Wie de reclamefilmpjes op tv bekijkt, weet dat de blanke acteurs in de minderheid zijn. Het lijkt wel alsof elk Vlaams gezin minstens één gepigmenteerd gezinslid heeft. Ook bedrijven en financiële instellingen menen te kunnen overtuigen door vooral de woke-kaart uit te spelen. Een voorbeeld dat de laatste dagen enorm op onze zenuwen werkt is de Keytrade Bank.
Ter vergelijking twee filmpjes. Het eerste vonden wij een oudere, geslaagde reclame, waarbij de “traditie” van een door generaties gebruikte familiebank eventuele nieuwe klanten moest overtuigen:
En dit is het heden. Vergeet de traditie. We krijgen verschillende keren per tv-zendavond dit filmpje door onze strot geduwd, waarbij de boodschap “geluk” met zwarte hoofdletters op uw netvlies moet gefixeerd worden. Vanzelfsprekend wordt ervan uit gegaan dat de genaamde Oscar een ras-gemengd gezin heeft… Staan wij nu alleen met onze mening dat dit soort reclame eerder het omgekeerde effect heeft? Niet alleen omwille van de verkleuring maar ook wegens de verkleutering…
Ik krijg er ook hoofdpijn van. Ik heb niets tegen gekleurde mensen, verre van, maar zeg mij eens wat de meerwaarde is van zulke reclame. De meeste mensen schakelen over of kijken weg want niet onze wereld. Men verwijt ons dat we de kleuren moeten aanvaarden. Het is zoiets als de mop : Is wit een kleur, ja: is zwart een kleur, ja : hoera we hebben een kleurentelevisie; Te zot.
En het wordt alleen maar erger, Maurice. Een vriend van mijn zoon is met een Surinaamse getrouwd; ze is even donker van huid als de pikzwarte Dinka uit Zuid-Soedan. Zij had reeds een kind, even donker van huidskleur als zijn mama, en samen met de blanke vriend van mijn zoon hebben ze nog een kind. Samen gingen de vrienden met hun gezinnen naar Bokrijk. En keken de ogen uit hun hoofd. Vooral dan de Surinaamse mama en haar kinderen. Verbaasden zich dat alle vrijwilligers, die daar in de boerderijen e.d. “optreden”, dat alles wat naar het verleden van Vlaanderen (foto’s e.d.) verwees, blank was. Zij vroegen zich af of het om een filmscenario ging van ergens een land ver weg. En konden bijna niet geloven dat hier – tot enkele tientallen jaren geleden – er quasi uitsluitend een blanke bevolking woonde. Dàt is de realiteit: het huidige normaal dat we voor altijd kwijt zijn.