Guillaume Tell (of, in het Italiaans: Guglielmo Tell) is een opera in vier bedrijven van Gioacchino Rossini op een Frans libretto door Etienne de Jouy en Hippolyte Bis, gebaseerd op Friedrich Schillers toneelstuk Wilhelm Tell, dat op zijn beurt is gebaseerd op de legende van Willem Tell. Het werd voor de eerste maal uitgevoerd aan het Théâtre de l’Académie Royale de Musique op 3 augustus 1829. Deze opera was Rossini’s laatste, hoewel de componist na het componeren ervan nog bijna veertig jaar leefde.

De lengte van de opera, ruwweg vier uur muziek, en de vereisten die worden gesteld aan de rolbezetting, onder meer vanwege de hoge noten in de tenorpartij, hebben bijgedragen aan de moeilijkheid het werk uit te voeren. Wanneer het wordt uitgevoerd, wordt het vaak zwaar gecoupeerd. Uitvoeringen worden gegeven in zowel het Frans als in het Italiaans.

Andere – politieke – bedenkingen hebben bijgedragen aan het wisselende fortuin van het werk. In Italië ontmoette de opera moeilijkheden met de Italiaans censuur, aangezien het werk een revolutionaire figuur, strijdend tegen het gezag, verheerlijkt.

La gazza ladra (De stelende ekster) is een opera in twee akten van Gioacchino Rossini. Het wordt doorgaans gezien als een opera van het type semiseria.

Het libretto is van de hand van Giovanni Gherardini naar La pie voleuse ou La Servante de Palaiseau van Théodore Badouin d’Aubigny en Louis-Charles Caigniez. De première was op 31 maart 1817 in het Teatro alla Scala in Milaan. Rossini heeft vervolgens nog meerdere keren aan de muziek gesleuteld, in 1818, 1819, 1820 en zelfs nog in 1866

U krijgt van beide opera’s de ouverture te horen.