De EU-Commissie heeft voor deze maand een nieuw plan voor asiel en migratie aangekondigd. Tot gisteren konden de EU-lidstaten nog hun mening hierover kwijt. Wie zoekt naar het EU-VN-ontwerp blijft op zijn honger zitten.
Hoe ze ons nog meer “vluchtelingen” in de maag en onze portemonnee willen splitsen blijft voorlopig geheim. Slechts de aankondiging van de “legislative train schedule”, een tijdschema om alles in wettelijke banen te leiden kan u hier vinden, maar u wordt er niet wijzer van. En als zout in de wonde, krijgt het de ondertitel “promoting our European Way of Life”, een reclamefolder om de reisonwilligen te overtuigen zo snel mogelijk hun smartphone te pakken en naar de EU te verhuizen.
Dat er nog niets over bekend gemaakt werd heeft zo zijn redenen. De EU heeft lessen getrokken uit het VN-Migratiepact en wil zo’n opstand vermijden. De EU-instituten wachten op een voorstel van de EU-Commissie. Het hapert echter aan de solidariteitsgevoel der lidstaten waardoor de instroom niet kan verdeeld worden over alle landen.
De EU-commissaris voor Immigratie, Margaritis Schinas, vindt trouwens dat het zo niet verder kan. De EU zou eigenlijk als centrale staat moeten kunnen fungeren; de lidstaten moeten niet denken, zeveren, tegenspartelen maar… gewoon gehoorzamen. Hij noemt dit “integratie”. En hij geeft daarbij als voorbeelden “de best geregelde binnenmarkt ter wereld” en de “tweede beste munt ter wereld”, refererend naar de open binnengrenzen en de euro. Bijgevolg heeft de EU, volgens Schinas, ook geregelde, vaststaande migratieregels nodig. Op deze manier staat overal aan de EU-buitengrens vast wie er binnen mag (… en wie niet… maar dat is bijkomstig!). Immers: dergelijke beslissing kan men niet aan een individueel land overlaten. Nog niet duidelijk? Als dit ontwerp, in zijn geheel, in het EU-parlement goedgekeurd wordt, dan kan geen enkele lidstaat nog voor zichzelf beslissen wie er toegelaten wordt.
Schinas beschouwt de coronacrisis als dé uitgelezen kans om het zgn. “pact”, het zwijg-en-luisterbevel, er snel door te jagen. Talrijke EU-lidstaten hebben immers al vrijwillig, rekening houdend met de coronacrisis, honderdduizenden illegale immigranten op de een of andere manier gelegaliseerd, burgerrechten gegeven, zgz. om de ziekte in het oog te kunnen houden. Hoe? Door een verlenging van hun tijdelijke verblijfstoelating, door het niet uitvoeren van een uitzettingsbevel, door verstrekking van arbeidstoelatingen en door opnames van niet erkende vluchtelingen in ‘all-in’ opvangcentra… In Ierland hebben nu illegalen, zonder enig verblijfsrecht, dezelfde toegang tot steun van de sociale zekerheid als normaal werkende Ieren. Hun gegevens worden niet gecontroleerd door de immigratieoverheid – ze steken achter een “informatie-firewall”.
En Merkel? Die heeft al bevestigd dat, mocht de 2015-toestand zich zou herhalen, zij opnieuw de zelfde “wir schaffen das” beslissingen zou nemen als toen.
Zomerreces bijna voorbij: wat gebeurt er in het Europees Parlement komend najaar?