Wie heeft er nog op school Gewijde Geschiedenis gehad? Met het Oude Testament én het Nieuwe Testament? Stel eens hierover een vraag aan je kroost en/of kleinkinderen. In deze moderne tijden herkennen ze slechts de opgave in een kruiswoordraadsel.
Het kan erger. Oordeel zelf. De culturele afgevaardigde der EKD, dhr. Johann Hinrich Claussen, betitelt in een recensie in de FAZ de Koran als “het derde Testament”. Hoewel zijn uitspraak al enkele weken oud is, zag bijna niemand hier graten in.
De EKD-dhimmi sluit hiermee de rangen met de moslims, die vinden dat het hoog tijd is de ware openbaring van God naar waarheid te verspreiden. Daarvoor hebben we naar verluidt een nieuwe profeet nodig, die ons de énige échte, meest recente Waarheid openbaart waarna er geen enkele andere meer zal volgen.
Jezus Christus wordt hiermee gedegradeerd: van God-de-Zoon naar een multiculti-profeet. Ook de h. Drievuldigheid, volgens de islam totaal te verwerpen vermits de erkenning van de veelgoderij, moet eraan geloven (sic)!
De uitgestoken hand van de EKD uit het jaar 2006, „Klarheit und gute Nachbarschaft: Christen und Muslime in Deutschland“ (Ned.: Duidelijkheid en goede buren in Duitsland) had ten minste nog een christelijke belijdenis, met een erkenning van een missie-opdracht, die verwijst naar de boodschap van God aan de wereld.
Blijkbaar heeft de EKD dit standpunt herzien. Er wordt verwezen naar de theologe Margot Käßmann, die de relevantie van Luther hedentendage herkent in de mate dat we van andere religies nog kunnen leren… en dat er buiten Christus ook andere paden kunnen bewandeld worden om God te vinden. Weliswaar was Luther nog niet zo progressief, maar gelukkig staan we nu veel verder.
En de EKD is niet te beroerd om zich aan de progressieve tijden aan te passen: “De uitdaging ligt hierin over Christus te spreken, maar niet op een manier dat het geloof van de anderen als minderwaardig of als onwaar beschouwd wordt. De Kerk doet afstand van “enkele richting-communicatie”, wil niet meer als “initiatiefnemer” of “leverancier” optreden, wil echter volgens duurzame akkoorden met burgerlijke partners het eigen aanbod profileren, concentreren en indien nodig… inkrimpen.”
Kortom – mocht u het nog niet begrepen hebben – er wordt over Christus niet meer gesproken. Immers, de exclusiviteit van Jezus Christus kan in de religieus-pluralistische maatschappij als arrogant en hoogmoedig geïnterpreteerd worden.
Misschien moeten de leiders der christelijke kerken in de toekomst de inhoud van hun geloof ter goedkeuring eerst aan de MWL (Muslim World League), de mondiale liga voor moslims, voorleggen?
Bron: Kopten ohne Grenzen