Het Stabat Mater (in f klein) van Giovanni Battista Pergolesi is een versie van het Stabat Mater, een cyclus van gezangen over Maria die waarschijnlijk omstreeks 1300 is geschreven door Jacopone da Todi. De compositie dateert uit 1736.
‘Huilend stond de moeder aan de voet van het kruis, waaraan haar zoon te sterven hing.’ Zo luidt de beginregel van het gedicht dat omstreeks 1300 geschreven werd ter ere van de Heilige Maria. Pergolesi kreeg de opdracht om het Stabat Mater gecomponeerd door Alessandro Scarlatti dat tot dan toe elke Goede Vrijdag in Napels was opgevoerd, te vervangen.
Pergolesi koos voor een intieme bezetting: de (mannelijke) solostemmen – sopraan en altus – worden begeleid door strijkers – twee violen en altviool – en continuo. Na Pergolesi’s dood verschenen bewerkingen waarbij het orkest werd uitgebreid met blazers of waarbij een koor werd toegevoegd.
Het werk bestaat uit :
- Stabat Mater Dolorosa
- Cuius Animam Gementem
- O Quam Tristis et Afflicta
- Quae Moerebat et Dolebat
- Quis est Homo
- Vidit Suum Dulcem Natum
- Eia Mater Fons Amoris
- Fac, ut Ardeat cor Meum
- Sancta Mater, Istud Agas
- Fac ut Portem Christi Mortem
- Inflammatus et Accensus
- Quando Corpus Morietur