Libanees-Israëlisch conflict over olieboringen voor Libanese kust

Israël heeft nog niet genoeg aan de olieboringen in de bezette Syrische Golan Hoogte, die intussen door Trump officieel tot Israëlisch grondgebied verklaard werd. Ook de Libanese wateren komen hiervoor in aanmerking.

Libanon protesteert. De VN zullen hoogstwaarschijnlijk de uiteindelijke wijziging van ‘s lands grenzen veroordelen. Dode mus.

Libanon heeft een jaar geleden een overeenkomst met een internationaal consortium – het Italiaanse Eni, het Franse Total en het Russische Novatek – gesloten. Maar Israël zegt eigenaar van de wateren te zijn en vindt de Libanese voorwaartsdrang “heel provocatief” want de regio “is Israëlisch”. Libanon heeft daar een andere mening over en noemt het “een inbreuk op hun soevereiniteit”.

https://i0.wp.com/www.dailystar.com.lb/dailystar/Pictures/2019/02/06/678329_img650x420_img650x420_crop.jpg?resize=446%2C289

Het gaat om 800 km2 zee, die door beide landen opgeëist wordt. Het geschil gaat om het Libanese blok 9, op de grens met Israël. Libanon stelt dat “hun grens bestond en vastgelegd werd vooraleer Israël een eigen versie van de grens bepaalde… Blok 9 is voor de volle 100% Libanees.” En het land zal alle middelen inzetten om de olierechten te verdedigen.

De VN willen de kool en de geit sparen en stellen dat zij niet bevoegd zijn om maritieme grenzen vast te leggen. De demarcatielijn tussen Libanon en Israël volgde de hoek van de landgrens. Maar Israël stelt dat de grens sowieso een omstreden regio is en wil de grenslijn opschuiven. Nadat Israël zich uit Libanon terugtrok in 2000 legde Israël een reeks boeien in de zee om de aanspraken duidelijk te maken. Het kwam nooit een bilateraal akkoord over de maritieme grens.

Total liet weten dat de Israëlische ambassadeur in Parijs zegde dat zijn land zou proberen de werken in blok 9 tegen te werken en te laten vertragen. Israël zou druk uitoefenen op Total om de exploitatie van blok 9 te doen stoppen, want het zou gedeeltelijk in de Israëlische “Exclusive Economic Zone” liggen. Israël zou verleden jaar bereid geweest zijn te onderhandelen, maar Libanon wil er niet van weten vermits de grens in overeenstemming is met de wapenstilstandverdragen van 1949 na de Arabische-Israëlische oorlog. Libanon wil ook niet ingaan op het Amerikaanse voorstel om de olie- en gaswinning in de handen te geven van een onafhankelijk bedrijf (!?) en het winsten te verdelen tussen beide landen.

Doemdenkers en complotgelovers zien in de toenemende Israëlisch-Libanese conflicten (… tunnels… Hezbollah…olie/gaswinning… grenzen… ) het excuusspook van een derde oorlog tegen Libanon opduiken.

Trumps schoonzoon, Kushner, kan alvast een volgend hoofdstuk aan het “vredesplan” beginnen schrijven… als elk buurland nu eens zorgt dat Israël meer “Lebensraum” heeft, dan is de vrede verzekerd…