Quo vadis, Syria?

Syrian Archeology in danger: Mari, Tel Al-Hariri | alisariram

Laten we deze Quo Vadis eens wijden aan de rijke geschiedenis en cultuur van Syrië, in het verleden en heden.

In de afdeling “prehistorie” van het Damascus Nationaal Museum wordt speciale aandacht besteed aan een 11.000 jaar oud kleinood uit het neolitische tijdperk, ca. 9000 jaar voor de geboorte van Christus. Het gaat om de beschildering van een basaltsteen met een gepolijste oppervlakte, die gevonden werd op de al-Jirf al-Hmar “Rode Rots” site bij de Eufraat in de prov. Aleppo. Vooraan de afbeelding van een uil die een insect weet te verschalken met zijn klauwen, de andere oppervlakte toont tekeningen van stierenkoppen. De b.g. archeologische site werd ontdekt door de Amerikaan Tom McClellan; nadien werkte er een Syrisch-Franse expeditie. (afbeelding…)

Het Kamermuziek Orkest speelt muziek uit de barok van Fox, Telemann, Händel, Bach en Buxtuda.

In de opera werd een concert gewijd aan het Syrische lied. Met oude gezangen afgewisseld met hedendaagse werken van Syrische componisten en dichters. (…)

De populaire zanger Shadi Jamil nam deel aan het concert en toonde zich verheugd dat het concert – cultureel erfgoed – opnieuw kon plaats vinden in de Damascus Opera.

Beelden van een Russisch-Syrisch verbroederingsconcert. Wat meteen opvalt: slechts een handvol aanwezigen draagt een mondmasker. Tevens geven de beelden weer hoe de Syrische samenleving ineen zit: mannen, vrouwen, kinderen. Sommige vrouwen mét, anderen zonder hoofddoek.

De Al-Kahf (grotten) Burcht (ca. 1120) is een opvallende archeologische site, bovenop een rotsachtige heuvelrug, tussen twee valleien, op zo’n 20 km van de stad al-Sheikh Bader (Tartous), omgeven door een natuurlijk bos. 4400 m2 in oppervlakte, ca. 600 m in de lengte, met middenin een grot. Opvallend zijn de rotsmuren, een uitgehouwen bad onder de grond, en een waterleidingsysteem naar cisternen, drie stenen ingangen en een bekroonde zuil waarvan één voorzien is van menselijke hoofden. De burcht dankt zijn naam aan het groot aantal grotten, zowel in de burcht als in de omgeving. Heel de omtrek is beschermd natuurgebied met een grote diversiteit aan fauna en flora en waterbronnen. (Meer info & foto: klik hier)

In de buurt van Damascus bevindt zich deze prachtige schrijn in de gelijknamige moskee van Seyidah Zainab, naar verluidt de dochter van imam Ali en Fatimah al-Zahraa, kleindochter van de profeet Mohammed. (Arabisch-Engels)

Niet zo heel ver van de bovenstaande moskee bevindt zich de tombe van Hujr ibn ‘Adi al-Kindi in Adra. Hij was een metgezel van Mohammed, steunde uiteindelijk Ali en werd samen met zijn zoon en metgezellen vermoord door de Mu’awiyah, toen hij Ali niet wilde afvallen. Deze – de zoon en metgezellen – werden samen met hem begraven. Al-Nusra zou in 2013 het graf van Hujr ibn ‘Adi al-Kindi onteerd hebben, de lichamelijke resten geroofd en naar een onbekende bestemming gebracht. syrian-rebels-have-taken-iconoclasm-new-depths-shrines-statues-and-even-tree-destroyed-what-end-9021017.html

De organisatie “Kaarsen van/voor de vrede” koos de naam “elixir” voor de kunsttentoonstelling in Kfarsousa met 900 deelnemers uit 35 landen.

Ballet: de 20-jarige danser Carmel Al-Suleiman liet meer dan 70 deelnemers achter zich en won de gouden medaille in de internationale (corona-virtuele) balletwedstrijd “Ballet Beyond the Borders” in Los Angeles.  De deelnemers konden videofilmpjes inzenden. Hij maakt sinds zijn negende deel uit van de Inana groep, en was toen de jongste danser. Hij wil in maart deelnemen aan een volgende balletwedstrijd, ditmaal in China. (…)

Schuif de tijdbalk door naar 42’27” voor zijn prestatie:

Zesde retrospectieve van grafische kunsten onder de auspiciën van het Min. v. Cultuur met werken van fotografen, schilders, tekenaars, etsers… (…)

En een tentoonstelling met karikaturen van en met de dichter Nizar Qabbani

Nog eentje over kalligrafie in Aleppo:

Meer dan vijf eeuwen was Damascus wereldwijd bekend voor het fijne brokaat met gouden en zilveren draden geweven in de beste zijde. Kon. Elisabeth II wou haar trouwkleed (1947) in dit materiaal. (…)

Afsluitend: tien jaar geleden zongen deze Syrische koren – moslims en christenen – voor de vrede in Syrië: