Transwaanzin in de rolstoel

Als je denkt alles gezien te hebben… dan moet je na dit fenomeen toch nog je mening bijstellen.

In Noorwegen sloeg de ‘trans’itie van een manspersoon naar een transmens in het absurde. Niet alleen werd “hij” op middelbare leeftijd een “zij” maar bovendien kreeg de transmens plotseling te maken met stakende onderdanen. Ter verduidelijking:

Op 28 oktober zond God Morgen Norge, (GMN) – dat betekent “goede morgen Noorwegen”, maar dat had u wellicht al geraden – een vraaggesprek uit met Jørund Viktoria Alme, 53, een getrouwde man met alle te verwachten mannelijke attributen – die zich nu identificeert als een verlamde vrouw. Tijdens het gesprek maakt Alme duidelijk dat hij altijd de wens heeft gehad geboren geweest te zijn als vrouw die vanaf haar midden verlamd is.

Alme zocht sinds 2020 telkens weer de media op, dikwijls bijgestaan door zijn echtgenote, Agnes Mjålseth. Hij stelt dat hij lijdt aan het Body Integrity Disorder (BID), waardoor er binnenin zijn lichaam een meningsverschil ontstaan is hoe hij zichzelf ziet en hoe zijn lichaam functioneert.

In sociale media wordt hij stevig op de korrel genomen: de goegemeente vindt dat hij een profiteur is van het sociaal systeem. Er is immers niets mis met het onderste gedeelte van zijn lichaam, maar eerder met zijn koppeke. Dat zijn vrouw dit spelletje meespeelt, maakt heel dit komediestukje nog wranger. Vooral voor mensen die écht verlamd zijn.

Initieel komt ons dan de “gehandicapte” bedelaar in gedachten, die met een weggestopt been op de gemoederen van de voorbijgangers wil werken. Het kan echter veel krasser zoals bij mensen die gezonde ledematen laten amputeren omdat ze ongelukkig zijn met twee armen of twee benen. Het hoogste geluk wordt dan pas bereikt als er een geamputeerd been, resp. arm, bij de menselijke afval van het ziekenhuis belandt.

Alme duwt deze waanzin naar een hoger niveau door zijn stelling dat hij “altijd al gewenst had een vanaf het midden (dwarslaesie) verlamde vrouw te zijn.”

Wie doet beter? Of wie is er zotter? En in hoever gaat de politiek en de samenleving mee in de absurditeit? In verschillende landen zijn transmensen tot de hoogste functies in de politiek doorgedrongen – echter… zonder dat ze afstand deden van hun kroonjuwelen of dat hun echtgenote afstand nam van haar vrouwelijke echtgenoot. M.a.w. – we proberen beleefd te blijven – binnen de veilige muren van de eigen woonst, kunnen pruik en rok afgelegd, schmink afgeveegd worden en kan het huwelijk zoals voorheen geconsumeerd worden. We herhalen: wat volgt en in hoever gaan we deze zotternijen verder slikken? Wie is er zotter: degene die de boel belazert of degenen die doen alsof ze het geloven en daarmee de waanzin aanwakkeren?