Toetreding Albanië tot de Europese Unie
Albanië is sinds juni 2014 kandidaat-lidstaat van de EU. De Europese Commissie heeft verschillende keren duidelijk gemaakt te willen beginnen met de toetredings-onderhandelingen, maar er zijn nog enkele struikelblokken.
Om toe te mogen treden tot de Europese Unie moet Albanië voldoen aan de Criteria van Kopenhagen en de voorwaarden in de Stabilisatie- en Associatie-overeenkomst. Ieder jaar rapporteert de Europese Commissie daarom over de vorderingen en aandachtspunten van Albanië.
Het voortgangsrapport van 2019 stelt dat Albanië vorderingen heeft gemaakt op het gebied van corruptie- en misdaadbestrijding en verbetering van het openbaar bestuur. Verdere economische en bestuurlijke hervormingen zijn nodig. Ook heeft het land nog steeds weinig grip op de uitstroom van Albanese migranten naar andere Europese landen. In mei 2019 adviseerde de Europese Commissie om toetredingsgesprekken met Albanië te beginnen. In oktober 2019 besloten de verantwoordelijke EU-ministers de gesprekken verder uit te stellen. Dit werd bekrachtigd door de Europese Raad. (…)
Onderstaande video laat blijken hoe ver Prachtland Albanië van de EUropese handel en wandel, van de rechtstaat, normen en waarden nog staat. Heeft Uw Mercedes U onverwacht verlaten? Grote kans dat hij de lokroep van het Albanese wagenpark niet kon weerstaan. Ca. 70% der auto’s zouden – vermoedelijk, volgens de commissaris – in het buitenland gestolen zijn, hebben geen wettige boordpapieren of nummerplaten. Bij een gemiddeld loon van 200 dollar of euro per maand is het quasi uitgesloten dat ze zich een auto op rechtmatige wijze kunnen aanschaffen. Wie zei er ook weer: eigendom is diefstal? In Albanië werd de spreuk omgekeerd: diefstal = eigendom.
Vanuit Brindisi of Bari in Zuid-Italië worden ze verscheept naar de havenstad Dürres; noch de Italiaanse, noch de Albanese douane doen moeilijk. Chassis- of motornummers worden niet gecontroleerd. De chauffeur laat een papiertje zien, afgestempeld in San Marino, dat hij daar zijn autopapieren verloren heeft. Vervolgens toont hij nog zijn paspoort en laat hij zijn wagen- en kofferinhoud controleren. Hop naar de volgende “controle”. Weer een potentiële Albanese autokoper gelukkig gemaakt. Maar niet elke auto voldoet aan de strenge normen van de Albanese automarkt. De automakelaar (lees: lid van de dievenbende) wil kwaliteit: de wagens mogen niet ouder zijn dan één jaar. Maar stelen, neen hoor, dat wil hij niet gezegd hebben. Zijn organisatie bepraat mogelijke verkopers hun auto af te staan voor 20.000 à 30.000 euro. En ze mogen hun auto pas als “gestolen” melden als hun auto in Albanië in veiligheid is. Da’s dan toch geen diefstal? In Duitsland hebben ze hun contacten, maffiabendes, die niets anders doen dan mogelijke bestolen kandidaten te vinden. Of… onbemande wagens die op een liefhebbende nieuwe eigenaar wachten.
Na het lossen in Dürres worden de geadopteerde wagens naar een in heel de Balkan gerenommeerde helermarkt gereden. Deze geniet in heel de Balkan naam en faam en fungeert slechts als transitveiling. Een groot gedeelte heeft als uiteindelijke bestemming Montenegro of Noord-Macedonië. De Albanese overheid heeft het status van stille vennoot. Pottenkijkers zijn ongewenst. En riskeren hun gezondheid. Te veel aandacht is slecht voor de zaakjes.
Intussen – ergens in Noord-Albanië – geeft de Duitse politie les aan hun Albanese evenknie. Daar moeten ze leren autodieven te herkennen… Zonder veel succes. De leerling-agenten en officieren wisselen om de haverklap – dat telkens opnieuw moet herbegonnen worden. Logisch. Bij 200 dollar of euro loon… Nadat je van de Duitse politie – uit het land waarvan de meeste “geïmporteerde” auto’s vandaan komen – geleerd hebt hoe je als dief herkend en opgespoord kan worden ligt een carrièreswitch voor de hand.