Merkelland is ‘entsetzt’. Diep verontwaardigd en geschokt. Nog maar eens. Omdat een jong meisje verkracht en vermoord werd. Door een ‘vluchteling’. Een moslim. Ze is niet de eerste en ze zal niet de laatste zijn.  Met de regelmaat van een klok duikt in Merkel-land een nieuwsfeit op in een quasi verplicht-verzwegen rubriek waarvoor de media en politiek liefst wegkijken… tot er iets gebeurt dat de Merkellanders dieper treft dan gewoonlijk.

Maar waarom is deze moord zoveel erger, schokkender, dan al deze in het verleden en – waarschijnlijk – de toekomst? Omdat het slachtoffer – Susanna Feldmann – een joods meisje is. En dat maakt dat de schuld duizend keer zwaarder doorweegt dan bij een christen of atheïst slachtoffer. 73 jaar na WOII gaat de doorsnee Duitser – jong of oud – nog steeds gebukt onder de Erfzonde.

Met ontzetting bejammert de ‘Zentralrat der Juden in Deutschland’ de moord op de 14-jarige Susanna Feldmann. Wijselijk wordt gezwegen over de rol die deze vereniging recent speelde en speelt – vooral dan tijdens de laatste drie jaar – toen Duitsland overspoeld werd door een tsunami van jonge mannelijke moslims.

• Was het niet uitgerekend deze jodenvereniging die Merkels vluchtelingenpolitiek steunde en de humanitaire verantwoordelijkheid van Duitsland tot in de eeuwen-der-eeuwen benadrukte?
• Was het niet uitgerekend de “Jüdische Allgemeine”, het joodse vakblad van de “Zentralrat”, die bij elke gelegenheid, quasi elke donderdag, de wekelijkse publicatiedag, tegen de AfD, tegen Trump en tegen alle andere “rechtse politici en aanverwanten” te keer is gegaan?
• Was het niet uitgerekend mevrouw Charlotte Knobloch, die von 1997 tot 2006 ondervoorzitster en aansluitend tot 2010 voorzitster van de “Zentralrat” was, die op 14 maart van dit jaar de akela der Gutmenschen feliciteerde voor haar herverkiezing als kanselier?

„Ich gratuliere Frau Dr. Angela Merkel von Herzen zu ihrer erneuten Wahl zur Bundeskanzlerin. Sie hat Herausragendes für unser Land geleistet. Ich schätze Sie als integ[e]re Persönlichkeit, ihre besonnene und zugleich bestimmte Politik und ihre geschichts- und verantwortungsbewusste Haltung, die sie zu einer Garantin für Freiheit und Demokratie macht. Ich habe tiefes Vertrauen in ihre Amtsführung und bin überzeugt, dass es ihr gelingen wird, die enormen nationalen und internationalen Herausforderungen zu meistern. Es geht jetzt darum, die destruktiven Kräfte in unserem Land und die Fundamentalisten jeder Couleur entschlossen und konsequent zu bezwingen. Die gesellschaftliche Spaltung darf sich nicht vertiefen und muss überwunden werden. Die europäische Einigung ist auf allen Ebenen zu festigen. Ich bin erleichtert, dass wir ab heute wieder eine stabile und engagierte Regierung haben, die um ihre Verantwortung weiß. Die Bürgerinnen und Bürger erwarten einen demütigen, selbstkritischen und hoch engagierten Einsatz für unser Land und das Wohl der Menschen. Dann wird es auch gelingen, verlorenes Vertrauen wiederherzustellen. Und das ist dringend nötig.“ (Charlotte Knobloch op facebook 14.3.2018)

Ned. vert.: “Ik feliciteer mevr. dr. Angela Merkel van harte met haar herverkiezing tot kanselier.  Ze heeft iets buitengewoons voor ons land gepresteerd.  Ik bewonder haar voor haar integere persoonlijkheid, haar terughoudende en tegelijkertijd beslissende politiek en haar historische en verantwoordingsbewuste houding, een garantie voor vrijheid en democratie. Ik heb diep vertrouwen in haar leiding en ben ervan overtuigd dat het haar zal lukken de enorme nationale en internationale uitdagingen te meesteren.  Het gaat er nu om de destructieve krachten* in ons land en de fundamentalisten van eender welke kleur** vastberaden en consequent de wacht aan te zeggen….”

*… waarmee ze naar alle waarschijnlijkheid niet Merkels beschermelingen bedoelt

**… waarmee ze naar alle waarschijnlijkheid niet de gepigmenteerde nieuwkomers wil beschuldigen

Bij alle respect voor een “overlevende” van de Erfzonde, mag dat diepe respect er niet toe leiden dat men een publieke persoon, een leidinggevende politica, niet mag bekritiseren voor haar gevoerde desastreuze politiek.
Mevrouw Knobloch doet zichzelf en haar joodse vereniging geen plezier. Met haar applaus keurt zij immers de koers van een politica goed, die ervoor verantwoordelijk is dat een lid van de joodse gemeenschap, Susanna Feldmann, niet de kans kreeg volwassen te worden.
De “Zentralrat” weent nu krokodillentranen, beklaagt de gewelddadige dood van de tiener Susanna, en applaudisseert tegelijkertijd voor de politiek verantwoordelijken, die de grenzen voor deze criminelen (zowel voor het faciliteren van hun aankomst als de vlucht voor justitie) wagenwijd open gezet heeft en die de door hen begane misdrijven in Duitsland niet met de nodige consequenties bestraft.
Het is niet alleen onlogisch en inconsequent. Het negeert bovendien de slachtoffers en de gevoelens der familie, vrienden, geloofsleden en anderen die door haar dood getroffen zijn.
En wat betreft mevrouw Knobloch, die houdt zich voornamelijk bezig met het beschimpen van Alexander Gauland (AfD), goed wetende dat joden in Duitsland een gelijkaardige status als de Heilige Koe in Indië genieten.

U ziet en hoort de evenwichtige rede van Alexander Gauland (AfD) in de Bundestag n.a.v. de 70ste verjaardag van de staat Israël, waarmee hij en zijn partij Israël steunen (april 2018).  Maar hij laat niet na op de verantwoordelijkheid van Merkels vluchtelingenpolitiek te wijzen – twee maanden later krijgt hij gelijk door de verkrachting en moord op Susanna:

“Antisemitisme mag niet tot ‘collateral damage’ (niet te vermijden nevenschade) bij een verkeerde vluchtelings- en immigratiepolitiek leiden. Mocht in dit huis (Bundestag) hierover enigheid heersen dan zou dat een groot winstpunt betekenen…”

Zou de Zentralrat nu opnieuw aandringen op een “antisemitisme verantwoordelijke” in Merkels kabinet?  Of is de olifant nog steeds onzichtbaar voor de Zentralrat?