Waarop en waarom we best fier mogen zijn

Johan Sanctorum vertolkte in zijn recent opiniestuk niet alleen zijn mening maar waarschijnlijk ook die van de brede Vlaamse Beweging. We zijn sowieso veel te braaf, te bescheiden, we zijn sowieso te snel tevreden met een kleine blijk van erkenning. En Johan wijst de programmamakers niet zonder reden terecht. Hij sluit af met:

“Oorlog is niet voor doetjes, dat weten we ook vandaag, maar de Brugse opstand was een voorbeeld voor een omwenteling waarin een stedelijke middenklasse haar rechten opeist tegen het middeleeuwse Ancien Régime. Daar mogen we best fier op zijn.”

Lees: Heu… ‘Vlaamse Taliban’, Tom Waes?

Nvdr: “Het verhaal van Vlaanderen” zou gratis te (her)bekijken zijn via: http://4ty.me/d2mqug. Zou… We zijn er niet in geslaagd verbinding te maken. U misschien wel?

6 gedachten over “Waarop en waarom we best fier mogen zijn

  1. Die link heb ik via copy-past rechtstreeks ingegeven op het internet zelf.
    ik kom uit, na wat verwittigingen over niet-beveiligde sites, op

    https://topseries.stream/tv/208979-1-4

    en dat werkt bij mij toch wel.

    Gratis gedaan, hoewel dat volgens sommigen niet bestaat ;-:

  2. De discussie laait op over het Verhaal van Vlaanderen. Het is echter een schot in de roos want een ongekende toeloop van jeugdige kijkers die wel zin hebben in geschiedenis. In tegenstelling met Geert Bourgeois die meent te mekkeren op het taalgebruik van Tom Waes vind ik het vertellen op een volkse wijze zeer waardevol. Trouwens de Geert al eens horen afgeven op het misbaksel Antwerps dat door zijn partijgenoten gesproken word. Iedereen moet toegeven dat er nog nooit zoveel belangstelling geweest is in de geschiedenis van het kleine lapje Vlaanderen. Wie zijn oor te luisteren legt hoort dat ook in Wallonie er aandacht aan geschonken word maar dan op een andere manier want wetende dat de doos van Pandora bij vele Vlaamse jongeren is open gegaan. Ook het geraaskaal van broer Dewever gezien op TV ? Men zou voor minder beschaamd zijn.

    • Helemaal juist, Maurice. Bruno DW bleef maar doorboren op het feit dat hij – historicus – het allemaal wel beter wist en dat hij bijgevolg – als historicus – neerbuigend en afkeurend kijkt naar wat de man in de straat interesseert. Alleen de kok, Meus, die gaf weer wat de man in de straat erover dacht: hij was blij dat zijn kinderen eens hun computer en dito spelletjes in hun kamer lieten liggen en gewoon, samen met de ouders, naar een tv-programma keken dat voor een keer niet over de regenbooggeslachten, racisme of verklede politici ging.

Reacties zijn gesloten.