Het land b heeft geen patent op politieke vindingrijkheid

Zijn uitleg is even geschikt voor de stoelendans van de Open VLD als voor de Britse Conservative Party: zijn geloof in “inzet voor de bevolking”, “problemen voor en van het land helpen oplossen”, zijn politieke ervaring, zijn “kunde” (beste man op de juiste plaats), en zijn bereidheid “de premier te helpen zodat alles weer op rolletjes loopt”… Enz. enz.

“Als u denkt dat ze er bij Open VLD wat van kunnen om te schuiven met pionnen op het schaakbord van de Wetstraat, dan kunnen ze er in Groot-Brittannië nog veel meer van. Daar zette de premier vandaag namelijk zijn tegenwringende minister van Binnenlandse Zaken uit de regering. Hij verving haar door de minister van Buitenlandse Zaken, en om die te vervangen, toverde hij geen wit maar een grijs konijn uit zijn hoed: David Cameron, ook ooit Brits premier, maar ondertussen verdwenen tussen de plooien van de geschiedenis. Alleen kan je in Groot-Brittannië geen minister worden als je niet verkozen bent, zoals pakweg Paul Van Tigchelt hier. Daarom werd Cameron eerst, hocus pocus pats, tot baron geslagen, zodat hij in het Hogerhuis mocht zetelen, en zo kon hij via de achterdeur toch minister worden. Om u maar te zeggen: telkens als je de neiging hebt om iets te omschrijven als ‘typisch Belgisch’, weet dan: het kan nog altijd erger.”

Gelezen en genoteerd bij De Standaard Goeienavond standaard@mail.standaard.be

Parlementsvoorzitter “is not amused” over de stoelendans: