Het probleem met moordende islamisten werd pas vanaf 9/11 wereldwijd erkend. Niemand scheen er een pasklare oplossing voor te vinden. Behalve pamperen en excuses verzinnen. Want voor elke uitgeschakelde of gearresteerde terrorist komen er tien andere in de plaats. Moorden voor Allah en sterven voor Allah De beloning volgt sowieso in Allahs hiernamaals. Deze doctrine uit het boek der eeuwige waarheden kan door niets of niemand ontkracht worden.
Tot vandaag. Een Amerikaanse firma heeft er misschien wel een oplossing voor gevonden. Zoals bekend haten ze het varken misschien nog meer dan de Joden. Als ze ons uitschelden voor smerige varkensvreters dan is dat niet als compliment bedoeld.
De firma “South Fork Industries” heeft erover nagedacht hoe we ons kunnen verdedigen door van dit feit gebruik te maken. Zij hebben “Jihawg Ammo” ontwikkeld, munitiepatronen die in een “varkensverflaag” gedrenkt zijn, die de strijdlustige moslims recht naar de hel zullen sturen. Gegarandeerd haram.
Op de bijsluiter staat: “Met Jihawg Ammo dood je niet alleen een islamitische terrorist, je stuurt hem bovendien naar de hel!” En dat zou de would-be martelaar aan het denken moeten zetten, redeneert de firma.
Hun reclameslogans laten niets aan de verbeelding over: “Vrede door varkensvlees” (Peace through pork) en “Steek wat ham in MoHAMmed” (Put some ham in MoHAMed).
Natuurlijk wordt de verpakking ook voorzien van de gebruikelijke veiligheidsvoorschriften:
“Deze dubbele werking van de munitie kan pas in actie treden als u door een islamitische terrorist aangevallen wordt. Op andere doelen werkt ze zoals elke andere munitie.”
De vraag is natuurlijk of dit een moordzuchtige moslim zou tegenhouden. Maar het zou toch wel interessant zijn te weten te komen hoe een korantrouwe, haatverblinde moordende profeetvolgeling zou reageren als hij slechts geraakt wordt door een “varkenskogel” en het gevaar loopt te overleven.
Hierbij het reclamefilmpje van de producent:
Floriaan Terbeke
www.http://jihawg.com
Dit werd door het Engelse leger 100 jaar geleden reeds in india toegepast
Bedankt voor de toelichting. Dat noemen we nu interactie.
Bij een niet moslim spreken ze van ” vol lood pompen “. En in dit geval ” vol ham pompen “. Goed gezien, ook van de Engelsen.
Het is niet “voor niks” dat onze Golfbrekersvriend Temmerman als reageerdernaam uitkomt… hij slaat de nagel op de kop met zijn bewering dat de Engelsen een “soort afschrikmiddel” gebruikten in ex-Brits Indië.
Inderdaad, hun kogels hadden géén metalen huls voor het kruit… het waren kardoezen uit (primitief) karton (in de aard van wat de jagers eertijds gebruikten)—> en misschien wel nog steeds, doch met eerder placticgedeelte.
Om het kruit droog te houden, was iedere kardoes afzonderlijk nog in papier gewikkeld dat doordrongen was met varkensvet.
Om hun wapen vlug te kunnen laden, beten de schutters er de tippen af : Uitleg -> die vetpapieren omhulsels zagen eruit zoals een lange caramel, dus mèt gedraaide tippen…eenmaal beide tippen erafgebeten, rolde de kardoes “zo-in-de-hand” en was alzo klaar om in de loopkamer gestopt te worden..
Gedenk ook dat men toén nog werkte met “zwart kruit” dat aanslagsporen naliet IN de loop. —> Nà hoogstens 20 à 22 kogels afgevuurd te hebben, HAPERDE het geweer en moesten de Britten vertrouwen op hun bajonet om de vijand te lijf te gaan. (nadien moest de loop gereinigd worden met kokend zeepsop en doorgetrokken met een rond borsteltje (+- zoals een babyflessenreiniger eruit ziet) en pas dàn met kleine vodjes zoals de ex-militiens gebruikten tijdens hun legerdienst.
MAARrrrrr… de Britten kregen een flinke pandoering in de eerste grote “veldslag” dat zij moesten uitvechten tegen opstandige Sultans & Maharadja WANT…zij hadden géén rekening gehouden met de godsdienst van hun inheemse hulptroepen: geen ènkele mosselslim zou het ooit in z’n hoofd krijgen om “varkensvet-papier” in de mond te nemen.
Gevolg: de Britten waren méér-dan-gedecimeerd eer zij de vijand konden afslaan: 2/3 van hun strijdkrachten ( Pakistaneen) waren gedeserteerd omwille van hun religie. 🙂 of 🙁 alnaargelang de lezer die dit leest).
DAN MAAR “iets ànders” genomen als oplossing: rundsvet (!)… en wéér kregen zij een flinke pandoering toen zij opnieuw tegenover opstandelingen stonden:… ditmaal waren het Indische hulptroepen die “het afbolden”…. herinner Jullie maar de “heilige koeien” (opnieuw 🙂 of 🙁 )
De Britten hebben dan maar opnieuw “het warm water uitgevonden” door PAPIERFIJN blikken kogelhulsen te vervaardigen. —>aldus had men géén papier meer nodig om deze te beschermen tegen vocht.
EN OPNIEUW kregen de Britten op hun “Kilo-Lima’s” (op hun kl***), WANT zij moesten die kogels, stuk-voor-stuk uit hun kogeltas nemen (die witte, vierkante zakjes dat zij droegen, bovenop hun uniform).
Amper de helft van die kardoezen waren bruikbaar, want, in het “heetst van de strijd”, “grabbelden” de meeste schutters ietwat tè brutaal in hun munitiezakje zodat…. de (dunne) hulzen deuken begonnen te vertonen en bleven in de kamer steken bij het afvuren… die legen huls moest er dan uitgepeuterd worden met de bajonet (wat soms nogal enige tijd vergde én de soldaten hypernerveus werden)…
Het zijn (làter) de Duitsers geweest die met de eer gingen lopen van een degelijke huls gemaakt te hebben om te kunnen gebruiken in geweren MET EEN CAPACITEIT VAN 5 KOGELS, en nadien ook voor kogelbanden voor hun nieuw “speelgoed”; de mitrailleur-op-twee (of drie) poten.