Quo vadis, Syria?

Elke week hopen wij dat wij meer positief nieuws over Syrië kunnen brengen. Echter… duistere krachten willen dit land op de knieën krijgen. In oorlog en liefde zijn immers alle middelen veroorloofd. Al mag de ene al wat meer dan de andere. Dus nu geen berichten over militaire bewegingen, (tegen)aanvallen e.d. maar wel ander nieuws dat minstens even belangrijk en even genegeerd wordt. Al maken we een uitzondering voor de laffe aanval op een lager schooltje. A propos: ‘duistere krachten’… tot onze verbijstering kunnen wij omwille van een ‘veiligheidsprobleem’ geen toegang meer krijgen tot het Syrisch nationaal nieuwsagentschap SANA, t.t.z. we kunnen niet doorschakelen, waardoor we slechts de titels kunnen lezen. Dit lijkt bijzonder op de ‘pro-actieve’ beveiliging van een buurland… En ja, we kunnen dan ook elders wel nog nieuws vergaren, maar het wordt ons wel moeilijk gemaakt… taal, nagaan van bronnen e.d. Hopelijk is het tijdelijk en wordt er via een omweg een oplossing voor gevonden. Intussen proberen we bij onze contacten ons licht op te steken.

Dit zal u vandaag misschien niet vernemen in de media: sjeik Mohammad Adnan al-Afiouni, de moefti van Damascus, werd gedood door een bom die in zijn auto geplaatst was. Wij geloven niet in toeval. Deze man was één der meest prominente figuren bij de nationale verzoeningsacties in zuid- en west-Damascus en zette zich in 2015 bijzonder in om de ” gematigde rebellen” in de Qudsaya en Hama regio’s te scheiden van het al-Nusra Front, hun wapens neer te laten leggen en terug te keren naar een normaal burgerleven. In november nog – op Mo’s verjaardag – had hij nog elke vorm van terrorisme verworpen en gebeden voor de Syrische regering en leger. Hoewel het land door oorlog en wreedheden wel iets gewend is, blijft het vermoorden van een soeni leider een zeer zwaar feit. Voorlopig heeft nog niemand de aanslag opgeëist.

US Rep. Ilhan Omar (D-MN) (L) talks with Speaker of the House Nancy Pelosi (D-CA) during a rally with fellow Democrats before voting on H.R. 1, or the People Act, on the East Steps of the US Capitol on March 08, 2019 in Washington, DC. (AFP photo)
Image

Rusland heeft vrijdag laatstleden 27 Russische kinderen van het al-Hol kamp (waaruit de Koerden zo snel mogelijk alle buitenlanders willen zien vertrekken) naar Moskou gevlogen. Leeftijd der kinderen: tussen 2 en 13. Ze zullen allemaal een grondig medisch onderzoek en een voorgeschreven quarantaine moeten ondergaan vooraleer ze naar hun familieleden mogen vertrekken. 17 kinderen gaan naar Dagestan, 4 naar de Penza regio en de rest naar de regio’s Tyumen, Volgograd and Chechnya. Dit was de derde evacuatie van Russische kinderen, ook wezen, waarvan er talrijke in Syrië geboren werden. Waarschijnlijk zullen er nog meer volgen vermits er nog zo’n 70 kinderen wachten op identiteitspapieren om naar hun vader- of moederland te kunnen vertrekken. (…)

Neem nota van de begeleidende titel van het AP persagentschap “displaced families” – gevluchte gezinnen – geen woord over hun eventuele ISIS-betrokkenheid… En die worden zomaar losgelaten. Blij dat ze er vanaf zijn. Ze keren naar verluidt terug naar huis, naar Deir Ezzor, wat zowel in regeringsgebied als in het VSA-mandaatterritorium (met de Koerden als syndicus) kan betekenen. Misschien krijgen ze een jobaanbieding in de “beschermde olievelden”?

