Wit-Rusland…wie trekt aan de touwtjes?

Dat de onrust in Wit-Rusland zonder enige reden is, zal u ons niet horen beweren. Maar dat de onrust aangewakkerd wordt door het buitenland, door allerlei machinaties, om hun wil door te drijven, om het land moedwillig te laten destabiliseren, om het financieel afhankelijk te maken van dezelfde touwtjestrekkers, om het af te wenden van Rusland, dàt staat als een paal boven water.

Dat het IMF slechts een lening wil toestaan indien Wit-Rusland de richtlijnen voor de beheersing van de coronahysterie volgt met een uitgebreide lockdown, zodat het land aan het infuus van het westen ligt, is evenzeer een vorm van chantage als te eisen dat een huisvrouw – waarvan we ook niet weten hoeveel stemmen ze echt achter haar naam had staan – de volgende president van het land moet worden. We herinneren aan de situatie in Venezuela, met Guaidó.

Loekasjenko –Rellen als afrekening voor „neen“ tegen lockdown?

Wit-Rusland: gewelddadige demonstraties tegen de onlangs herkozen president Loekasjenko hebben het land wekenlang geschokt. Zijn deze protesten spontane uitingen van volksontevredenheid – of mogelijk gedreven door krachten van buitenaf? Wat zouden de redenen voor een dergelijke inmenging kunnen zijn en welke rol speelt de huidige corona-crisis hierin?

Op 9 augustus 2020 werd Aleksandr Loekasjenko met grote meerderheid herkozen als president van Wit-Rusland. Sindsdien zijn er protesten in het land en probeert de politie ze tegen te houden.
Volgens de toonaangevende media is de reden voor de rellen de ontevredenheid van veel Wit-Russen over de verkiezingsuitslag van 80 procent voor Loekasjenko, die al 26 jaar als president in Wit-Rusland regeert. Er zou verkiezingsfraude zijn gepleegd. Onlangs zijn er ook beschuldigingen geuit dat Loekasjenko een wrede dictator is en mensen in gevangenissen heeft gemarteld.
Spiegel online kopte “Opstand tegen de laatste dictator van Europa” en de Zwitserse krant “Blick”: “Loekasjenko heeft de demonstranten wreed gemarteld”.

Maar zijn dit de echte redenen voor de protesten? Zou het kunnen dat de opstanden uit het buitenland zijn aangewakkerd, zoals de president beweert?
Dat dit een vrij gangbare praktijk is, blijkt uit voorbeelden uit het verleden, zoals de omverwerping van de regering in Oekraïne in 2014 en de poging tot omverwerping van de Syrische president Bashar al-Assad. In beide gevallen was er onbetwistbaar sprake van financiering van de opstand door externe krachten met deelname van buitenlandse inlichtingendiensten. Precies zoals nu het geval is met Loekasjenko, werden zowel de toenmalige Oekraïense president Janoekovitsj als de Syrische president Assad in de toonaangevende media afgeschilderd als wrede dictators – beschuldigingen die, achteraf gezien, volstrekt buiten proporties bleken te zijn. Net zoals de Wit-Russische veiligheidsautoriteiten nu worden beschuldigd van gewelddadige acties tegen vreedzame demonstranten, werd dezelfde beschuldiging in Oekraïne in 2014 geuit.
Dus als dezelfde werkwijze momenteel in Wit-Rusland wordt herhaald, wat zou dan de reden kunnen zijn voor inmenging van buitenaf in het geval van Wit-Rusland?

Tijdens een bijeenkomst op 19 juni beschreef Loekasjenko pogingen uit het buitenland om Wit-Rusland te destabiliseren en een tweede Maidan te organiseren. Hij erkent de economische problemen die zijn verergerd door de huidige moeilijke mondiale situatie. Het IMF heeft echter voorwaarden verbonden aan de dringend noodzakelijke leningen. Luister naar president Loekasjenko zelf: “… De voorzitter van de Nationale Bank is de hoofdonderhandelaar bij het IMF. Wat is de toestand hier? Wat willen de partners van ons? Ons werd verteld dat het mogelijk zou zijn om Wit-Rusland 940 miljoen dollar te geven als “snelle financiering”. Wat is de situatie hier? Ik zou willen zeggen: We zullen niet naar hun pijpen dansen! Omdat er eisen zijn: Om het coronavirus te bestrijden, doe alsjeblieft zoals in Italië. Maar ik wil niet dat het wordt zoals in Italië. We hebben ons eigen land, we hebben onze eigen situatie!”

Volgens Loekasjenko eist het IMF de invoering van quarantaine en avondklok. (…)
Uit onderzoek van de Italiaanse historicus, schrijver en onderzoeksjournalist Nicola Bizzi blijkt dat de uitspraken van Loekasjenko aannemelijk zijn. Bizzi uitte het sterke vermoeden dat zijn eigen regering – namelijk de Italiaanse – tijdens de eerste lockdown ook onder de tafel werd betaald om de strengste en meest rampzalige lockdown van Europa af te dwingen. Bizzi letterlijk: “Ik weet van inlichtingendiensten dat veel andere Europese en niet-Europese landen vergelijkbare aanbiedingen hebben gekregen. En ik weet ook dat veel staatshoofden en regeringsleiders, waaronder de Servische president Aleksandar Vučić, geen moment hebben geaarzeld om ze te accepteren”.

Dat deze chantagepogingen niets nieuws zijn, wordt bewezen door klokkenluider John Perkins, een voormalige economische huurmoordenaar en agent van de Amerikaanse buitenlandse inlichtingendienst NSA.

Hij meldt dat het centrale banksysteem en het IMF al veel staten in hoge schulden en afhankelijkheid hebben gedreven door middel van chantage en corruptie. Als Loekasjenko zou ingaan op de vraag van het IMF om een lockdown in te voeren, zou dit betekenen dat zijn eigen economie enorm zou verzwakken en de behoefte aan leningen grenzeloos zou zijn. Als terugbetaling dan niet meer mogelijk is, plundert de financiële elite het land zonder scrupules.

Conclusie: Blijkbaar is de regeringsleider van Wit-Rusland NIET bereid te buigen voor de dictaten van het IMF – en dus heerst er onrust in het land. Er zijn sterke vermoedens dat deze pogingen tot staatsgreep door de media en van buitenaf worden gecontroleerd. Volgens een gemeenschappelijk patroon worden daarbij vaak feitelijke misstanden gebruikt om de ontevredenen in het land tegen hun regeringsleider op te hitsen en het land in chaos te storten. Het is een steeds terugkerend scenario om zich te ontdoen van ongewenste staatshoofden en de controle over een land over te nemen. (video bovenaan).

Lees ook: