Quo vadis, Syria?

Terwijl het buurland – protégé unique van de VSA en de rest van de beschaafde wereld – zijn hand er niet voor omdraait zelfs een Mid. Zee-haven op raketten te trakteren (1), worden er door joden, afkomstig uit Syrië, plannen gemaakt om hun oude vaderland te gaan bezoeken (2 – in volgende Quo Vadis)

  1. Stel u even voor dat Zeebrugge, Vlissingen of bv. Duinkerke een serie raketten op hun haventerrein moet incasseren omdat daar schepen afkomstig uit landen, die niet heel goed in de poco markt liggen, hun lading lossen, omdat die lading daar opgeslagen wordt in afwachting van een verdere bevrachting naar hun uiteindelijke bestemming? U kan zich dat niet voorstellen, zegt u? Wij ook niet. Wij wonen dan ook in de “beschaafde wereld” waar men geschillen aan de onderhandelingstafel uitpraat, nietwaar?

Niet zo in de achtertuin van het Uitverkoren Volk. Dàt Israël luchtaanvallen uitvoert is al lang geen nieuws meer. In een periode van pakweg 9 jaar zag ‘s werelds chouchou zich gedwongen ca. 350 à 400 keer raketten en bommen te laten neerdalen op Syrisch grondgebied, al dan niet gelanceerd vanuit het luchtruim van een andere natie, Libanon, of vanuit bezet Syrisch grondgebied, de Golan Hoogte, zonder dat hiervoor toelating gevraagd werd, laat staan een militaire reden voor was. Proactieve verdediging, noemt men dat. Mochten ze deze niet afgevuurd hebben, dan zou Assad intussen de Klaagmuur al tot puin herleid hebben, nietwaar! Grapje… De meest voor de hand liggende geschikte dooddoener (!): Irans lakei, de Libanese Hezbollah, zou daardoor gehinderd worden in zijn bezigheden, nl. de voorbereidingen voor de totale vernietiging van Israël.

Dat als gevolg van deze “proactieve verdediging” hoofdzakelijk Syrische soldaten en burgers omkwamen… ach… waar men zaagt, vallen spaanders… Als men de Israëlische uitleg, voor zover medegedeeld, mag geloven, dan zou de helft van Syrië bezet zijn door Iran! De Russen, die zijn daar slechts om hun nieuwe wapens te proberen in de woestijn, verder reikt hun bezigheidstherapie niet.

Dat als gevolg van deze “proactieve verdediging” hoofdzakelijk Syrische infrastructuur, gebouwen, nutsvoorzieningen, wegen e.d., vernield werden… ach… die was toch aan vernieuwing toe…

De verhouding slachtoffers ligt bij ca. 1/10 van Hezbollah/Iraanse oorsprong, en 9/10 Syrisch. Waarom zouden die cijfers waarheidsgetrouw zijn? Buiten de foto’s, filmverslagen, getuigenissen van autochtone Syriërs, is volgens de sjïietische religie elk in de strijd gevallen slachtoffer, (… een “martelaar” volgens hun jargon), iemand waar ze trots op zijn, iemand die zijn hemel verdiend heeft. Waar het aantal oorlogsslachtoffers elders in de wereld als een teken van zwakte – kan – geïnterpreteerd worden en derhalve dikwijls geheim gehouden wordt, is het voor hen een teken van uitverkorenheid, een blijk van opofferingszin, waarop de natie fier is. Zij zullen hun aantal doden niet verheimelijken, integendeel, zij zijn de reden van het bestaan van de resterende levenden. Opmerkelijk: bij de aanval op de (container)haven van Latakia werden er geen slachtoffers gemeld.

Iran/Hezbollah hoeden zich in Syrië weerwraak te nemen. Ze willen het de Assad-regering niet nog moeilijker maken dan het al is. Maar ze doen dit wel vanuit Libanon.

Israël ontkent de aanval niet, maar maakte het bekende riedeltje bekend: een wapentransport/opslagplaats voor/van Hezbollah… De Syrische regering nodigde prompt de media uit voor een getuigenverslag van de vernielde containers. U ziet o.a. Nescaféverpakkingen. Dat Israël koffie met een wapenlading zou verwisseld hebben, kan je zelfs niet aan maskerverpakte kleuters wijsmaken!

A propos: pro-actief. Israël is doodsbenauwd dat de gesprekken met Iran tot een nieuw akkoord zullen leiden en dat bijgevolg de sancties tegen Iran opgeheven zullen worden. Quasi dagelijks wordt er druk uitgeoefend, onheilsvoorspellingen verspreid en gemasseerd om tot het gewenste resultaat – een mislukking – te komen.

De haven van Latakia is de levensader van Syrië. Schepen brengen zowat alles wat het land nodig heeft: bouwmaterialen, voedingsproducten, graan, olie… Wil Israël dit saboteren zodat de bevolking nog grotere tekorten heeft? Via het noorden, Turkije, komt er niets naar regeringsgebied, via het oosten aan de oostelijke kant van de Eufraat, daar stelen de VSA de olie en het graan, via het zuiden, Israël, komt er niets behalve bommen en raketten, via buurland Libanon? Daar is men met de eigen problemen bezig. Integendeel, elektriciteit en olie werden via de Syrische havens en transport over Syrische grondgebied naar Libanon gebracht.

Er circuleren ook andere geruchten. Zouden de foto’s door Assad getrukeerd zijn? Heeft hij opdracht gegeven voor de explosie in zijn eigen havenstad? Wat kan hij daarbij winnen? En er is ook kritiek: werkt het Russische antiraketsysteem niet? Mag het niet werken? Dat Israël Rusland een waarschuwing geeft als het Syrische grondgebied aangevallen wordt, zodat de Russische militairen zich uit de voeten kunnen maken, is een algemeen bekend geheim. Maar dit? Zouden de Russen dit laten passeren hebben?

Het was trouwens niet voor het eerst dat Latakia uitverkoren werd voor een luchtaanval:

Israël maakt geen geheim van zijn wensen. Corona of geen corona, er wordt met de regelmaat van de klok het vliegtuig genomen richting Washington, de media worden op voorhand van een (gewenste) mislukking van de Iran-deal onderhandelingen ingelicht. Deze mogen gewoon niet lukken… en wiens schuld zal dat zijn? Juist.

Beelden uit Latakia, een typische havenstad aan de Mid. Zee (2019) en de omgeving: