De Symfonie in C majeur, WWV 29, is de enige voltooide symfonie van Richard Wagner. Ze bestaat uit vier bewegingen :
- I. Sostenuto e maestoso – Allegro con brio (475 bars ) I. sostenuto e Maestoso – Allegro con brio (475 bar )
- II. II. Andante ma non troppo, un poco maestoso (208 bars) Andante ma non troppo, un poco maestoso (208 bar)
- III. III. Allegro assai (447 bars) Allegro assai (447 bar)
- IV. IV. Allegro molto e vivace. Allegro molto e vivace. (442 bars). (442 bar).
Het eerste deel is een sonatevorm beweging voorafgegaan door een langzame inleiding. Het tweede deel is in de toonsoort A mineur geschreven. Het derde deel is een scherzo en een trio. Het scherzo wordt gekenmerkt door een dynamisch ritme, terwijl het trio (un poco meno allegro) is voorzien van een contrasterende soepele melodische lijn. Het vierde deel is opgebouwd in dezelfde klassieke sonatevorm als de opening beweging maar Wagner versnelt het tempo (più allegro) halverwege.
Wagner schrijft in een brief aan een vriend dat hij de symfonie in zes weken componeerde in het begin van de zomer van 1832. De samenstelling toont de invloed van de symfonieën van Beethoven (vooral nos. 3, 5 en 7) en ook van de late symfonieën van Mozart. De orkestratie is in de stijl van Weber .
Praag: Conservatorium
De symfonie werd voor het eerst uitgevoerd in het Praagse Conservatorium in november 1832 door Dionys Weber. Het werd voor de tweede keer uitgevoerd in het Leipzig Gewandhaus op 10 januari 1833.
De partituur leek daarna zoek geraakt nadat Wagner deze had voorgelegd aan Felix Mendelssohn in 1836, maar er werden onderdelen van de uitvoering teruggevonden in Dresden in 1877 in een koffer, die was achtergelaten door Wagner toen hij de stad uitvluchtte in 1849.
La Fenice, Venetië
Het werk werd opnieuw uitgevoerd op Kerstmis 1882, twee maanden voor de dood van Wagner, voor de verjaardag van Wagners vrouw Cosima in het La Fenice theater van Venetië. Het werd uitgevoerd door Wagner en door de componist Engelbert Humperdinck. Wagner bracht nog een aantal wijzigingen aan vlak voor de uitvoering.
Die “Humperdinck” bracht Fikken éérst in verwarring totdat hij Wikipedia bezocht… maar… hij kende slecht één Humperdinck, namelijk de zanger van één van zijn geliefde liedjes: “To all the girls I loved before” <—- Honi soit qui mal y pense (^_-)