Vredesbesprekingen… Of hoe landen hun wil opleggen – militair, economisch, politiek, “humanitair”, financieel, sanctionair, om hun goesting te krijgen.

Een dag nadat Merkel, Macron, Erdogan en Poetin (MMEP) aan tafel zaten om onder elkaar als grote democraten het “Syriëprobleem” op te lossen, had Erdogan zo zijn eigen interpretatie:

Zondag werden Koerdische stellingen (YPG) – twee dorpen in de buurt van de Syrische grensstad Djaraboulous in de autonome regio Rojava (Noord-Syrië) – getrakteerd op bommen door het Turkse leger.  Waarschijnlijk uit zelfverdediging. (…)

En dan heb je nog de Turkse invasie d.m.v. de “gematigde rebellen” onder Ottomaanse vleugels.  In de stad Azaz (Noord-Aleppo) werd de bevolking aangemaand nieuwe identiteitspapieren af te halen, ook voor kinderen: “Slechts met de nieuwe I.K. heeft u toegang tot de overheid, tot scholen, rechtbanken en politiebureaus.”  De nieuwe I.K. draagt een speciale code en is verbonden met Turkije.  Deze maatregel, die niet anders kan geïnterpreteerd worden dan dat de Turkse invloed moet bestendigd worden, zal van toepassing zijn op heel de regio waar de door Turkije gesteunde “rebellen”groepen de plak zwaaien. (…)

Wat werd er dan uiteindelijk op de MMEP-top beslist?  Niets.  Iedereen bleef bij zijn/haar standpunt.  Merkel vond dat er druk op de Syrische regering moest uitgeoefend worden opdat de “grondwetscommissie” nog voor het einde van het jaar aan het werk zou kunnen gaan.  Lees: Poetin moet Assad de wacht aanzeggen.

Macron vond dat er geen aanval op Idlib mag plaats vinden en veroordeelde nogmaals het gebruik van chemische wapens..  Over de raketten en mortieren vanuit Idlib naar Aleppo en Hama zweeg hij als vermoord.  Over de explosie in een chemisch labo in Idlib zweeg hij als vermoord.  Over de herhaalde waarschuwingen vanuit het Russische leger dat al-Nusra en de Oeigoeren over een lading chemische wapens beschikken zweeg hij als vermoord.  Over het gebruik van witte fosforbommen door de VSA-coalitie zweeg hij als vermoord. En legde heel de verantwoordelijkheid voor de wapenstilstand op Poetins en Erdogans schouders.  Voor hem is het duidelijk: de Syrische bevolking moet niet op hulp uit Frankrijk rekenen zolang er geen “geloofwaardig” politiek proces op gang gekomen is, want “de Syrische regering vertegenwoordigt niet héél de Syrische natie”.  Hij uitte zich plaatsvervangend ook voor president Trump, met wie hij vooraf een telefonisch onderonsje gehad had.

Poetin beklemtoonde dat hij Assad blijft steunen en verwees naar de VN resoluties over het zelfbeschikkingsrecht der Syriërs, over de soevereiniteit en de territoriale integriteit van het land.

Men is het eens dat terrorisme moet bestreden worden, dat de terugkeer van vluchtelingen moet ondersteund worden en humanitaire hulp verleend moet worden.   Dat laatste is echter onderworpen aan de “voorwaarden” van Merkel, Macron en Trump.  Een dode mus.

In de westerse media is er een grote consensus: Assad staat een verzoening in de weg.  Hij wil immers niet weten van een door de VN-opgedrongen visie dat de Syrische regering bij het zgn. “congres van de nationale dialoog”  2/3 van haar macht moet afstaan aan de “oppositie” en andere “belanghebbende partijen” uit de Syrische samenleving. (…)

Komen we terug tot de realiteit.  De Syrische buitenminister vertelde niets nieuws toen hij herhaalde dat de terroristen zich weigeren terug te trekken, of afstand te doen van hun zware wapens, in de 15 – 20 km bufferzone – gedemilitariseerd grensgebied – en vindt dat Turkije zich niet houdt aan de gegeven beloftes.  (…)

Met alle gevolgen van dien: mortieren en raketten op de burgerbevolking van Aleppo en op het Syrische leger, dat vervolgens door het Syrische leger beantwoord wordt, dat dan moet leiden naar een georkestreerde “chemische aanval door het Beest Assad”, waarop het Westen dan uit zijn Doornroosjes slaap kan wakker worden om de verontwaardigingskraan open te draaien en militair “in te grijpen” op Syrisch regeringsgebied.

Echter geen verontwaardiging, zelfs geen kleine voetnoot ergens in een middenkatern van de kranten, over het herhaalde gebruik van de door het bijgevoegde protocol aan de Conventie van Genève-akkoorden verboden witte fosforbommen (volgens Wikipedia vergelijkbaar met napalm… men herinnere zich de iconische foto van het kleine meisje in Vietnam) door de VSA-geleide coalitie in Hajin, in de Deir Ezzor regio.

Een kleine opsteker: in de gewenste, nog niet gerealiseerde, gedemilitariseerde zone van Idlibistan vechten de “rebellen” ook ondereen hun eigen geschillen uit.  Of ze dat mogen van Macron konden we niet achterhalen. (…)

Afsluitend positief nieuws:

Terwijl hier nog gebakkeleid wordt over het gebruik, overgebruik, hergebruik, afschaffing, vervanging van plastic verpakkingen komt er uit Syrië deze oplossing:

Twee Syrische vrouwelijke ingenieurs ontwikkelen samen aan de universiteit van Tartous een nieuwe verpakking ter vervanging van plastic.  De verpakking is eetbaar, helemaal afbreekbaar, niet belastend voor het milieu, gemaakt uit aardappelstijfsel, orchidee en wilde tijm.  (…)

Café Le Gourmet opende gisteren zijn deuren met Italiaanse koffie, patisserie en lichte maaltijden in Hotel Shahba Aleppo.

Het Nationaal Museum heropende zijn deuren in Damascus.  Iets wat zelfs tot in onze contreien doorgedrongen is.

Niet alle westerse politici laten zich hersenspoelen:

Andrej Babis, de Tsjechische premier, stelde in een tv-gesprek dat de Europese landen “niets bijgedragen hebben tot de terugkeer van de veiligheid en stabiliteit in Syrië en doet een oproep om met Rusland samen te werken.”  Voegde eraan toe dat de grootste vijand van zijn land het terrorisme en de extremistische groeperingen zijn.  “EUropa’s belang ligt in de terugkeer van veiligheid en stabiliteit in Syrië tot een normale situatie zodat de “vluchtelingen” in staat zijn naar huis te keren.”

Syrië neemt deel aan de 36ste Havana Internationale Beurs op Cuba samen met 20  landen en 3000 individuele deelnemers van de kamers van koophandel, industrie en buitenlandse bedrijven uit 65 landen.