Dergelijke situaties kunnen wij ons hier niet voorstellen. Wij gaan colporteren, bussen, soms nog plakken (werd grotendeels door de gemeentelijke overheid overgenomen) op borden in voortuinen en weiden, gaan naar debatten en nemen deel aan een verkiezingsbijeenkomst… De strijdbare sfeer van vroeger, ‘s nachts op pad met een plakploeg… het is er niet meer bij. Verkiezingscampagnes wordt tegenwoordig grotendeels op het wereldwijde web gevoerd. Ontmenselijkt. Gecoronaseerd vooraleer er sprake was van virusverspreiding.

Noem ons maar oubollig. We missen onze jeugdjaren… de ‘wapenfeiten’ … zonder wapens… soms in de vrieskou, waarbij de pap aan de borstel vastvroor. Ooit hebben we aan de kerk nabij de Trappisten in Westmalle onze affiches – van de Volksunie – meegegeven aan een plakploeg van Agalev – en hebben wij voor hen meegeplakt. Zo verdeelden we de plakborden over de streek en konden we toch nog een paar uur slaap meepikken vooraleer de wekker ons wakker rinkelde om naar het werk te gaan…