Quo vadis, Syria?

In Merkelland wil men eigenlijk de ongure elementen, zgn. vluchtelingen, die daar de samenleving verrijken met hun oudvertrouwde bezigheden, de deur wijzen. Eigenlijk. De Länder, de gewesten dus, zijn de criminele Syriërs – (wie had nu kunnen denken?) moordenaars, verkrachters, kortom criminelen, liever kwijt dan rijk. De uitwijzingsstop der Syriërs zou moeten versoepeld worden, heet het. De binnenministers van SPD en de Union zijn het erover eens dat uitwijzingen van gevaarlijke misdadigers zou moeten toegestaan worden. Zou. Echter… iets plannen en het vervolgens uitvoeren is in het door de erfzonde geplaagde Duitsland een ander paar mouwen. Voorlopig zou de uitwijzingsstop nog de volgende zes maanden gehandhaafd blijven… iets wat quasi automatisch zal omgezet worden in een jaar. Ze gaan deze zomer nog eens kijken wat er mogelijk is… “Ze hebben immers momenteel geen gesprekspartner in Syrië”... Maar de wil is er, ja hoor, zonder enige twijfel, ook wat betreft de lieverdjes uit Afghanistan. De rotte appels moeten weg… terug naar hun eigen zandbak… uiteindelijk… Ze kunnen het immers niet aan de Duitse belastingbetaler uitgelegd krijgen dat zware criminelen nog de status van “vluchteling” blijven behouden. Tenslotte geraakt ook de verdraagzaamheid van de Duitse Gutmensch opgesoupeerd. Echter… Het federale buitenministerie vindt dat er momenteel in Syrië geen enkele regio is waarheen vluchtelingen zonder risico kunnen terugkeren. Niet alleen legt Assad nog elke ochtend een “rebel” tussen zijn boterham, maar bovendien kan zijn luchtmacht op elk moment eender waar in het land toeslaan… Met uitzondering van de gebieden die onder de bescherming van de Koerden/VSA of de Turken vallen. Daar is naar verluidt alles peis en vree. Tot zover de berichten uit het grote sprookjesboek van Baron von Münchhausen.

De baas van Pro Asyl, Günter Burkhardt, wil dat “alle Syriërs voor eeuwig en altijd bescherming krijgen”. Alle… Volgens officiële statistieken leefden er eind 2018 745.645 Syriërs in Duitsland. 95% van de asielaanvragen worden goedgekeurd. Hoeveel er vandaag wonen weten wij niet. Naar schatting 1 miljoen. Tenslotte zitten er ook nog een groot aantal onder de radar. In de eerste 10 maanden van dit jaar vroegen nog 33.230 mensen uit Syrië een asielaanvraag in Duitsland. (…) Slechts een klein percentage “verdient” zijn brood met werken.

De VSA willen de sancties, vervat in de Caesar Act, uitbreiden tot andere nationaliteiten die op de een of andere manier met de Syrische regering samenwerken en/of de bevolking helpen nog voor Biden de eed zal afleggen op 20 januari. Hiermee wordt vooral Rusland bedoeld maar telt evengoed als waarschuwing voor iedereen die het overweegt economische relaties met Syrië te herstellen. (…)

Zoals de buurlanden. Jordanië durfde om die reden zelfs geen afgevaardigde te sturen naar de grote vluchtelingenconferentie die in Damascus op poten gezet werd. Nochtans hebben ze daar ook hun buik vol van de Syrische vluchtelingen. Zoals in Libanon werken die immers ‘in het zwart’ voor een habbekrats en nemen op die wijze de job weg van een belastingbetalende Jordaniër, resp. Libanees.

De regionale luchthaven van Qamishli (al-Hasakah) zal de vluchten naar Beiroet hervatten zodra de mogelijkheid van een coronatest én een bankfiliaal geïnstalleerd zijn. Deze luchthaven is van belang voor expats en om de vlotte terugkeer van vluchtelingen naar hun eigen regio mogelijk te maken. In maart werd alle commerciële burgerluchtvaart in Syrië stopgezet wegens de coronacrisis. Na de heropening van de internationale luchthaven van Damascus zullen stilaan alle regionale luchthavens – Latakia, Aleppo… – ook opnieuw operationeel worden. (…)

De bevolking van de door Israël bezette Golan Hoogte kondigde een algemene staking aan uit protest tegen het plaatsen van windturbines op hun grond. Op 7 december sloten de Israëlische bezettingsgroepen een aantal wegen naar de dorpen af en verhinderden de bevolking op hun landbouwgronden te werken daar Israël eenzijdig beslist heeft daar windturbines te zullen oprichten. Dat dit in strijd is met internationale wetgeving, met de 4de conventie van Genève van 1949 en resolutie 497 van 1981 van de VN Veiligheidsraad. Op woensdag 9.12. betoogden de bewoners der dorpen tegen de Israëlische plannen: 20 gewonden en 2 gearresteerden. (…)

Donderdag kon het Syrische leger een verlaten Turkse observatiepost (die al geruime tijd helemaal omsingeld was), nabij de Aleppo-Damascus snelweg, innemen. De Turken trokken richting Idlib. Na deze terugtrekking resten er nog 2 Turkse observatieposten op het Syrische grondgebied helemaal omringd door het Syrische leger. Zie onderstaande kaart. (…)

Turkish Forces Withdrew From Three Posts In Aleppo While Preparing To Establish Base In Idlib

Het Russische leger vulde het vacuüm op:

