In de brievenbus

MM900285281[1]Het troetelkind van het westen   

In een wrede burgeroorlog wordt geen onderscheid gemaakt!  Er vallen doden aan weerszijden. We zien het voor onze ogen gebeuren en kijken toe. Meer dan 80.000 doden in Syrië. Mochten de slachtoffers Palestijnen zijn, gans links West-Europa en Noord-Amerika kwamen de straat op om te protesteren. De dichters, zangers en schrijvers voorop. Miljoenen euro’s zouden worden ingezameld.

Niet voor Syrië. Enkel voor de Palestijnen. De Syriërs hebben pech, ze hebben geen conflict met de Joden. Dan hadden ze wereldwijd op hulp kunnen rekenen. De wreedheden kennen geen grenzen meer in dat ooit beschaafde land.  Deels ontstond daar de christelijke beschaving, maakte deel uit van het Byzantijnse rijk en voordien het Romeinse Rijk. Waar is der oudren fierheid nu gevaren?

Vandaag zit Syrië onder de islam. Zij volgen nu het voorbeeld van Irak. Beelden die ons toekomen tonen de ernst van de burgeroorlog. Het is gewoon een ramp. Het minimum aan basisbehoefte ontbreekt. Turkije, dat wel schreeuwt een einde te zullen stellen aan de wreedheden, laat begaan. Ze stellen zelfs hun grens open om extremistische moslims naar Syrië te laten vertrekken om mee te vechten.

Linkse roepers met arafatsjaaltjes van alhier, zijn niet in Syrië te vinden. Syriërs zijn tenslotte geen Palestijnen. Om dezelfde reden stuurt het Westen (voorlopig) geen hulpgoederen, hoewel dit perfect zou kunnen. Noch Assad noch Erdogan hebben reden om doorgang van hulpgoederen te weigeren. Intussen is de chaos in ganse gebieden en steden van Syrië kompleet.

De regering heeft de oprukkende jihadisten niet meer onder controle. Al-Qaeda regeert er! De moslimbroeders moesten nochtans het salafistisch geweld kanaliseren. Maar moslimbroeders zijn allesbehalve gematigde moslims. Zij zijn integendeel de voedingsbodem van een politieke islam en van het terrorisme an sich! ¨Syrië is niet meer.”  Het land werd in stukken getrokken door een wrede burgeroorlog. Het is de hoogste tijd dat het Westen tussenkomt , niet met wapens zoals Verhofstadt graag zou zien. Daar hebben Syrië, noch de troepen van Saddat, noch de Syrische rebellen nood aan. Aan hulpgoederen des te meer.

Argusoog