I.M. Urbain Vermeulen

Ik woonde gisteren de begrafenis bij van professor Urbain Vermeulen, wereldvermaarde arabist en islamkenner, en één van de meest edelmoedige mensen die ik ooit ontmoet heb. De hele dag voelde ik het verlies dat die uitzonderlijke man er niet meer is.

Urbain trad iedereen, ongeacht afkomst, religie, of wat dan ook, met een warm hart en open armen tegemoet. Maar vanuit zijn ongeëvenaarde kennis van de koran en de hele literatuur erover en errond waarschuwde hij voor de onverzoenlijkheid van de strikte naleving van de islam met een seculiere maatschappij. Dat had niets te maken met moslim-vijandigheid, wel met zorg om een aangepaste aanpak van integratie van mensen uit totaal andere gedachtewereld.

Ondanks al zijn kennis en wijsheid en humaniteit werd hij weggehoond en gebannen door een zekere “elite”. Die prefereerde de politiek correcte fabeltjes – en het ZIJN fabeltjes – over het zo tolerante Ottomaanse Rijk of de idylle van El-Andalus.

Nu voelen we de gevolgen elke dag, in de aanhoudende eisendruk om onze maatschappij aan de islam aan te passen i.p.v. omgekeerd. We zouden nu bijvoorbeeld in de scholen de examentijden moeten aanpassen aan de ramadan. Zouden we niet beter voorhouden dat opgroeiende jongeren drie voedzame maaltijden per dag nodig hebben? Aan KULeuven krijgt één van de opvolgers van professor Vermeulen van studenten te horen hij “moet zwijgen over het Arabisch omdat hij geen moslim” is. Moslim-terroristen geen  “losgeslagen individuen”. Ze zijn het extremistische uiteinde van een breder continuüm dat niet kan begrijpen of aanvaarden dat de islam de maatschappij niet domineert.

Urbain Vermeulen was even duidelijk as profetisch in een interview dat ik in 2004 met hem had, en dat op 21 februari in De Standaard verscheen.

Hier volgt een uittreksel, in memoriam van een buitengewone man.

“De koran is heel duidelijk dat er geen gelijkheid kan bestaan. Soera 5, vers 51: ,,O gij die gelooft, neemt u niet de joden en de christenen tot verbondenen. Zij zijn elkanders verbondenen, en wie van u met hen gemeenschap aangaat (een contract sluit bijvoorbeeld) die behoort tot hen (m.a.w. is geen moslim meer).”

En in soera 9: ,,Strijdt tegen hen die niet in God geloven noch in de laatste dag, en die niet verbieden wat God en zijn gezant verboden hebben, tot zij de schatting betalen in onderdanigheid.”

Er is dus geen sprake van enige gelijke behandeling. De islam kan alleen maar domineren. En aangezien de moslims niet af kunnen stappen van de eeuwigheidsgedachte van de islam zijn er, als men de doctrine van de islam als criterium neemt, geen perspectieven voor een Verlichting, voor wat wij als tolerantie beschouwen.”

“In onze landen gebeurt nu iets waarvoor geen doctrine bestaat, namelijk de aanwezigheid van grote moslimgroepen onder een niet-islamitisch bewind. Dit is een van de grote problemen bij de integratie, een probleem waarvoor onze wetgevende vergaderingen te lang blind zijn gebleven. Dit wil niet zeggen dat er geen moslims zijn die privé een ander standpunt innemen, maar dat is wel niet zoals het hoort volgens de leer.’

https://www.facebook.com/mia.doornaert.9?fref=nf

3 gedachten over “I.M. Urbain Vermeulen

  1. Allez, het moto wordt weer toegepast: van de doden niets dan goed!! Nochtans werd prof. Vermeulen tijdens zijn leven serieus aangevallen omwille van zijn visie over de islam. Ook in de toenmalige krant van vrouwe Doornaert. Maar we zijn natuurlijk blij met elke verloren zoon/dochter die terugkomt….

  2. Zaterdag ll. was ik ook op de begrafenis aanwezig, uit groot respect voor een vriend die ik leerde kennen als collega in het Rijksarchief. Kruistochten en tempeliers waren een gezamenlijke passie. Zijn fenomenale eruditie en zijn scherp oordeel heb ik uitermate gewaardeerd. Ik heb hem ook leren kennen als een zeer warme en meelevende persoonlijkheid in moeilijke omstandigheden. Wat zielig dat sommigen zich na zijn dood geroepen voelen om nog eens na te trappen.

  3. Mv. Doornaert schijn het feit te negeren dat er Moslims waren en nog steeds zijn die publiekelijk de Verlichtingspraktijk in Islam beoefenen. Typisch ideologische aanpak : staan feiten je niet aan negeer ze dan of scheld ze uit voor politiek correct, wat dat ook moge betekenen.
    Fatima Mernissi, Nasr Hamid Abu Zaid, Aminah Wadud, Irshad Manji, Rabeya Muller, Abdennur Prado, Muhammad Hashim Kamali, Abdolkarim Soroush, Inayatullah Assad Subhani, Omid Shafi, Muhammad Arkoun, Rachid Benzine, Salima Ghezali, Ziauddin Sardar, Shirin Ebadi : dit zijn er enkele.

Reacties zijn gesloten.