In onze brievenbus

MM900285281[1]Hoe ver staan de Walen ?

Dacht u dat de Walen geen voorzorgen nemen tegen het uiteenvallen van dit land ?  Dan hebt U het verkeerd voor.  Zij staan zelfs verder dan Vlaanderen. Denis Ducarme riep reeds in 2008 op om zich klaar te houden voor een post-België.
Ik citeer uit : “De ordelijke opdeling van België” als volgt:
” In Vlaanderen is een nieuwe politieke generatie aan zet die haar cultureel nationalisme wil opleggen. De Franstaligen moeten dringend zelf het post-federale België voorbereiden. De Franstalige publieke opinie moet snel rijpen en het politieke niveau moet aan die opinie mededelen dat we in een ander Belgisch tijdperk zijn aanbeland”.
 
Ducarme doelt hier op een “confederalisme” terwijl Jules Gheude reeds denkt aan een samengaan met Frankrijk, als België ophoudt te bestaan: Hij verwoordt het als volgt:

“Wallonië heeft er alle belang bij om zich zo snel mogelijk voor te bereiden op de post-België-periode. Zeker nu Vlaanderen zich meer en meer profileert als een natiestaat .  Er zijn drie mogelijkheden: zelf een onafhankelijk land worden, volledig opgaan in Frankrijk of een zekere autonomie zoals Corsica en overzeese gebieden die nu ook al hebben.”
En econoom / filosoof Van Parijs ziet zelfs nog 2 mogelijkheden meer.

U merkt het: er wordt ernstig nagedacht over een ” après Belgique” in Wallonië .  Er bestaat zelfs een blog : “L’après-belgique – Quid de Bruxelles et de la Wallonie après l’implosion de la Belgique”. 
Dan zwijgen we nog over Charles Picqué  en Demotte  en hun “federation-Wallobrux”  waar zoveel in de media werd over geschreven . Over die formatie was zelfs al sprake voor de verkiezingen van juni 2010.   De ronkende titel zegt voldoende:  “La scission: scénario – se séparer définitivement de la Belgique serait très compliqué et coûteux. Mais pas irréaliste”. 

Dit artikel  naar aanleiding en in het verlengde van de toespraak van Gerolf Annemans.
Wordt later nog verder gezet .

Vlaamse dienaar