Ga nooit in discussie met een vrouw!
Op een morgen komt een man terug van een vistochtje van verschillende uren en besluit om een dutje te doen.
Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit zijn echtgenote toch om de boot van haar man eens te gebruiken.
Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek.
Plots komt er een man langszij met zijn boot. Hij stopt en zegt, ‘Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen ?’
‘Een boek aan het lezen’ antwoordt ze (denkend, ‘Is dat niet duidelijk ?’).
‘U bent in een Verboden Te Vissen zone’, informeert hij haar.
‘Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen.’
‘Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen. Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen’.
‘Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor verkrachting‘, zegt de vrouw.
‘Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt’ zegt de man.
‘Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap om het te doen bij u.
Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ‘, zegt de vrouw.
‘Nog een prettige dag verder mevrouw’, en de man vertrok.
Fantastisch! Vrouwen zijn gemaakt om naar te luisteren en om altijd gelijk te krijgen.
Inderdaad! Vrouwen moeten haar op hun tanden hebben, mannen hebben die op de minder geschikte plekken :o), kunnen óók lelijk uit hun dak gaan als een en ander hen niet zint, of…als ze een miskleun hebben uitgevreten waar ze zélf de schuldige van zijn: ‘hoog van de toren blazen’, ‘heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt’, en zo zijn er meer!!
Zo heb ik virtueel ( ik mag er niet aan denken moest het werkelijkheid zijn geweest :() een aanvaring meegemaakt, en toen ik wist hoe die er uitzag, huiver ik nóg…
Dat verhaal doet mij denken aan een oude, getrouwde man, zooo oud dat hij nog ènkel zich binnenshuis kan bewegen, dat regelmatig, op vriendschappelijke voet met een dame in contact kwam (via e-mail) dat méer-dan-100 km verder woonde.
Charmant-zijnde met dames, ging hij ook vriendschappelijk om met die vèr-wonende dame… totdat zijn vrouw àl die e-mails las…
Alle verbindingen via e-mail moesten abrupt verbroken worden, of…
Ondanks dat die ongelukkige man protesteerde, zeggen dat hij toch “van vèr” niks kon misdoen, beweerde zijn echtgenote dat… hij dan toch het QEWAAGD had om “naast de pot te piessen”… 🙁
Doet me denken aan dat oud mopje, waarbij een man gaat biechten. Hij zegt dat hij bijna in verleiding kwam vreemd te gaan, maar het dan toch niet gedaan heeft. Hij krijgt penitentie opgelegd door de biechtvader, waarna hij protesteert omdat hij slechts “bijna” gezondigd heeft. De priester stelt dat de intentie om te zondigen telt en dat “bijna” even goed zondigen is als het de facto doen. De man aanvaardt zijn penitentie. Als hij de volgende zondag de mis bijwoont en men met de schaal rondgaat, doet hij alsof hij er iets in gooit, maar dan trekt hij toch zijn hand weg zonder iets te geven. De pastoor heeft dit opgemerkt en spreekt hem bij het buitengaan hierover aan. De man antwoordt als bij het ter biechte gaan “bijna” dezelfde waarde heeft als echt zondigen, als de intentie hetzelfde is als de uitvoering, dan telt dat ook voor hem. Hij had “bijna” wat geld in de schaal gegooid en had absoluut de “intentie” gehad iets te geven. Dus was dit even goed dan er echt geld in gooien.
Een afgezaagd grapje onder katholieken, maar het komt op hetzelfde neer.
Maar Victor! Heb je zoveel lieve praatjes gedeeld met die lieve dame?? Jij ouwe rakker, had ik van jou niet verwacht, maar zo zie je maar: vrouwlief heeft de teugels stevig in handen en lossen zal ze niet!!
Maar gedachten kan vrouwlief niet lezen, dus laat je gedachten verstrengelen met de gedachten van die lieve vrouw en daarvoor bestaan geen afstanden! I wish you all the best, in háár naam…
Ze zal zo blij zijn dit te vernemen als ze op deze website rondspeurt!! ;o)
Dus beste redactie het is dan zeker geen aanrader in discussie te gaan met Marieke
Daar zijn wij al lang achter gekomen…
Een man maakt een wandelingetje en ziet bij een sloot een kikker zitten die hem aanspreekt. Enigszins verwonderd hoort de man het dier aan. Het zegt: “Ik heb het zo koud., zo verschrikkelijk koud. Alsjeblieft, neem mij mee; in je handen zal ik warmer worden.”
Hoewel de man het maar een vreemde zaak vindt, neemt hij, als echte dierenvriend, de kikker in zijn handen.
“Neem me mee naar je huis, daar is het warmer.”
Nou ja, dat doet de man dan ook maar.
In zijn huis gekomen zegt de kikker: “Ik heb het nog steeds koud. Leg me in je bed.”
“Het moet toch niet gekker worden”, moppert de man.
Maar vooruit dan maar.”
Hij neemt de kikker mee naar zij slaapkamer en legt die in zijn bed.
“Kus me, kus me”, vraagt het veeleisende dier nu.
“Dat is echt het laatste wat ik voor je doe”, zegt de man en hij kust het dier.
onmiddellijk verandert de kikker in een beeldschone dame.(Ongekleed uiteraard, want kikkers dragen nu eenmaal geen kleren.)
Precies op dat moment komt zijn vrouw, die juist is thuisgekomen, de slaapkamer binnen.
EN EEN MOEITE DAT DIE MAN HEEFT GEHAD OM HAAR DE SITUATIE UIT TE LEGGEN….