Volgens Taher al-Omar, een woordvoerder van HTS, zouden de Turkse militairen gisteren begonnen zijn met de bouw van een grote basis in Idlib nabij de stad al-Bara in het zuiden. Het Turkse leger heeft meer dan 60 posten en verschillende militaire kampen/bases verspreid over de prov. Idlib, waar HTS de lakens uitdeelt. De laatste weken hebben ze verschillende nieuwe posten ten zuiden van de Latakia-Aleppo (M4) snelweg opgericht. (…) Heel deze regio ten zuiden van de M4 had Erdogan een jaar geleden beloofd te zullen vrij maken én een strook van 6 km ten noorden ervan. Parole, parole, parole…T

Turkish Forces Withdrew From Three Posts In Aleppo While Preparing To Establish Base In Idlib

Een autobom maakte minstens 16 slachtoffers en 12 gewonden van Erdogans huurlingenleger en enkele Turkse soldaten in het door Turkije bezette stadje Ras al-Ayn op 10.12.20. Volgens de gouverneur zouden de Koerden achter de bomaanslag zitten. (…)

Bij de Baniyas olieraffinaderij, één van de twee in regeringsgebied, in de prov. Tartous brak donderdag brand uit. Naar verluidt ging het om een technische storing. Het vuur werd snel gedoofd. Er vielen geen slachtoffers. De schade bleef beperkt. (…)

De Syrisch-Arabische stammen blijven protesteren tegen de bezetting van hun dorpen en landbouwgronden in de al-Hasakah regio door de Koerden en de VSA:

Opmerkelijk: De Tal Abyad Militaire Raad kondigde een akkoord aan dat bereikt werd tussen het door de VSA gesteunde SDF (een alliantie van verschillende milities, vooral Koerden) en het Syrische leger, met goedkeuring van Rusland, waarbij drie observatieposten gezamenlijk zullen opgestart worden in Ain Issa. De reden van de samenwerking: “de Turkse inbreuken op het wapenstilstandsakkoord van okt. 2019”. De samenwerking kwam er na het Turkse bombardement op Ain Issa en omstreken, waarbij talrijke burgers gedood of gekwetst werden.

Sinds Turkije zijn huurlingenleger uit Karabakh terugtrok, ‘genieten’ de regio’s onder SDF-bestuur weer de volledige aandacht van de Ottomanen, vooral in Manbij (Aleppo), Ain Issa (Al-Raqqa) en Tal Tamr (Al-Hasakah). (…)

Ook al is een gebied bevrijd van de terroristen, dan nog is er nog het ontploffingsgevaar van landmijnen en/of andere munitie, die moet opgeruimd worden:

Straten in het zwaar toegetakelde Oost-Aleppo worden hersteld. Sommigen straten zijn één grote inslagkuil, onberijdbaar. 80% van Aleppo’s straten moeten opnieuw aangelegd worden. Wijk na wijk wordt onder handen genomen. Tegelijkertijd worden nutsvoorzieningen hersteld of vernieuwd. Kleine ateliers werden in de kelders ingericht. Vroeger werkte men in een grote fabriek op het industrieterrein (die door de “gematigde rebellen” leeggeroofd en aan Turkije verkocht , vervolgens en/of kapot geschoten werd) en exporteerde men kleding naar het buitenland. Nu is het behelpen.

In Homs werd in een fabriek de productie van medische alcohol – verbonden aan de suikerfabriek – opnieuw hernomen. Capaciteit: 11 ton medische alcohol, 200 kg industriële alcohol en 1.5 ton carbongas per dag. De fabriek zag zich gedwongen gedurende 1 maand de werkzaamheden te stoppen wegens een gebrek aan grondstoffen. Men schakelde over op rauwe rode suiker. De geproduceerde artikelen worden zowel aan ziekenhuizen als aan privé personen verkocht in grote en kleine hoeveelheden. (…)

Olijven worden naar de pers in Aleppo gebracht. Capaciteit: 150 ton olie per dag, de helft van voor de oorlog. Veel bomen werden vernietigd; het zal jaren duren eer de nieuwe aanplantingen weer hetzelfde rendement geven. Bovendien hebben de nog bestaande olijvenbomen een kleinere oogst daar de boeren niet het geld hebben voor bemesting en/of irrigatie. Hoop doet leven… Men gaat ervan uit dat ze volgend jaar weer hun kwaliteitsolie zullen kunnen exporteren… naar China en/of Irak…

Scholen worden aan een versneld tempo hersteld in Aleppo. Opvallend de leerlingen zitten met jassen aan in de klas (coronamaatregel of geen verwarming?):

Huiselijke vlijt van 35 vrouwen op benefiettentoonstelling met mogelijkheid tot aankoop:

Gagzi, die toerisme studeert in Damascus, leidt u rond in Aleppo; u krijgt er een geschiedenisles bovenop:

In Latakia worden citrusvruchten gesorteerd, verpakt en tenslotte vervoerd naar markten en winkels in heel het land:

Intussen bekende beelden – wereldwijd – corona… Toestand op 10.12.20: 112 nieuwe besmettingen, 60 genezen, 11 overleden. Wat resulteert in totalen: 8787 besmettingen, 4174 genezen, 476 overleden.

De dd. van gezondheid inspecteert ziekenhuizen in Damascus:

De Syrische Rode Halve Maan biedt hulp waar het kan:

Lina’s verhaal en verzet tegen de door mannen gedomineerde wereld. Ze is blind maar is vastbesloten iets van haar leven te maken. Ze zit nu in haar 4de jaar Arabische literatuur aan de univ. van Aleppo en heeft ook al de telefooncentrale bemand in het universitair ziekenhuis. Ze vlecht ook manden en stelt ze ten toon/koop.

Fotografe Rania Kataf struint door Damascus op zoek naar historische gebouwen die men voor het nageslacht zou moeten behouden. Hopelijk blijft het niet alleen bij een foto-archief…

Afsluitend ziet u beelden van een muzikale avond verzorgd door het gitaarorkest van het Solhi al-Wadi Instituut: