Of we volgend jaar nog een vakantie zullen kunnen betalen is een realistische bekommernis. Een luxe bekommernis, geven we toe. Misschien hebben we na de coronapaniek ook knaldrang, zoals de festivalgangers. Als je de toegangskaarten van drie festivals optelt, krijg je bijna het bedrag van een vakantie bijeen. Nodeloos te vermelden dat we geen festivalliefhebbers zijn.
Je kan het geen knaldrang noemen. Eigenlijk lijden we eerder aan ontsnappingsdrang. Weg uit het inclusiviteitskorset, weg van de wokewaanzin. Weg van de ons opgedrongen realiteit. Laat ons nog even dromen van een wereld die we verloren hebben. Door onze schuld. Omdat de meerderheid van de bevolking te goedgelovig was. Omdat we opgelicht werden door schone-schijn-leurders.
Dus laat ons nog even dromen vooraleer we in huis met muts en anorak rondlopen, vooraleer het warm water een luxe product geworden is. Vooraleer energiespionnen erop uit gestuurd worden om verkwistende zondaars op te sporen en te straffen. Vooraleer onze gedachten gecensureerd worden…
We zijn er weer op 20 september. Tot dan!
Een deugddoende vakantie en de batterijen opladen om ons de gevaarlijke glijbanen te tonen. Zal je missen omdat iedere klik op Golfbrekers mij de sleur, miserie van de regering, de woke cultuur en de doemdenkers van het klimaat doen vergeten.
Ik ga eveneens genieten van mijn wandeling aan de Leie meander aan Machelen put. De meerkoeten en de eenden en ander rivierbewoners zijn weer terug evenals de rust na de zomer activiteiten. Genieten met een Kriek van het vat en het gadeslaan van de vele fietsers en wandelaars die even stilstaan bij de Leie vroeger de Golden River genoemd; Ook een deel van mijn jeugd schijnt terug te komen sinds ik naar mijn geboortestreek terug verhuisd ben. Wat een zalig gevoel en omringd door mijn kinderen en kleinkinderen. Daarom mijn wens aan U om van de tijd die ons rest het beste te maken. Schol !
Dank, Maurice, voor de wensen… Al is het vandaag maar een moeizame start… niet veel geslapen.