Vanuit Ottomaans standpunt (TRT=Turks) is er niets aan de hand. Eerst een blik door de eeuwen heen, vervolgens de conclusie dat Erdogan ook voor de geloofsbeleving der christenen en joden zijn best doet.

Al is niet iedereen het ermee eens:

–Turkije – Sinds de rechtszaak tegen de Amerikaanse pastor Brunson ervaren Turkse protestantse kerken meer agressie. Kerkleiders omschreven het vorige week als een ‘klimaat van onveiligheid’ voor hun kerken en kerkleden.

–Turkije gaat door met uitzetten christelijke buitenlanders

–De situatie blijft voor christenen echter gespannen. Vorig jaar werden 23 buitenlandse werkers en hun gezinnen gesommeerd Turkije te verlaten, omdat ze samenwerkten met lokale kerken. Het sterk religieus-nationalistische karakter van de maatschappij biedt christenen weinig ruimte hun geloof te belijden. Turkse media berichten bevooroordeeld over christenen en gelovigen ervaren regelmatig discriminatie. Een baan bij de overheid kunnen christenen bijvoorbeeld wel vergeten en ook in de particuliere sector is het voor –christenen moeilijk om aan werk te komen.

–Toen Turkije onder grote internationale druk in 2011 besloot om “honderden kerkeigendommen terug te geven” bleek het in werkelijkheid om minder dan 1 procent te gaan. De ‘World Values Survey’ uit 2011 bevestigt die afkeer. Zo wenst 84 procent van de Turken geen homoseksuelen als buren te hebben, 64 procent geen atheïstische buren, 54 procent geen Joodse buren en 48 procent geen christelijke buren–

Zo ziet de werkelijkheid uit. Het minarettenverbod in Zwitserland was slechts de aanleiding.