Wurlitzerdromen

crosley_wurlitzer_1015_jukebox_thumbDag lieve mensen

Op 1 april 1970 richtten zangeres Sally Carr, een voormalige kapster, drummer Ken Andrew en de broers Ian , gitarist, en Eric McCredie,bassist, samen de band ‘Middle of the Road’ op.  Derde keer, goede keer, want ze traden vroeger ook al samen op: eerst onder de naam ‘Part Four’ en later brachten ze latinoklanken onder de naam ‘Los Caracas’.  Zij wonnen zelfs met deze laatste muziekstijlkeuze een TV-talentenshow in het V.K.

 Op uitnodiging van een Argentijnse manager – die zegt in zijn geboorteland te beschikken over belangrijke  contacten met grote tv-maatschappijen – vertrekt de groep in het voorjaar van 1970 naar Italië met de bedoeling daar aan te monsteren op een cruiseschip naar Argentinië. Eénmaal in de haven van Genua beland, komt men tot de ontdekking dat er helemaal geen cruiseschip naar Argentinië  vertrekt. Ook de Argentijnse manager is opeens verdwenen en, veel erger, met hem de laatste spaarcenten van de groep.

Om toch aan geld te komen, treedt Middle of the Road op in diverse lokale clubs in Florence en Rome. Ze maakten er  kennis met de Italiaanse producer Giacomo Tosti, die de groep hun speciale klankkleur gaf en zorgde voor hun internationale doorbraak.  In 1971 deed de band mee aan het San Remo festival in Italië. Door dit optreden kreeg de formatie een platencontract bij RCA.

Hun stijl kan men beschouwen als een Europese variante van de bubblegum.  Nu vragen jullie natuurlijk wat ‘bubblegum’ is.  Het is een popmuziekstijl die eind jaren ’60 tot begin jaren ’70 populair was in de V.S. met een mengeling van garagerock en teenyboppermuziek zoals door de Monkees geproduceerd.  Europese artiesten spraken voor zichzelf niet van de bubblegum omdat ze dat eerder kinderachtig vonden.

Hun debuutsingle zou hun eerste en grootste hit in het V.K. worden: ‘Chirpy chirpy cheep cheep’ stond in juni 1971 vier weken lang op de eerste plaats van de hitlijst.  In totaal zou Middle of the Road vijf hits scoren in hun thuisland tijdens de jaren 1971 – 1972.  In Duitsland oogstten ze tot 1974 elf top-40 hits.

  In 1974 kwam Neil Henderson met zijn gitaar erbij.  Hij zou liedjes voor de groep schrijven, maar de volgende platen zouden nooit het succes van de vorige jaren evenaren. In 1976 nam de band haar laatste album op. In dat jaar vertrok ook zangeres Sally Carr uit de band en begon een solocarrière. In 1978 verliet ook Ken Andrews de band. De overgebleven bandleden maakten een doorstart met een nieuwe zangeres, Linda Carroll.
Begin jaren ’80 had de band een revival dankzij de Stars on 45. Dit was een muzikaal project van producer Jaap Eggermont. Hij maakte een hitmedley van de band waardoor de band weer volop in de aandacht stond.

Tegenwoordig treedt Middle of the Road weer op in de originele bezetting en zijn er plannen om een dvd uit te brengen. Op 6 oktober 2007 overleed Eric McCredie. Hij werd 62 jaar oud.

Uit mijn Wurlitzerdromen-archief: Middle of the Road met ‘Chirpy chirpy cheep cheep’.

Kusjes van Lolita

1 gedachte op “Wurlitzerdromen

  1. Het is wel opvallend dat de “bandleden” netjes UNIFORM gekleed zijn… tegenwoordig draagt iedereen z’n eigen vodden.
    Ook zijn àl die fantasietjes & niet-ter-zake-doende effecten niet nodig om een goed nummer te brengen… het gaat immers om “het luisteren & genieten”

Reacties zijn gesloten.