vorm verschilt: gedwongen huwelijk, verkrachting of moord. Niemand maalt erom.
“”WIJ”” leven volgens bepaalde beschavingsvormen , maar landen zoals prachtland Pakistan en omliggende staten leven nog in de duistere middeleeuwen
Toch halen wij ze binnen samen met hun achterlijke en soms heel wrede cultuur met de fanfare en een pak Gutmenschen die staan te zwaaien met spandoeken “”Wilkommen Fluchelingen”” want ze VERRIJKEN onze cultuur . De wereld wordt langzaam maar zeker , in de toekomst, een grote psychiatrische instelling met “rechts ” als dokters , die voorlopig nog niets kunnen en mogen doen . Ik ken geen enkele “zot die beseft dat hij “zot” is
Ik denk dat de uitspraak van onze rechtbanken hetzelfde zou geweest zijn als deze van de dorpsraad in Lahore.