“Wer die Musik liebt, kann nie ganz unglücklich werden.”
Franz Schubert
De Symphony No. 2 in Bes majeur, D. 125, is een symfonie van Franz Schubert gecomponeerd tussen 1814 en 1815.
Als zeventienjarige had Schubert een full-time job als onderwijsassistent aan de school waar zijn vader werkte. Hij volgde ook twee keer per week les bij Antonio Salieri waar hij altviool speelde in een studentenorkest. Daarnaast bleek hij nog tijd te hebben om aan een verbazingwekkend ritme muziek te schrijven. Het is in deze periode dat hij zijn 2de symfonie schreef.
Noch deze , noch enige andere symfonie van Schubert kregen de erkenning die ze verdienden en het duurde decennia voor zijn muziek die erkenning kreeg.
Er zijn vier bewegingen :
- I. Largo – Allegro vivace
- II. Andante in E flat major
- III. Menuetto : Allegro vivace in C minor – Trio in E flat major
- IV. Presto
In de opening beweging, is het eerste thema van het Allegro vivace gebaseerd op het corresponderende eerste thema van Ludwig van Beethoven ouverture ‘s The Creatures of Prometheus .
Het tweede deel is een thema met vijf variaties in Es majeur ,
De melodie van het trio is eigenlijk een variant van het thema dat in de tweede beweging voorkomt
De finale is een galop in snelle 2/4 tijd.