Wallonië bloedt financieel dood

De Waalse begroting kleurt almaar roder. In oktober vorig jaar was er voor 2014 sprake van een begrotingstekort van 496 miljoen euro. Begin deze maand bleek dat het begrotingstekort was opgelopen tot 628 miljoen euro. Op 20 oktober kwam de Nationale Bank met nieuwe cijfers: het Waalse begrotingstekort is vorig jaar uitgediept tot 786 miljoen euro. Eind dit jaar zal het nog altijd 555 miljoen euro bedragen, ondanks besparingen. Tegen 2018 dreigt het tekort op te lopen tot meer dan een miljard euro, zo berekende de Conseil économique et social wallon (de Waalse tegenhanger van de SERV). Het is nochtans de bedoeling dat de Waalse begroting dan een evenwicht vertoont.

Eist Wallonië in 2019 een nieuwe financieringswet en lonkt dan het confederalisme?  Lees verder…

Auteur: Alain Mouton

Reactie op dit artikel:

“Solidariteit is iets wat vrijwillig gebeurt. Hier is het gedwongen en onontkoombaar. Per definitie is moeten werken om iemand anders te onderhouden, zonder dat ge daar een einde aan kunt maken, slavernij.”

3 gedachten over “Wallonië bloedt financieel dood

  1. Waarmee nogmaals bewezen is: geldtransfers maken de ontvanger armer (en de donor rijker)

  2. Een dergelijke verhouding tussen betaler en ontvanger kan ook aanzien worden als een relatie tussen een pooier en zijn prostituée. Hierbij dient U te weten dat het in wezen de prostituée is die de pooier kiest en niet omgekeerd.
    En in Vlaanderen loopt het vol van prostituées(=verraders verkozen door een klootjesvolk) die kruipen en betalen voor de pooier. Een relatie die gekenmerkt wordt in hoofde van de pooier door een schurftig parasitisme en een kotsende minachting t.o.v. de prostituée en in hoofde van de prostituée door een ziekelijke kruiperigheid t..o.v. de pooier gepaard gaande een tergende zelfverachting.
    Men dient zich dan ook voor 2019 geen illusies te maken over de nieuwe financieringswet. De prostituées zullen er alles aan doen om hun pooier te blijven betalen. Af en toe een pak rammel zullen ze er met genoegen bij nemen.
    De vergelijking met de slavernij gaat dan ook niet volledig op. Bij de slaaf is er geen enkele vrijwillige medewerking, de slavenhouder beslist.
    In de belgische prostitutie context daarentegen lopen de “prostituées” zich immers het vuur uit de sloffen om hun pooier ter wille te zijn.
    Dit maakt het nog veel erger!!!
    Hier past een citaat bij :
    “It is just as difficult and dangerous to try to free a people that wants to remian servile as it is to enslave a people that wants to remain free.
    Niccolo Machiavelli”(=einde citaat).

Reacties zijn gesloten.