In dat al-Hol kamp zouden ook nog 400 à 500 Yezidi vrouwen en kinderen vast zitten. Zij werden door ISIS ontvoerd uit Sinjar in 2014. Probleem: de Yezidi gemeenschap wil geen kinderen – verwekt door de ISIS-terroristen – erkennen. Moeder en kind worden uit hun gemeenschap geweerd. Waar moeten zij heen als ze niet naar hun eigen gemeenschap kunnen terugkeren? Het is nu niet zo dat ze hen in Irak met open armen zitten op te wachten. (…)

Pompeuze Pompeo bevestigde de geruchten dat een afgevaardigde – Kesh Patel – van de VSA regering naar Damascus getrokken was om daar te onderhandelen. Als zelfs DS dit al wist… gelekte informatie met het doel de Syrische regering als wreed, boosaardig… te portretteren. Inderdaad, Pompeo maakte er een punt van duidelijk te maken dat het verzoek van Washington – Amerikaanse staatsburgers vrij te laten – geweigerd werd. Het gaat m.n. over de journalist Austin Tice. Dat de VSA weigerden in te gaan op het verzoek om de sancties en de bezetting van Syrisch grondgebied te beëindigen heeft dhr. Pompeo waarschijnlijk over het hoofd gezien. (…) De Syrische regering zou wel gek zijn een onderhandelingsmunt uit handen te geven, hoe erg dit ook mag zijn voor de betrokken persoon (en).

Rusland liet zijn spierballen rollen voor de Syrische kust in de Mid. Zee. Zoals alle beschaafde landen, hield het ‘manoeuvres’ om de stand van zaken duidelijk te maken aan eenieder die meent dat Rusland ooit nog afstand zal doen van zijn bases in Syrië. De oefeningen hadden tot doel een mogelijke aanval af te slaan en de veilige doorgang van vrachtschepen te garanderen. Een groot anti-submarine-schip, de “Admiral Kulakov” verliet de marinebasis in Tartous en zette koers naar de Mid. Zee. Een Ka-27 helikopter verliet het schip enkele kilometers van de kust, nabij de Baniyas-haven. In de helikopter een reeks van uitgebreide elektronische systemen om onderzeeërs op te sporen, zelfs op grote diepte. (…)

Er worden wel degelijk fronten gevormd – onzichtbaar voor het poco oog, maar ze zijn er wel. De Egyptische buitenminister, Sameh Shoukry, veroordeelde nogmaals de Turkse bezetting van het noord-Syrische grondgebied, stelt dat dit de hele regio zwaar onder druk zet en schade toebrengt en roept op tot een politieke oplossing voor de crisis in Syrië, een oplossing die de soevereiniteit en territoriale integriteit verzekert. Shoukry benadrukte de categorieke verwerping van de Turkse pogingen om geforceerd demografische veranderingen in sommige Syrische gebieden door te voeren. (…)

En… minstens één keer per week… kunnen we melding maken van een Israëlische aanval op Syrisch grondgebied. “Pro-actieve zelfbescherming”, noemt men dit. Ditmaal waren het geen grensposten, geen Hezbollah-stellingen, maar wel een school in Quneitra op dinsdagnacht, enkele minuten na middernacht. Niet te missen: vanavond bij Terzake: een verontwaardigde premier die eist dat de VN-Veiligheidsraad maatregelen neemt tegen het in gevaar brengen van burgers, tegen het vernietigen van burgerinfrastructuur…(…)

Afsluitend de coronasituatie in Syrië: merkwaardig laag – ondanks de sancties, de tekorten aan voeding en medicijnen, hygiëne, medische apparatuur, artsen en infrastructuur… zou er dan toch enige waarheid in zitten dat er hier overdreven (gereageerd?) wordt? De cijfers in de video zijn gedateerd. Op datum van vandaag zouden er 5267 bevestigde besmettingen, 260 doden en 1655 genezen patiënten vastgesteld zijn.

1 gedachte op “Quo vadis, Syria?

Reacties zijn gesloten.